Raar hè, die molens. Die ouderwetse molens in het Hollandse landschap, met witgelakte wieken die stralen in het zonlicht. Die overbodige oude bouwwerken waar we toch nog altijd zo beroemd mee zijn in het buitenland. De molen is al op zo veel plaatsen vervangen voor moderne technieken, maar her en der zijn er nog steeds een paar molenaars die wachten tot hun molen weer nuttig werk mag doen. Overtollig water uit de polders afvoeren bij extreem hoog water, bijvoorbeeld. Maar wie beheerst het vak nog?

‘Ga kijken wat er aan de hand is, Giuseppe’, snauwde ik tegen hem. Dick en Karl liepen met hem mee. Een van de beveiligers stond zijn wapen te legen in een zwarte hemel. Hij was blij en dronken tot de vuistslag in zijn gezicht van Giuseppe hem terugbracht in een hard bewustzijn. De kogels gaven een lichtspoor in de hemel en dan hadden we het nog niet over het vuur uit de loop van zijn wapen.