Smaakgehandicapt

anoniem_22072019025900

Nederlanders kunnen niet eten. Ze snappen er helemaal geen fuck van. Drinken kunnen ze trouwens ook niet. Zijn ze ook te onderontwikkeld voor. Dat is niet mijn mening, maar de enige conclusie die je bij een bezoek aan een gemiddelde Nederlandse supermarkt kunt trekken.

Eten moet van de Nederlander vet en zout zijn. Dan vindt hij het lekker. Karakteristiek dieptepunt daarbij is de Hema-rookworst. Die smaakt naar niets behalve vet en zout. Eigenlijk heel smerig, maar de Nederlander koopt 'm. En het wordt nog gekker, want de Nederlander gelooft dat dat echte rookworst is. Hij zou natuurlijk even langs een goeie slager kunnen gaan en daar voor iets meer geld een echte rookworst kunnen kopen, maar dat vindt de Nederlander te duur. Bovendien zou hij in die echte rookworst geen rookworst herkennen. De Nederlander is vervolgens lomp genoeg om te concluderen dat de slager niet weet wat een rookworst is.

Van bier snapt de Nederlander ook vrij weinig. De Nederlander koopt wat er in zijn deel van Nederland gewoonte is. Ja, echt. Je kunt Nederland verdelen in biergebieden. De plaatselijke Nederlander van mijn biergebied bijvoorbeeld vindt Amstel het beste bier. Geen grap, echt waar. Amstel heeft een smaak alsof er karton in zit, maar dat maakt niet uit voor de smaakgehandicapte Nederlander. Die proeft dat toch niet.

En het wordt nog gekker, want zelfs kaas snapt de Nederlander niet. Nederland kaasland, maar de kaas die de Nederlander graag koopt smaakt naar weinig meer dan (ja, gaan we weer) zout en vet. Of ham. Dat is pas echt verschrikkelijk. Die kleffe, nattige, roze vierkanten die ze hier verkopen... Hoe durven ze dat ham te noemen? Schandalig.

Gevolg is dat de Nederlandse supermarkten draaien om de prijskaartjes en in veel mindere mate om de producten. Nederlanders kopen smakeloze plofkip voor een onmogelijk laag bedrag en houden dan stug vol dat je het verschil met een buitenloopkip toch niet proeft. Onvoorstelbaar. Dan ben je dus echt smaakgehandicapt.

Met vis en schelpdieren kan de Nederlander ook bijna niks. Daarom vind je in de supermarkt wat plakjes kabeljauw, wat zalm en wat wegwerpvis als tilapia. In het vriesvak meer van hetzelfde. Een netje verse kokkels? Vergeet het maar. Daarvoor moet je in Frankrijk zijn. Daar koop je verse kokkels in bijna iedere supermarkt. Extreem lekker. Drie keer raden trouwens waar die kokkels vandaan komen. Juist. Uit onze Waddenzee. Snoekbaars? Onvindbaar in Nederland. Ja, onder water zijn er zat. Gevangen worden ze ook. Maar de Nederlander vindt snoekbaars te moeilijk of zo, dus verkopen we ze aan het buitenland.

Nog een dieptepunt? Unox-soep. Die heeft met soep echt verdomd weinig te maken. Neem bijvoorbeeld de groentesoep. Die is zoet! Ja, echt! Wie gooit er nou suiker in de soep? Dan ben je toch niet goed bij je hoofd? En probeer die tomatensoep. Die smaakt niet eens naar tomatensoep! Die is bekvertrekkend zuur en idioot zoet. Echt goor.

Het wordt tijd dat de Nederlander eens normaal leert eten en drinken. Maak er maar een schoolvak van. Leer mensen om te letten op wat ze proeven. Misschien krijgen we dan eindelijk ook weer eens een fatsoenlijke culinaire traditie. De Nederlandse eet- en drinkcultuur is namelijk niet authentiek, maar ernstig gehandicapt.

Maar laat ik positief afsluiten. Ik schenk zo een Texels Stormbock voor mezelf in. Dat is een fantastisch lekker Nederlands bier. Dan is het tijd voor het eten en dat ga ik heel simpel houden. Ik giet wat olijfolie in een pan en daar bak ik twee houtduiven in. Geen gedoe verder. In een ovenschaal meng ik partjes rosevalaardappeltjes met kwartbollen venkel. Paar hele tenen knoflook erbij, het geheel overgieten met olijfolie, beetje peper en zout, beetje rozemarijn, even in de oven, en hoppa. Klaar. Simpel eten en drinken, maar verschrikkelijk lekker. Eet smakelijk!