De voetbalsupporter

Het gebeurde recht voor mijn ogen en ik had er dan ook uitstekend zicht op: Heerenveen-verdediger Ramon Zomer maakte de perfecte sliding. In het eigen strafschopgebied gleed hij de bal van de voet van Fred Benson en zette daarmee de grote kans voor de PEC-spits om in ‘slechts’ een hoekschop. Mijn broer en ik keken elkaar als neutrale toeschouwers tevreden aan: wij zagen een uitstekende verdedigende actie. Maar om ons heen brak de hel los.

Geschreeuw om een strafschop, gevloek en getier op de scheidsrechter, het thuispubliek was het duidelijk niet eens met de beslissing om een hoekschop te geven. Ik wist niet wat ik meemaakte. Al die mensen om mij heen, al die voetbalsupporters, hebben hetzelfde gezien als ik: een correcte sliding van Zomer die het gevaar van Benson vlak voor de keeper daarmee onschadelijk maakte. Er zat misschien vijftien meter afstand van waar ik zat tot de plek van de actie, maar het was perfect te zien: dit was een keurige actie. Het kan niet dat de supporters om mij heen dat niet zagen. En toch schreeuwden ze moord en brand.

Ik had kaartjes gewonnen voor de wedstrijd PEC Zwolle - SC Heerenveen en daarom zat ik in het stadion. Normaal gesproken ga ik niet naar een wedstrijd toe, maar weer een keertje de sfeer proeven leek me wel leuk. Ik kom dus niet vaak bij een voetbalwedstrijd, maar ik neem aan dat het er bij meer wedstrijden zo aan toe gaat: schreeuwen en schelden om niets. Natuurlijk, ook ik heb mijn favoriete club waar ik voor juich. En ik had gisteravond ook wel een lichte voorkeur voor de thuisclub, omdat dat de sfeer sowieso ten goede zou komen.

Recht tegenover mij, aan de andere kant van het stadion, zaten de Ultras, de fanatieke Zwolle-supporters. Op papier fanatiek, want het thuispubliek viel me erg tegen. Buiten het al genoemde gescheld na een correcte actie van de tegenstander, waren ze namelijk doodstil. Ook die fanatieke supporters aan de overkant. Pas toen de 1-1 laat in de wedstrijd viel begonnen ze lawaai te maken en stonden ze achter de ploeg. Successupporters, die het zoeken bij de scheidsrechter wanneer het niet soepel gaat. En dat is in Zwolle dit seizoen dan vast vaker gebeurd.

Met verbazing heb ik al die verbale agressie en frustratie om mij heen waargenomen. Maar ook een beetje tevreden. Tevreden dat ik neutraal naar een wedstrijd kan kijken, kan genieten van een mooie sliding (waar is Hatem Trabelsi toch gebleven...) en niet onnodig scheld op van alles en nog wat. Jammer dat de suppoost mij eruit pikte voor steekproefsgewijs fouilleren: er waren heel wat logischer kandidaten aanwezig in het stadion.