Middelbare School

Er was eens een elfjarige die naar de middelbare school ging. Naar de brugklas, en ze had geen idee. Te jong om te begrijpen dat huiswerk echt nuttig kon zijn. Nog te speels om het allemaal serieus te nemen. De lagere school was ze op haar sloffen doorgekomen, dus waarom zou de middelbare school anders zijn?

Ze vond het er geweldig. Er was een grote aula waar voorstellingen werden gegeven, waar optredens waren van echte popgroepen zoals Earth and Fire, waar aan muziek, zang en dans werd gedaan. Ze vond alle vakken razend interessant, maar dat huiswerk kwam niet altijd af, of op het laatste moment in de tram naar school toe. Kerst en het tussenrapport kwamen. Ze bleek voor vier vakken onvoldoende te staan en werd vermanend toegesproken door haar klassenleraar, de leraar Frans. Als ze aan het eind van het schooljaar vier of meer vakken onvoldoende had dan werd ze van school gestuurd. En dat wilde ze niet. Dus ze ging studeren en nam het (eindelijk) wel serieus.

Aan het eind van het schooljaar bleek dat ze twee vakken had opgehaald, maar twee andere had laten zakken, dus toch vier onvoldoendes. De school besloot echter dat ze het jaar over mocht doen. Schijnbaar zagen zij dat ze het kon, maar een wild maar jong kind was. Haar ouders werden uitgenodigd om een en ander door te spreken en het was haar duidelijk dat zij het laatste woord hadden. Het werd een lange avond, wachtend tot haar ouders weer thuis kwamen. Haar stiefmoeder had in haar oneindige wijsheid besloten dat het feest niet doorging, dat ze naar de huishoudschool moest. Nooit heeft ze haar ouders meer gehaat.

De huishoudschool bleek aan de overkant van haar oude middelbare school te staan en ze had de domme pech dat, in plaats van de driejarige opleiding die het eerst was, het nu een vierjarige was geworden. Ze was zo geschokt dat ze een gesprek met de directrice aanvroeg. En ze kreeg voor elkaar dat, als ze kon aantonen een goede leerling te zijn met goede cijfers, ze het alsnog in drie mocht doen. Wassen, strijken, koken en meer van dat soort onzin. Het werden vier onaangename jaren want men verhuisde, en met de nieuwe school kon geen nieuwe afspraak worden gemaakt. Na nog een verhuizing kwam ze terecht op een huishoudschool waar iets minder de nadruk lag op de huishoudelijke taken. Aan die school denkt ze dan ook met plezier terug, alhoewel het nog steeds 'maar' een huishoudschool was.

Ze wilde verder en had informatie ingewonnen. Als ze naar de universiteit wilde, moest ze na de huishoudschool naar het VHBO, dan nog een paar jaar havo en dan.... Een eindeloos traject. Op haar vijftiende zag ze er geen gat meer in en ging werken. Trouwen, kinderen krijgen, scheiden en eindelijk was er tijd om weer te studeren. De havo, schriftelijk, maar een bijstandsuitkering met 2 kleine kinderen is geen vetpot dus die droom moest al snel weer worden opgegeven. Een gerichte tweejarige opleiding lukte wel. Dus ze had, naar zichzelf toe, bewezen dat ze echt wel kon leren. Jaren later deed ze een tweede poging en stapte naar een middelbare school. Ze kreeg voor elkaar dat ze kon worden ingeschreven als leerlinge en kreeg een stapel boeken van de brugklas mee. Maar als je fulltime werkt is er domweg niet genoeg tijd om zo'n intensieve studie te volgen. De achterstand en frustatie groeide en na een tijdje gaf ze het weer op.

Maar het heeft haar nooit losgelaten. Die gemiste studiemogelijkheden. Anderhalve maand geleden is ze een nieuwe poging gestart. Weer de havo en weer schriftelijk. Maar met een zelfgekozen vakkenpakket. Want nut heeft het niet meer. Er zit geen werkgever meer op haar te wachten, nu al niet, laat staan over een paar jaar als de studie is afgerond. De motivatie is ook veranderd. Toen moest ze naar school, nu mag ze. En het is leuk, nu al snapt ze iets wat ze toendertijd niet snapte. Dat letterrekenen bij wiskunde heeft ze eindelijk doorgrond.

Het vakkenpakket: biologie, economie, informatica, aardrijkskunde, scheikunde, wiskunde B, Engels, Frans, filosofie. Tijdsduur: 9 vakken inclusief het onderbouwpakket voor 6 vakken, dus in totaal tussen de 4 en 6 jaar. Kosten: iets meer dan 3.000 euro + eventuele examenkosten, maar dat ziet ze tegen die tijd wel weer. Nut: geen, gewoon bezigheidstherapie en wraak. Wraak op het verleden.