Een geile surprise van de Sint

‘De zak van Sinterklaas, Sinterklaas, Sinterklaas. De zak van Sinterklaas, o meisjes meisjes ‘t is zo’n baas.’

Teutje Kreukel dacht meteen dat Ilja het Sinterklaasfeest zou gaan verpesten toen ze  haar liedje voor de Sint zong. De Sint zelf vond het niet erg, want hij zat met het bovenbeen waar Ilja op zat mee te wippen. En hij vond het al helemaal niet erg dat het meisje even voelde of dat wat ze zong op enige waarheid berustte.

Het was weer feest in huize Kreukel. Teutje en Aloysius waren aan de beurt voor het aloude kinderfeest, want ook nu er geen kleine kinderen meer waren in de familie en vriendenkring werd de traditie voortgezet. Buiten de Kreukeltjes waren er natuurlijk Bep en Pleun, want Teutjes ouders waren nog steeds gek op de oude bisschop en verder waren er Karin, de buurvrouw van Bep en Pleun met haar dochter Ilja en natuurlijk Dik Fallus, de psychotherapeut van Teutje.

Er waren lootjes getrokken en surprises gemaakt. Verder waren er een Sinterklaas en Zwarte Piet ingehuurd, want ook dat was traditie. Het waren bovendien weer dezelfde Sinterklaas en Zwarte Piet als altijd, namelijk oom Karel, want die had al een witte snor en baard en zijn vrouw Sonja. Dit keer had Sonja gezelschap van twee andere Pieten, namelijk dochter Sanne en die had haar vriendin Cora ook meegenomen. Vooral Cora was nogal sexy gekleed. Ze droeg een Pietenjurkje met een korte rok en een roze petticoat. De jurk was net lang genoeg om het open kruis van haar zwarte panty te verbergen als ze gewoon stond, maar als ze ging zitten en haar benen over elkaar sloeg, of als ze bukte om wat pepernoten op de rapen, werd het wel zichtbaar. Dat had Dik al de opmerking ‘kijk nou eens, Zware Piet heeft een witte poes’ ontlokt.

Na het Sinterklaasliedje van Ilja was het tijd voor de cadeautjes. Zwarte Piet vond het niet echt leuk dat Ilja gewoon bij de Sint op schoot bleef zitten en pakte dus als eerste een cadeautje uit de grote juten zak dat ‘heel toevallig’ voor Ilja was. Die moest nu wel van de schoot van Sinterklaas af komen om haar cadeau in ontvangst te nemen en het viel op dat de Sint daarna zijn mijter even snel strak moest strijken.

Ilja had haar pakje snel open. Er zat een chocolade piemel in. Ze moest lachen. ‘Nu weet ik meteen dat jij mij hebt getrokken, Dik.’ Dik moest ook lachen. ‘Maar jij hebt mij niet getrokken anders zou ik het wel weten’, zei hij schalks. ‘Nee, Dik’, grinnikte Ilja, ‘Ik heb Aloysius getrokken.’Teutje keek verbaasd naar Ilja. ‘Hoe heb je dat voor elkaar gekregen? Ik ben dat dingetje al jaren kwijt.’ Nu moest iedereen lachen, behalve Aloysius.

Toen Aloysius echter zijn cadeautje uit had gepakt, lachte Teutje niet meer. De surprise was een opblaasbare Annie met verschillende gaten waar Aloysius iets in kon stoppen. Er zat een gedicht bij.

Aloysius is een man
Die niet zo goed meer wippen kan
Want zijn kleine jongeheer
Vindt de weg omhoog niet meer
Het is net een ouwe vent
Seks is hij niet meer gewend
Teutje vindt dat echt niet fijn
Ze wil een wip, maar hij blijft klein
Wat ze ook probeert, mijn lief
Hij doet niets en blijft passief
Daarom heb ik hier voor jou
Een passieve nieuwe vrouw
Neem die voortaan mee naar bed
Dat wordt vast een dolle pret
Misschien krijgt zij het voor elkaar
En kom je eindelijk weer eens klaar
Pak die poes dan nu maar gauw
Want dan vind je iets voor jou
Veel plezier dus met die griet
Groeten van de Sint en Piet

Aloysius keek niet vrolijk. Hij keek achterdochtig naar Karel die zat te grijnzen. ‘Het is toch niet een afdankertje van Sinterklaas?’, vroeg hij. Sint Karel zei niets. In de genoemde poes zat een staaf in Sinterklaaspapier. Het bleek de chocoladeletter I.  ‘Waarom deze letter?’, vroeg Aloysius verbaasd, ‘Mijn naam begint toch met een A?’ Hij keek naar Ilja want die had hem getrokken. Ilja moest lachen. ‘Probeer maar eens een chocoladeletter A in dat gat te krijgen. Het is Teutje niet.’ Teutje werd daar niet vrolijk van en zei: ‘Dik, hoe zou jij als psychiater dit soort uitspraken noemen?’ Dik dacht even na en zei toen: ‘Geil’.

Het was tijd om een spelletje te gaan doen. Alle cadeautjes waren inmiddels uitgepakt en de drankjes waren ingeschonken. Cora had snoepjes meegenomen voor het gezelschap. Maar het waren wel vreemde snoepjes. Zo had ze spermasnoep, clitsnoep, penissnoep, borstensnoep en billensnoep bij zich. Teutje zag de penissnoep wel zitten. Ze waren er in aardbeiensmaak, citroensmaak en limoensmaak. Maar toen ze er eentje in haar mond had, zei ze: ‘Jezus, ik wist niet dat er nog kleinere pikkies waren dan die van Aloysius. Maar hij is wel lekker met die aardbeiensmaak. Die van Aloysius smaakte altijd naar verrotte paling als ik me goed herinner.’ Gelukkig voor haar was haar man net naar het toilet.

Ilja had het meeste zin in strippoker, maar dat vonden de anderen toch te gek. Alleen Cora had er wel trek in. Dik onthield zich van stemming. Het werd dus eenentwintigen, maar tijdens het kaarten werd er ook goed geschonken en gedronken. Teutje had voor zichzelf Texels bier in huis, want dan kreeg ze in ieder geval nog eens een Skuumkoppe binnen. Van Aloysius kreeg ze dat al jaren niet meer.

Hoe verder de avond vorderde hoe vrolijker het gezelschap. Alleen de Sint lag op een gegeven moment op de bank te snurken. Teutje was naar boven, naar haar slaapkamer om haar Skuumkoppe te verruilen voor de elektrische Aloysius. Sonja vermaakte zich prima met de rode wijn en haar dochter Sanne vermaakte zich ook prima met Ilja en een leeg bierflesje op een bank in de erker, Bep en Pleun hadden niet zo erg veel op en waren aan het wippen, maar dan met kaarten.

Cora wilde echter wippen zonder kaarten en kroop bij Dik op schoot. Ze zei: ‘Ik weet wel dat je over het algemeen met de ziel en de geest van mensen bezig bent, maar zou je bij mij nu even wat intern onderzoek kunnen verrichten? Ik weet zeker dat je daar wel een instrument voor hebt en er is vast wel ergens een soort divan waar ik op kan liggen tijdens het onderzoek.’ Dik had zeker een instrument en dat was eigenlijk al klaar voor gebruik, dus de twee vertrokken naar de logeerkamer boven.

En Aloysius? Die genoot van zijn zevende Jack Daniëls en had een fijn gesprek met Annie. Het voordeel van Annie was dat je wel iets in haar mond kon stoppen, maar dat er niets uit kwam.