Wilders is een kontenlikker
Hoewel Wilders zich bedient van stevige stellingen en een zogenaamd uitgesproken mening, is hij in het echt een allemansvriend. Hij draait met alle winden mee en probeert het iedereen naar de zin te maken. Het is een volger, hij bukt en laat zich naaien om maar een klein beetje populair te zijn onder het volk. Het is absoluut geen leider en hij heeft minder visie dan Mark Rutte.
Er zijn een heleboel mensen die het onverteerbaar vinden dat de VVD onder Rutte zoveel beloftes verbrak en zo weinig opkwam voor de normale burger. En daar hebben ze volledig gelijk in. Belofte maakt schuld en het is niet minder dan terecht om daar boos om te zijn en amok om te maken. Het frappante is echter dat veel van die mensen tegelijkertijd aangeven de PVV als potentiële kanshebber te zien bij de volgende verkiezingen. De PVV heeft de afgelopen jaren tientallen beloftes gebroken en dat terwijl het niet eens een regeringspartij is en dus geen concessies hoeft te maken op beleidsterrein.
Veel van die beloftes zijn duidelijk om veel kiezers binnen te slepen. De PVV, die oorspronkelijk een liberale partij wilde zijn, ging zich ineens hard maken voor de verzorgingsstaat. De PVV begon als een rechts-liberale partij. Wilders pleitte voor een kleinere overheid, minder subsidies, minder immigratie en minder EU. Dat veranderde al vrij snel toen hij besefte meer kiezers te kunnen krijgen met een linksere boodschap: het behoud van de verzorgingsstaat. Dat is echter niet bepaald de enige wijziging van visie om meer kiezers te krijgen.
Hoewel hij de kiezer vertelde dat hij tegen de “graaiers” was en het hen moeilijk ging maken, stemde hij tegen de Balkenendenorm in de zorg. Van zijn belofte om de grootverdieners aan te pakken, die over de rug van zieke mensen ongelooflijk veel verdienen, bleef dus niks heel. De belofte om zogenaamde “profiteurs” aan te pakken hield hij naar zijn eigen idee wel, want hij wilde ineens dat gezinnen (hoe groot dan ook) die meer dan €1950 per maand verdienen, niet meer in een sociale huurwoning mogen wonen.
Ook dierenleed gaat de PVV niet aan het hart, in tegenstelling tot wat het in de verkiezingsperiode in 2010 beweerde. Er werd verkondigd dat de PVV tegen dierenmishandeling en voor een algemene betere behandeling van dieren is, maar de PVV stemde tegen een betere controle op intensieve veeteelt en tegen betere welzijnsregels voor dieren.
Natuurlijk zijn dit lang niet alle beloftes die Wilders verbroken heeft. De grootste klapper is echter de belofte over de pensioenleeftijd. De AOW-leeftijd zou 65 blijven, maar in zijn zucht om macht gooide Wilders die belofte meteen uit het raam toen zijn partij een gedoogconstructie aan kon gaan.
Laten we eerlijk zijn. De PVV is een achterbakse partij, die onder valse voorwendselen macht wil vergaderen. In je gezicht het evangelie van de linkse verzorgingsstaat verkondigen, maar achter je rug om alles in de wind slaan wat het ooit heeft beloofd. Wilders is een kruiper voor het volk. Hij likt de kontjes om wat macht, maar laat je daarna keihard in de stront zakken.