Kortzichtige politici
Wij zitten met een heleboel kortzichtige politici, zowel aan de linkerkant van het spectrum als aan de rechterkant. Van “Grenzen dicht voor iedereen” tot “alle vluchtelingen welkom”. Milieuwetgeving die nergens op slaat en niets gaat helpen, soevereiniteitsoverdracht aan een falende superstaat, discrimineren op basis van afkomst en ga zo maar door.
Politici leven van de ene verkiezing naar de volgende. Van het ene interview naar het andere, om zo maar meer populariteit te winnen en langer op het pluche te kunnen blijven zitten. Er zijn maar weinig partijen met een echte ideologie en de politici die beweren een ideologie te volgen, doen er in de praktijk eigenlijk erg weinig aan. Ze zijn als christenen die slechts met kerst naar de kerk gaan of als moslims die alcohol drinken. Halfslachtig beweren liberaal of socialistisch te zijn, maar tegelijkertijd alles overboord gooien als ze er maar voordeel uit kunnen halen.
Een gevolg hiervan zijn de grote hoeveelheid partijen die we tegenwoordig hebben. One-issuepartijen als de PvdD, PVV en de 50plus Partij. Hero Brinkman probeert nog steeds in de Tweede Kamer te komen met allerlei flitsende ideeën: eerst PVV, toen Democratisch Politiek Keerpunt en nu de Ondernemerspartij. Het falen van zijn partijen spreekt voor zich. Zoals altijd bij one-issuepartijen ontbreekt de visie, maar er is natuurlijk ook een issue nodig.
Het is logisch dat politici de kiezer zoveel mogelijk stroop om de mond smeren. Als er niemand op hun stemt, kunnen ze immers niet in de kamer zitten. Echter levert dat een eindeloze stroom aan ellende op. Kiezers springen van de ene naar de andere partij, naarmate de beloftes groter worden. Als die beloftes uiteindelijk niet waar worden gemaakt, staat er alweer een ander klaar met nog grotere beloftes. Zowel Geert Wilders als Trump beloven de grenzen permanent te sluiten, zonder te vertellen dat dat eigenlijk niet kan. “We’re going to build a wall and Mexico is going to pay for it”; mensen vallen daarvoor?! Of een grote poster met “Grenzen dicht!”, alsof dat een reële oplossing is voor de bestaande problemen!
Voor veel mensen lijkt een one-issuepartij de enige oplossing voor de problemen, maar het succes van one-issuepartijen zorgt ervoor dat er zoveel besluitloosheid heerst. Niet alleen het ene extreme standpunt tegenover het andere extreme standpunt, maar ook de kennis, of meer het gebrek eraan, op terreinen die niet de aandacht hebben van one-issuepartijen. Het ontbreekt partijen visie en ideologie en het breekt ons op. De politiek verwatert.
De politici die beweren een ideologie te volgen, moeten er ook naar handelen. Niet wegkruipen als een andere politicus zomaar iets schreeuwt, maar daadwerkelijk de discussie aangaan. Ik daag de politici in one-issuepartijen uit om kleur te bekennen. In het landsbelang.