Dodelijk verleden 20
‘Ik heb je vrouw zien staan aan een van de lange tafels, sorry.’ Hij draaide zijn hoofd van mij weg, z’n kussen in en gilde er hard in. Een gesmoord geluid van intens verdriet trok door mijn lijf. De deur vloog open. Ik had Gui niet zien aankomen. Hij liep met grote passen naar Omar, trok hem aan zijn haren uit zijn bed. Omar kroop op zijn knieën mee, het werd hem niet gegund te lopen.