Magere zeikwijven

Zo eens in de paar maanden ga ik de liedjes in de Top 40 na om op de hoogte te blijven van wat populair is. Deze week raakte ik op die manier verslingerd aan het aanstekelijke liedje “All About That Bass” van de 20-jarige Amerikaanse Meghan Trainor. Na het een paar keer geluisterd te hebben mikte ik het nummer met een positief bijschrift op Facebook. Meteen kwam er een storm aan kritiek.

I'm bringing booty back
Go ahead and tell them skinny bitches that
No, I'm just playing, I know you think you're fat
But I'm here to tell ya:
Every inch of you is perfect from the bottom to the top

Meisjes met een normaal figuur voelen zich namelijk klaarblijkelijk ernstig bedreigd door Trainor’s ode aan ‘een maatje meer’. Is er een keer een nummer dat aangeeft dat het niet erg is als je wat meer weegt, is het weer niet goed. Het liedje maakt duidelijk dat hoe je er ook uitziet, ‘every inch of you is perfect from the bottom to the top’ en Trainor verduidelijkt zichzelf in een interview: “I'm not bashing skinny girls. Some girls have commented, 'I'm a size zero, so you must hate me.' But that's not it at all! There have been battles on my YouTube page, like, 'You don't know what she's talking about. She's actually saying, 'I know even you skinny girls struggle'.' And that's exactly how I feel.”

Toch werd ze op mijn Facebook, op Twitter, onder het YouTube-videootje en elders door ‘skinny’ meisjes afgeschilderd als een soort Eva Braun die niets liever doet dan ‘skinny-shaming’. Treurniswekkend. Niet alleen maakt de tekst van het liedje duidelijk dat Trainor haar commentaar niet serieus en juist luchtig bedoelt, ze zingt het ook vanuit een minderwaardigheidspositie. In de huidige samenleving is er nu eenmaal een duidelijke voorkeur voor dunne vrouwen met een Cosmopolitanfiguur.

Het feit dat veel van deze vrouwen zich vreselijk beledigd voelen door één enkele hit die het opneemt voor ‘de extra kilo’s’ is mijns inziens dan ook niet alleen ridicuul, maar toont maar weer eens aan dat mensen in een geprivilegieerde positie vaak helemaal niet doorhebben hoezeer ze profijt hebben van die positie. Het is niet alsof vrouwen met een door de samenleving goed geacht BMI het hun hele leven zo vréselijk moeilijk hebben met hun volledig geaccepteerde lichaamsgewicht.

Daarnaast is het jammer dat de Cosmo-standaard dermate doorgevoerd lijkt te zijn dat een meisje als Meghan Trainor -met hooguit tien kilo teveel- een woordvoerder kan en mag zijn voor mensen overgewicht. Tot slot lijkt zelfs Trainor te zwichten voor de sociale druk: ze wordt consistent gekleed in afkledende kleren en lijkt sinds ze het liedje voor het eerst in het openbaar zong ook flink te zijn afgevallen.

Over “All About That Bass” vallen als vrouw met een normaal gewicht is kortom wellicht even achterlijk te noemen als wanneer blanke mannen zich aangevallen voelen door een ‘black power’-rapnummer. Geniet gewoon van de muziek, doe even normaal en hou op met als een prinses op de erwt te klepzeiken vanuit je bevoorrechte positie.

Wil je je eigen column submitten? Dat kan hier!