[Tour] Nummer vier

Frankrijk hoopte op Bardet
Hij zou Froome wel gaan verslaan
Maar de droom spatte uiteen
Want Froomie kwam veel sneller aan

Daar kwam het gele gevaar, maar het kwam niet uit China. Het kwam uit Kenia en kwam uit voor de Britten. Bodnar zat te smelten op zijn stoel en had geen nagels meer van de zenuwen, maar zijn tijd bleef staan. Froome won de Tour, maar hij en zijn ploeg hebben geen etappe gewonnen.

Toen ik de tv aanzette was Taylor Phinney aan zijn tijdrit bezig. Het was twee uur en Froome zou pas even over vijf uur starten. Dat werd dus nog even wachten. En wat valt er over een tijdrit te vertellen als er geen lekke banden of valpartijen zijn? Niet veel natuurlijk. Ik vond het wel leuk dat de eindstreep in zo’n Velodrome was.

Ik had Roglic als kopman bij Scorito ingevuld. Dat had ik ook bij de eerste tijdrit, drie weken geleden en toen was hij gevallen. Dus ik hoopte dat hij nu overeind bleef.

Ik zag trouwens dat er een aardig steil klimmetje in het parcours zat. Zouden daar nog seconden op Froome kunnen worden gewonnen door bijvoorbeeld Uran?

Ik hoorde van Herbert dat LottoNL-Jumbo gebruik had gemaakt van virual reality brillen om het parcours van de tijdrit te verkennen. Dan kun je in ieder geval niet vallen. Herbert vroeg aan Maarten of dat de toekomst was. En toen begon Maarten aan een verhaal waar hij niet meer uit kwam, maar het woord laboratorium moest er blijkbaar in. Nou, het is niet de toekomst, Herbert, want ze gebruiken die brillen dus al.

Ik dacht dat de tijd van Phinney wel even stand zou houden. Maar Bodnar was onderweg al lekker bezig. Dat is ook het enige spannende aan zo’n tijdrit. Die tijden onderweg. Dan weet je of de nummer een tot dan toe er misschien aan gaat of toch niet.

Bodnar was veel sneller dan de Amerikaan en Tony Martin was ook al onderweg. Bodnar verpletterde de tijd van Phinney. Hij zou dus en harde kont krijgen in de hotseat als tenminste Tony Martin niet sneller zou zijn. Maar de Duitser zou weer niet de tijdrit winnen.

Castroviejo had niet zoveel zin in de tijdrit blijkbaar want  hij ging er binnen de dertig seconden na de start al bij liggen.

Wat Martin niet kon, kon Kwiatkowski blijkbaar wel, want hij was onderweg sneller dan Bodnar. De Polen waren lekker bezig. Even later was mijn kopman bij Scorito ook onderweg. Ik ging er dus even goed voor zitten. Kwiatkowski kwam een tel tekort.

Mijn kopman Roglic was ook weer lekker bezig. In de eerste tijdrit viel hij en nu had hij materiaalpech. Mijn halve rijtje was al uitgevallen en nu dit.

En toen kwamen de klassementsrenners. Natuurlijk was Froome normaal gesproken de beste tijdrijder, maar misschien kon iemand verrassen. Contador had in ieder geval een prima tussentijd, maar hij was dan ook altijd een uitstekend tijdrijder geweest. Zou hij een kunstje gaan vertonen? Bij de tweede tussentijd was het verschil met Bodnar minder dan een seconde. Ik gunde hem wel de overwinning. Hij won niet, maar had een zeer goede tijdrit gereden.

De tussentijden gaven al aan dat Froome de Tour ging winnen. Dan won hij hem dus in de tijdritten, want in de bergen kon hij de concurrenten niet losrijden. Hij gaat volgens mij geen vijf Tourzeges halen. Uran was zo blij dat de tijdrit afgelopen was dat hij een reclamebord van Skoda kuste bij de binnenkomst van de Velodrome. Ik wist dat Bardet geen tijdritspecialist was, maar hij dreigde zelfs van het podium duiken. Dat was dus één van die dingen die in een tijdrit wel spannend zijn. Hij hield net de derde plek vast. Froome werd derde in de tijdrit en gaat dus weer de Tour de France winnen, tenzij hij morgen over een overstekend molletje valt en een been breekt.

Tweet van de dag: Steven Heremans: Zo'n tijdrit in de Tour is ook altijd renners opmerken waarvan je niet wist dat ze al drie weken lang meerijden

Opmerking van de dag: Herbert over van Avermaet: Hij maakte vorig jaar naam in deze Tour.

 De rit van morgen

Morgen krijgen we weer het gebruikelijke beeld van feestende renners. Champagne drinkende, lol makende en rustig rijdende renners tot aan de Champs-Elysées, want dan begint de show. Een kopgroepje krijgt wat ruimte van het peloton en wordt later weer ingerekend. Het gaat er loeisnel over de bekende laan. En het wordt een massasprint.

Ik heb ieder jaar dat ik deze columns schrijf wel wat gezegd over Parijs. Over bekende wijken als Quatier-Latin en Montmartre en over minder bekende plekjes, zoals de plek die ik tijdens een wandeling ontdekte aan de Seine. Daar werd gedanst op verschillende soorten muziek. In de ene inham waren drums te horen en danste men een soort drive en in de volgende inham hoorde je een tango en werd die ook gedanst. Maar Parijs heeft ook nog geheime plekjes die bijna niemand weet te vinden. Zoals in het 15e arrondissement waar je la petite Ceinture hebt. Dat is een oud spoorlijntje dat niet meer in gebruik is omdat het treintje is vervangen door een buslijn.

Over dat oude spoor kun je nu een wandelroute nemen die loopt van Place Balard naar het Parc Georges Brassens. De route ligt op een verhoogd talud dus je kijkt uit over de straten van Parijs. Het is bovendien een groene route die uitkomt in een mooi park. Het is maar een route van twee kilometer, maar leuk om te doen en je kunt daarna nog genoeg door Parijs slenteren. Je eindigt een beetje raar, want je kunt niet verder vanwege een dichtgemaakte tunnel. Een stukje terug kun je echter naar beneden en dan kom je in de Vaugirard. Als je die uitloopt kom je op de Place de la Sorbonne, genoemd naar de universiteit. Je ziet er een mooie kapel van die universiteit. Via dit plein ben je snel op de boulevard de Saint-Michel