Aanpak harde kernjongeren Utrecht levert niets op
Uit een eindrapportage van de projectgroep 'Heldere Aanpak harde Kernjongeren' (HAK) blijkt dat de aanpak door politie en justitie van de harde kern van criminele jongeren in de regio Utrecht vrijwel niets oplevert. Onderzoekers volgden 44 jonge veelplegers. Slechts één van hen verbeterde zijn leven omdat hij een serieuze relatie aanging met een meisje en niet door de aanpak van justitie en politie, aldus de onderzoekers. Uit de eindreportage blijkt verder dat de jeugdige veelplegers vaak ongrijpbaar zijn. Ze worden vaak aangehouden, maar strafrechtelijk bewijs kan de politie vaak moeilijk leveren. De veelplegers blijken ook over veel juridische kennis te beschikken waardoor ze makkelijker onder een strafzaak uitkomen. Ook ontkennen de veelplegers altijd alles, ook al zijn ze op heterdaad betrapt. Als ze wel bekennen doen ze dit doorgaans om met meer overtuiging een ander feit te kunnen ontkennen. Wat de onderzoekers ook nog opviel, was de respectloze houding ten opzichte van het gezag. Zij stelden vast dat de veelplegers grof in de mond waren, intimiderend en beledigend deden tegen politiemensen, vooral tegen vrouwelijke agentes. De onderzoekers constateren verder dat de veelplegers goed in staat zijn om hulpverleners en reclasseringsmedewerkers te misleiden. Ze doen alsof ze zich beteren, maar gaan ondertussen door met hun criminele activiteiten. Zelf geven de jongeren aan dat ze met respect willen worden behandeld, aldus de eindreportage.
De onderzoekers hebben na dit eindrapport een lange lijst met aanbevelingen opgesteld. Ze pleiten er bijvoorbeeld voor om meer te investeren in het (arbeidsintensieve) bewijzen van criminele feiten. Ook moet er iets worden gedaan aan de scheiding tussen het jeugd- en het volwassenenrecht om te voorkomen dat een veelpleger, wanneer hij voor het eerst als volwassene voor de rechter staat, als een 'first-offender' wordt berecht. Verder vinden de onderzoekers een goede informatie-uitwisseling tussen de instanties cruciaal.
