[Tour] Waaiers!

Jan (Bakoenin)

Bennati was wel heel snel weg
Ook van Avermaet ging er vandoor
Maar op het einde van de ri
Was Matthews ze toch mooi weer voor

Daar kwamen ze aan gesneld. Bennati probeerde de slimmerik te zijn, maar de wolven lieten hun prooi niet gaan. Ze vraten hem even later op. Van Avermaet probeerde ook nog slim te zijn in een bocht, maar Matthews liet zich niet foppen. Het was een fotofinish, maar die was eigenlijk niet nodig want het was goed te zien met het blote oog.

Toen ik de tv aanzetten was ik iets te laat want ik was wezen hardlopen en daarna moest ik nog douchen. Er was blijkbaar een verdacht pakketje en de commentatoren hadden hun plaatsen moeten verlaten bij de finish. Ze waren echter via een achterdeur weer terug gekomen. Link natuurlijk. Oké hun commentaar is soms om te lachen anders zou ik geen rubriek ‘opmerking  van de dag’ hebben, maar ze hoeven nou ook weer niet te worden opgeblazen.

De rit beloofde heel wat. Er was veel wind en dus hadden we kans op waaiers. Het peloton was al in stukken gebroken en de mannen van Sunweb waren op kop aan het sleuren. Het ging natuurlijk om Kittel, die er niet bij zat in het eerste gedeelte van het peloton. Verder zat de Gendt weer eens in de kopgroep.

Herbert dacht dat Mollema tijdens de rustdag ook de etappe had gewonnen, want toen Bauke in beeld was, had hij het over de winnaar van gisteren.

Omdat de mannen van Sunweb zo op kop van het peloton aan het sleuren waren, moest de kopgroep zich ook uit de naad rijden. Dat kon natuurlijk niet blijven duren. Het zou in ieder geval geen saaie etappe worden, dacht ik. Chavanel ging met nog 124 kilometer te rijden alvast voor het rode rugnummer. Hij werd als laatste van de kopgroep ingelopen en er ontstond nu een heel grote kopgroep en die heette peloton.

Inmiddels ging het ook lekker met LottoNL-Jumbo. Groenewegen en Roglic in het tweede peloton en Bennett ziek naar huis.

Bouhanni was in tegenstelling tot Kittel wel bezig met het overbruggen van de achterstand op het peloton. Hij was van chasse patate een jachtschotel geworden. En het lukte hem zelfs. Het sprinten voor de zege niet.

Daarna kwamen de renners bij de Rhône in Tournon, een stadje waar mijn vrouw en ik hebben overnacht toen we langs de Rhône fietsten. Nu was ik benieuwd of de boel op de kant zou gaan, want er kwam open terrein met veel wind aan. Dat was nog niet het geval.

En toen kwam de tussensprint. Volgens Herbert zou Matthews die wel even winnen. En dat was ook zo. Nou, dacht ik, laat nu de wind maar komen.

Even later werden de treintjes al gevormd. De voorbereidingen voor de waaiers. De boel ging nog niet op de kant, maar er was wel een valpartijtje. Ik had het nog niet geschreven of Trek gooide de knuppel in het hoenderhok. Het ging alleen niet door. Maar het kon ieder moment weer gebeuren.

En zo’n twintig kilometer voor de streep werd het voorin het peloton behoorlijk nerveus. Sky nam geen enkel risico en ze openden zelf de debatten.  Er vielen gaten en niet allen dat, Patano viel op de grond. Ineens was het oorlog. Eerste slachtoffer: Dan Martin. Tweede slachtoffer: Greipel. Kristoff ging er ook aan. Zo werd het wel heel makkelijk voor Matthews. Het ging in razende vaart naar de finish. Martin, Greipel en Kristoff kwamen er niet meer bij. Bennati, de ouwe rot, probeerde het nog wel en ook van Avermaet deed een poging maar Matthews beloonde het werk van zijn ploeg met een tweede overwinning voor hem.

Tweet van de dag: Frank: 'Ik Bennet zat', aldus de renner

Opmerking van de dag: Iedereen heeft het waaieralarm aan.

 De rit van morgen

Morgen gaan de renners pas goed de bergen in. Naar Serre-Chevalier. Ze doen dan de bekende alpenreuzen aan. De Col d’Ornon als opwarmertje en daarna de Col de la Croix de Fer en de Télegraphe die overgaat in de Galiber. Ga er maar aan staan. Alleen Alpe d’Huez ontbreekt in dat rijtje. Die doen ze dit keer niet aan. Het laatste gedeelte van de etappe is echter een afdaling naar Serre-Chevalier.

De aankomstplaats is de poort tot een enorm skigebied. Dat strekt zich uit van Briançon tot de bergpas van Serre Che. Het is het grootste wintersportoord van de zuidelijke Alpen. Maar in juli ga je daar natuurlijk niet heen om te skiën.

Dat hoeft ook niet, want in de vallei van de Guisane, gelegen aan de poorten van het Nationaal Park van Les Ecrins zijn nog voldoende andere dingen te doen. Voettochten, bergbeklimmen, mountainbiken, dat kun je daar allemaal doen.

Maar als je toch bij Briançon in de buurt bent, dan moet je eigenlijk even een bezoekje aan die stad brengen. De stad staat op de werelderfgoedlijst van de Unesco. De stad ligt op 1326 meter en is de hoogst gelegen stad van Frankrijk. Het is een kunst- en geschiedenisstad. Ben je eenmaal door de poort van Pignerol dan ben je in een prachtig oude, pittoreske binnenstad. Daar voel je de adem van het verleden. Je kunt er de Notre-Damecollegiale uit de 18e eeuw, de Kordelierskerk uit de 14e eeuw, de mooie oude woningen die aan beide kanten van de leuke steegjes staan en het mooie Wapenplein met zijn mooie gevels en fonteinen. Leuk om een dagje in door te brengen en je komt er niet om van de honger en de dorst. Als je genoeg geld hebt dan kun je heerlijk eten bij ‘la Peche Gourmande’ en voor ’s avonds laat heb je er meerdere disco’s.

Als het losgaat in die disco’s slapen de renners waarschijnlijk al, want de volgende dag wachten alweer twee zware beklimmingen.