Een geil rollenspel

Jan (Bakoenin)

Moet je nu eens horen wat ik juist las, Aloysius. Een Vlaamse minister wil dat de Belgen op donderdag seks hebben. Hij wil er een wekelijkse seksdag van maken. Dat lijkt mij ook wel wat.’ Teutje Kreukel keek schalks naar haar man die net de kamer binnen was gekomen en met een diepe zucht op de bank was geploft. Hij keek erg moe en leek totaal geen zin in discussies over hun seksleven te hebben na een zeer zware dag op kantoor. Ze hadden die dag te horen gekregen dat er een reorganisatie aan zat te komen en dat er veel mensen uit moesten. Hij was dus totaal niet in de stemming. ‘Dat komt nou slecht uit, Teutje. Donderdagavond ben ik altijd naar de postzegelclub zoals je wel weet.’ Na deze woorden ging hij eens goed onderuit zitten en klikte de televisie aan met de afstandsbediening. Teutje begreep meteen dat het geen zin had om verder aan te dringen. Ze kende dit soort gedrag van haar man.

Het seksleven tussen twee mensen moet natuurlijk niet van één bepaalde dag afhangen, Teutje. Dat moet een soort vulkaan zijn die ieder moment kan uitbarsten en die niet te plannen valt.’ Dick Fallus keek Teutje van over zijn vierkante brilletje een beetje verlekkerd aan. Hij was dan wel haar psycholoog, maar had ook wel een beetje een zwak voor haar. Vooral omdat hij wist hoe het seksleven van de familie Kreukel ervoor stond. Dat seksleven was de reden dat Teutje en Aloysius bij hem in therapie waren. Nu was Teutje echter ten einde raad maar alleen bij hem gekomen.

Nou, Dick’, antwoordde ze, ‘de vulkaan van Aloysius is al lag geleden uitgedoofd. Er brandt geen enkel vuur van binnen, laat staan dat er nog iets uitspuit.’ Ze schudde een beetje mismoedigd het hoofd. ‘Ik weet echt niet wat ik er nog aan kan doen. Twee weken geleden had ik nog een sexy kort doorschijnend nachthemdje gekocht. Toen hij naar bed kwam had ik het aan en was vast op het dekbed gaan liggen met dat hemdje aan en de benen een beetje wijd. Komt hij in zijn pyjama uit de badkamer, kijkt naar me en doet zijn rechterhand in zijn broek. Dus ik dacht dat het er eindelijk van kwam, maar het was alleen om aan zijn zak te krabben. Even later lag hij te snurken.’ Dick knikte begrijpend en probeerde zich intussen Teutje voor te stellen in een sexy nachthemdje. Plots kreeg hij een idee.

Misschien moeten jullie eens een rollenspel doen, Teutje. Dat is helemaal in tegenwoordig en nu met Halloween is het nog toepasselijk ook.’ Teutje keek verbaasd. ‘Een rollenspel, Dick? Wat moet ik daar nu van denken. Hoe weet je trouwens dat het in is?’ Ze keek haar therapeut vragend aan. ‘uhm, tja, dat is algemeen bekend, Teutje. Vooral vrouwen willen het. Ze willen niet meer in het echt vreemdgaan, dus dan maar op de chat of zo.’ Teutje dacht even na en zei dan: ‘Maar ik ga toch niet in mijn eigen huis samen met Aloysius zitten chatten?’ Dick moest meteen lachen. ‘Natuurlijk niet, Teutje. Jullie kunnen het nog veel spannender maken. Je kunt jezelf verkleden als iemand anders en dan samen een seksspel doen.’ ‘Hoe dan, Dick?’, vroeg Teutje, die nu erg nieuwsgierig was geworden.

Nou, ik ben nu bijvoorbeeld de gynaecoloog en jij ben een vrouw die graag zwanger wil worden, maar het lukt steeds niet omdat het pijn doet als de partner naar binnen wil. Laten we dat maar spelen, dan snap je het wel. Ga maar even op de bank liggen en doe je slipje uit en de benen wijd, dan kan ik je even onderzoeken.’ Teutje vond het wel een beetje vreemd verzoek, maar ze was toch wel nieuwsgierig wat er zou gebeuren en dus deed ze wat Dick Fallus vroeg. Even later lag ze zonder slip wijdbeens op de bank. Dick had een zaklantaarn gepakt en hurkte naast haar. Hij scheen even met zijn zaklantaarn in de krater van de vulkaan. Er kwam geen zwaveldamp uit, maar toch vond hij dat hij beter even een raampje open kon doen. Daarna scheen hij weer met zijn zaklantaarn in de krater en zei: ‘Ik zie het al. Er staat geen water in de krater. De wanden zijn volledig uitgedroogd. Dat moet worden verholpen. Ze moeten weer nat worden. We moeten het water vanuit de diepste spelonken naar boven proberen te pompen.’ Niet veel later liep Teutje geheel tevreden en met een voldaan gevoel naar huis. Ze wist nu wat haar te doen stond.

Aloysius had een erg goed humeur. Hij had zojuist gehoord dat hij niet zou worden ontslagen vanwege de reorganisatie. Hij had een grote bos bloemen voor Teutje gekocht, want er was wat te vieren in huize Kreukel. Vrolijk fluitend stak hij zijn sleutel in het sleutelgat van de voordeur, opende die en stapte de hal in. Daar viel zijn mond open van verbazing. Er stond een groot bord in de hal met daarop: EHBO. Aloysius vergat bijna de buitendeur dicht te doen, zo verbaasd was hij. Wat was dit nu weer? Het antwoord op de vraag kwam toen hij de kamer binnenging.

Teutje zat op de bank en droeg een witte mini-jurk met rode bekleding. De zijkanten waren bloot en de sexy witte visgraatnylons die ze droeg, zaten met jarretels aan de jurk bevestigd. Op de tafel stond een urinoir en er lagen wat wattenstokjes, reageerbuisjes, verbanden, een thermometer en een stethoscoop.  ‘Wat krijgen we nu, Teutje? Ben je een EHBO-cursus aan het volgen? Dat hoeft toch niet in zo’n geil jurkje?’ Teutje glimlachte. ‘Dus je vindt het verpleegsterjurkje geil? Vind je mij ook een sexy verpleegster? Ik heb geen slipje aan.’ Teutje keek zo verleidelijk mogelijk naar haar man, maar die zei nuchter: ‘Oh, geen slipje? Nu snap ik het. Ik dacht al dat je een kilo oude haring had gekocht.’ Teutje liep rood aan, maar voordat ze iets terug kon zeggen duwde Aloysius de bos bloemen op haar schoot. ‘Sorry, het was een geintje. Hier, pak aan, dit is omdat ik niet ben ontslagen en dus een goed humeur heb.’ Teutje ontspande wat bij dit goede nieuws en het rood verdween uit haar gezicht. ‘Gelukkig maar dat je niet bent ontslagen. Dan kunnen we nu misschien wel net doen alsof je niet bent ontslagen uit het ziekenhuis en dat ik je moet wassen?’ Terwijl ze dit zei, boog Teutje wat naar voren en gaf haar man een inkijk in haar décolleté. Er bleek ook geen beha aanwezig en meteen wist hij weer dat hij niet alleen uit liefde met Teutje getrouwd was. Hij keek blijkbaar zo verlekkerd dat Teutje hem meteen bij zijn hoofd pakte en hem met zijn neus op de feiten drukte. Hij kon er nog net met verstikte stem ‘vooruit dan maar’ uitpersen.

Niet veel later lag hij op de bank. Teutje had een bakje lauw water en een washandje klaargelegd, had zijn jasje en overhemd al uitgedaan en knoopte nu zijn broek los en trok hem met een ruk naar beneden, samen met de onderbroek. Ze keek naar hetgeen ze zojuist had onthuld en zei: ‘Shit, dat is waar ook. Ik heb een pincet nodig. Dat was ik even vergeten.’ Normaal zou Aloysius nu boos zijn geworden, maar vandaag kon zijn humeur echt niet stuk. ‘Kom nou, Teutje. Jij kon ook altijd het ventieltje van onze slaapzak naar buiten pulken. Dat lukt nu ook wel.’ En inderdaad. Na lang en diep peuteren kwam er een gerimpeld wormpje boven. Het begin was er. Snel ontdeed Teutje zich van haar jurkje en sloeg aan het werk. In eerste instantie lukte het niet. Het zweet stond al op haar voorhoofd. ‘Jezus, Aloysius, het lijkt wel iemand met een dwarslaesie. Die komt ook niet meer overeind.’ Maar uiteindelijk hoefden ze niet richting Lourdes te gaan, want er kwam leven in de brouwerij. Als een amazone besteeg ze haar paard en reed ermee door de bossen en over de heuvels. Net zolang tot ze de climax bereikte en het uitschreeuwde: ‘Oh, God, ik kom!’ Precies op dat moment ging de deurbel. Teutje schrok, maar verliet haar ros, liep naar de hal, pakte haar lange winterjas, deed het kettinkje op de deur en deed die op een kier open. Buiten stonden een man en een vrouw in het zwart met een Bijbel in de hand. ‘Goedenavond’, zei de vrouw, ‘wij komen van God.’ Teutje zette grote ogen op, zo verbaasd was ze. ‘Jezus’, zei ze, dat is snel!’