[Tour] Hoe warm het was en hoe ver

Iedereen was al gekooktj
Toch moest nog de sprint gedaan
Kittel was de rapste man
Dus hij kwam als eerste aan

Daar kwam de horde aangesneld. Het zweet stond al lang in de bilnaden, maar er moest nog wat meer gezweet worden voor de eindsprint. Alles ging gelukkig goed, ook bij de haakse bocht. De grote rotonde die Herbert had aangeduid als obstakel waar de renners de goede positie moesten kiezen, bleek aan de ene kant afgesloten dus het was een gewone bocht. Alle treintjes stormden op de laatst kilometer af en even later maakten de sprinters zich los. Geen ellebogen, geen afgesneden renners, gewoon het recht van de sterkste en dat was Kittel.

Vandaag zou ik het eerste uur missen vanwege de verjaardag van mijn buurvrouw die altijd goed voor onze planten zorgt als we met vakantie zijn. Ze werd vandaag 75. Ik keek dus vooraf even naar de liveticker en zag dat het goed was. Drie man vooruit en een peloton daarachter. Daar zouden het eerste uur geen spectaculaire dingen gebeuren, dacht ik. Backaert was weer in de aanval. Dat had hij deze Tour al eerder gedaan. Hij houdt blijkbaar van kansloze missies.

Toen ik terug kwam van de verjaarsvisite zag ik dat er inderdaad niets bijzonders was gebeurd, Maar het verbaasde me dat Lotto op kop reed van het peloton. Greipel had immers nog geen enkele massasprint gewonnen. Maar ik zag niet veel later ook mannetjes van de andere topsprinters.

Herbert vond dat de hitte een terechte oorzaak was voor het langzame tempo. Maar ja, dit is de Tour en dan is het wel vaker heet. Dit was echter ook één van de langste etappes en vlak, met een kopgroep van drie man. De renners hoefden dus niet zo snel te rijden, ook als het koeler was geweest.

Verder was er nog een interview met Knaven, ploegleider van Froome en die vertelde dat Froome aan Porte had gevraagd om over te nemen toen Aru weg was gisteren. Porte wilde dat niet en toen wilde Froome ook Aru niet terug brengen. Ja, mijn hoela. Je laat Aru niet zomaar rijden natuurlijk.

Normaal gesproken zien we in zo’n etappe alleen kastelen en kerken, maar nu zagen we ook het kruis van de Gaulle. Het was net zo groot als zijn neus. Ik was niet zo’n fan van hem.

Er was nog een tussensprint. Backaert sprokkelt zijn centen deze Tour bij elkaar door tussensprints te winnen in de kopgroep. Daar word je echter niet echt rijk van. Démare won de tussensprint van het peloton. Het was een welkome kleine opleving in deze lange etappe. Ik zag de bui al hangen met dit mooie weer. Ik moest om half acht snookeren en daarvoor nog eten koken, eten en de column afmaken. Dat was voor mij meer stress dan de renners in de etappe hadden.

Quemeneur werd in de kopgroep een beetje in mineur van de voorsprong die ze hadden. Die bleef steeds hetzelfde en dus wisten ze wel dat ze alleen een beetje voor de sponsor aan het rijden waren.

Aha, op 63 kilometer voor de streep was er een klimmetje van de vierde categorie. Ineens ging er iemand uit het peloton weg. Wat was dat nu? Was hij gek geworden? ‘Zeg Pichon, ga jij nu eens voor onze ploeg proberen bij die kopgroep te komen.’ ‘Ben je gek geworden, ploegleider. Het is meer dan dertig graden en ik ben al een gekookte kreeft.’ ‘Kan me niet verdommen. Anders krijg je vanavond je pasta niet.’ En zo kwam Pichon in een chasse patate.

Met nog vijftig kilometer te gaan was de chasse patate weer over., maar in ieder geval had Pichon zijn pasta verdiend en kon hij weer mee sukkelen met het peloton.

Bij zo’n veertig kilometer van de streep kwam er wat tempo in het peloton en natuurlijk ook in de kopgroep. Ze hadden zeker gehoord dat het zou gaan regenen en wilden voor de bui binnen zijn.

De kopgroep heeft het uiteindelijk nog zo lang mogen volhouden van het peloton dat Herbert nog hoop kreeg, terwijl de drie vluchter dat al lang niet meer hadden. De klassementsrenners werden veilig gereden, de sprinters deden hun ding. Groenwegen liet zich weer eens insluiten en Kittel won. Alles was voorspelbaar.

Tweet van de dag: Tom: Kunnen ze die coureurs tijdens de bevoorrading ook geen vuilzak en een pmd-zak geven?

Opmerking van de dag: Herbert: Burghart zit voorop in de trein en kijkt achterom waar Sagan is, maar die kan hij niet vinden.

De rit van morgen

Morgen rijden de renners door de Bourgogne. Men noemt iemand die houdt van lekker eten en drinken niet voor niets een Bourgondiër. Je kunt dat namelijk prima in de Bourgogne. Ik ben er, samen met mijn vrouw en een groep fietsers doorheen gefietst in 2009. We begonnen in Silieu en kwamen onder andere in Chablis en Avallon. De naam Chablis zegt al genoeg over drinken. We zijn met de Tour trouwens lekker bezig in dat opzicht. Vertrek vanuit de champagnestreek en aankomst midden tussen de struiken van de overheerlijke chablis.

Nuits-Saint-George ligt ook niet ver van Dijon. Die stad is een bezoekje meer dan waard. Toen Koning Frans I in Dijon aankwam, riep hij: ‘Wat een fantastische stad. Er zijn wel honderd torens.’ En zo was het. Ze zijn er niet allemaal meer, maar er zijn er nog genoeg. Ook Dijon is bekend om de wijn. Dijon geeft toegang tot de meest prestigieuze wijnen. De streek heeft de bijnaam: de Champs-Elysées van de Bougogne. Dat is niet voor niets.

De vakwerkhuizen van Dijon zijn beroemd. Ze zijn gebouwd met roodkleurig steen uit de streek. Vooral de daken met de geverniste dakpannen zijn beroemd.

Dijon heeft een klein uiltje als embleem. De ‘Chouette Animal’. Als je het embleem met de linkerhand streelt, mag je daarbij een wens doen.

Ik ben benieuwd of er nog sprinters zijn die vooraf aan de etappe even een bezoekje aan Dijon hebben gebracht en met hun linkerhand over het embleem hebben gestreeld. De etappe van morgen is namelijk een typische rit voor een massasprint. Na de rit mag de winnaar dan de rondemiss kussen, maar hij zou misschien ook wel even over haar ‘embleem’ willen strelen.