Bang voor geesten?

Als kind was ik bang voor geesten. En niet zo’n klein beetje ook. Inmiddels weet ik wel dat je banger moet zijn voor echte mensen, maar dat wist ik toen nog niet.

Ik ben trouwens ook nu nog wel een beetje bang voor geesten. Je zult mij echt niet ’s nachts alleen op een kerkhof aantreffen. En dat is gek, want als er ergens geen geesten zijn, dan is het wel op een kerkhof. Ga maar na. Daar komen de lijken pas als de geesten er al lang uit zijn. Als er al geesten zijn, dan vind je ze eerder in ziekenhuizen, huizen of een hospice.

Ik heb echter een paar keer voor sportongelukjes in een ziekenhuis gelegen en er nooit eentje gezien. Logisch, want als ik geest was, zou ik ook zo snel mogelijk weg willen uit een ziekenhuis. Nou moet ik zeggen dat ik er ook nog nooit eentje in een huis heb gezien, behalve als ik na een zware nacht in de spiegel keek.

Het schijnt dat geesten meer een voorkeur hebben voor oude kastelen en ruïnes. Daar zijn veel verhalen over van mensen die ze hebben gezien. Vooral in Engeland.

Ik kan dat niet verifiëren want ik heb nooit in een kasteel overnacht en zeker niet in een ruïne. Ik heb wel eens iets geks meegemaakt in een oud klooster in Veldhoven dat tegenwoordig een hotel is.

Ik was voor mijn werk daar. Er was een tweedaagse vergadering en we bleven er eten en overnachten. Mijn kamer was een voormalige cel van een van de zusters. Zusters, want het klooster was ooit van de Zusters van het Allerheiligste Hart van Jezus geweest. Het was behoorlijk donker in de kamer en daar hou ik ook al niet zo van, maar ik viel toch direct in slaap.

Midden in de nacht werd ik wakker omdat mijn hele bed heftig schudde, terwijl ik gewoon stil lag. Meteen toen ik het licht aanknipte hield het schudden op. Ik vond dat zeer vreemd. Ik heb later nog onderzocht of er misschien zwaar vrachtverkeer voorbij kon komen of een goederentrein die het schudden had veroorzaakt, maar er was niet echt een weg waar zwaar vrachtverkeer midden in de nacht over zou rijden en er was ook geen trein in de buurt.

Een geest? Stel je voor dat een van wijlen de zusters zin had gehad om eens lekker op een man van middelbare leeftijd haar lusten uit te leven. Je weet het nooit bij die katholieken. De mannen pakken vaak kinderen, maar wat deden de zusters? Ik had natuurlijk niets gezien, maar dat schudden was echt. Dat was geen droom.

Al met al kan ik toch op basis van mijn ervaringen niet zeggen dat geesten bestaan.

Ik had echter een tante die 98 jaar is geworden. Haar lichaam was volledig naar de sodemieter maar haar geest was in uitstekende staat. Ze had nog een prima geheugen en volgde de ontwikkelingen in de wereld en in de krant op de voet.

Ik ging in die laatste jaren wel eens met haar in de rolstoel wandelen. We hadden al vanaf de tijd dat ik een kind was een goede band. Ze woonde alleen in een groot herenhuis in Den Haag. Daar had ze samen met haar drie zusters en een aangetrouwde man heel lang gewoond en nu ze alleen was, leefde ze op de tweede etage omdat het daar warmer was dan beneden. Het was dan ook een hele toer om haar beneden in de rolstoel te krijgen want haar hele lichaam deed pijn.

De laatste dagen voor haar dood belde ze me nog wel eens op. Ze wilde dan dat ik daar kwam slapen want ze zag steeds meer geesten. Lekker. Ze vraagt uitgerekend mij om ergens te gaan slapen waar geesten zijn.

Toch denk ik daar nog wel eens over na. Ze geloofde namelijk helemaal niet in geesten. Ze was een rationeel denkend mens.

Nu zijn zulke oude mensen nog wel eens de weg een beetje kwijt, maar daar was bij haar echt niets van te merken in de normale omstandigheden. Ik denk dan ook dat ze die geesten ook echt zag. Haar zusters en die aangetrouwde man waren volgens mij daar allemaal gestorven. Het zouden dan dus eventueel hun geesten kunnen zijn geweest. Maar ik kan me ook niet voorstellen dat je als geest jaren in hetzelfde huis blijft rondhangen.  

Misschien zijn het beelden die je krijgt uit het verleden en omdat je niet echt meer in een heldere toestand verkeert als je bijna dood bent, kun je die beelden misschien voor echt houden.

Ik heb echter ook wel eens gemerkt dat je in een oud huis een onbehaaglijk gevoel hebt. Niet dat er iets van geesten te zien is, maar je voelt je niet op je gemak. Je weet niet of er misschien een moord is gepleegd en je de sfeer nog aanvoelt of iets dergelijks. Ik heb dat gevoel echter nooit in mijn eigen huis dat ik van de grond af gebouwd heb zien worden en waar nog nooit iemand is gestorven.

Er wordt trouwens een onderscheid gemaakt tussen de verschillende geesten. Je hebt engelen, spoken, geesten en klopgeesten. Men spreekt over het algemeen van entiteiten. Nou, ik geloof in geen van allen, maar ik ga ze echt niet opzoeken op plekken waar ze zouden kunnen zitten.