Eurospotjes
‘Het peloton ligt nu drie reclameblokken achter op de kopgroep.’ Dat twitterde iemand tijdens de rit naar Canazei in de Giro 2017.
Mensen die mij de laatste jaren hebben gevolgd tijdens de dagelijkse tourcolumns die ik schrijf als de Tour de France bezig is, weten dat ik een groot wielerliefhebber ben en dat ik bijna alles van het wielrennen op televisie volg. Als het niet op televisie is, dan vind ik het vaak wel op de laptop via een of andere livestream. Ik volg dus ook de Giro op de voet, maar dat wordt wel steeds minder leuk.
Het was natuurlijk geweldig dat Dumoulin de Giro won en de meeste etappes waren een lust voor het oog. Maar het kijken had nog een stuk leuker kunnen zijn. Nu werd de spanning in de etappes steeds maar weer weggenomen door reclamespotjes. Zelfs in de tijdrit werd bij de eerste tijdmeting na de tijd van Nibali nog een reclameblok uitgezonden. Je zit met de zenuwen in je lijf op de tijd van Quintana te wachten en je ziet Makelaarsland. ‘Pleur op met je kutreclame’, dacht ik.
Eurosport doet er alles aan om het kijken zo onaangenaam mogelijk te maken. De klanten van Eurosport zijn ook niet wij, de kijkers, maar de adverteerders. Die moeten het naar de zin hebben. Wij hebben als kijkers niets te vertellen. We hoeven natuurlijk niet te kijken, zo redeneert men waarschijnlijk bij Eurosport.
En Eurosport heeft de rechten van alle Italiaanse wedstrijden tot en met 2020. Nederland zond de Giro al nooit uit, maar België wel en dat is ook meteen de beste zender om wielerwedstrijden te bekijken. Het commentaar is degelijk en soms grappig. In ieder geval een stuk beter dan dat van Herbert en Maarten tijdens de Tour de France en over het commentaar van Eurosport ga ik het zo nog hebben.
Er zijn wel andere livestreams van de Giro te vinden op internet dan die van Eurosport. Hoe dat kan, weet ik ook niet, maar L’Équipe heeft een livestream op internet. Misschien is het wel een onderdeel van Eurosport. Zij zenden ook reclame uit, alleen niet zoveel als Eurosport. En ze kletsen natuurlijk Frans. Nou kan ik het Frans wel aardig volgen, maar ze lullen aan één stuk door, dus dat is wel erg irritant. De RAI zendt ook livestreams uit, maar die kan ik niet bekijken omdat ze die niet aan het buitenland doorgeven.
Ik kijk dus wel naar Eurosport, zeker nu de Nederlanders het zo goed deden. Als je echter vanaf het begin van de uitzending kijkt dan krijg je zo’n beetje om de tien minuten reclame. Later wordt dat dan iets minder, maar in het begin is het heel veel. Daarom schreef ik ook dat bij Eurosport de adverteerders de klanten zijn en niet wij, de kijkers.
Je kunt natuurlijk ook pas later gaan kijken. Zeker bij een vlakke etappe of een etappe waarvan je denkt dat er de eerste uren niet veel gaat gebeuren. Maar stel je voor dat er dan net een waaieretappe is, of een belangrijke valpartij, dan ben je toch mooi de lul. Maar ook als je wel kijkt, is het niet zeker dat je alle belangrijke gebeurtenissen live te zien krijgt. Tijdens de val van Quintana zond Eurosport net reclame uit en ook toen Dumoulin zijn sanitaire stop ging maken zaten wij net naar Specsavers en co te kijken.
En dan het commentaar. Ook daaraan kun je merken dat de adverteerders belangrijker zijn dan de kijkers. Ik weet wel dat er van alles op Herbert en Maarten is aan te merken, maar wat te denken van José Been? Gelukkig deed die niet het commentaar bij de Giro. Veel gelul over randzaken en weinig echt over de koers. En ze is volgens mij verliefd op Tosh Van der Sande, want ze heeft het voortdurend over hem. Het commentaar werd nu verzorgd door de Belg Vanbelleghem en dat is in ieder geval beter dan dat van Been, want daar zie ik echt geen been in. Naast de Belg zitten dan tijdens de Giro: Michael Boogerd, Bobbie Traksel en Karsten Kroon. Boogerd vind ik oké, maar Traksel is vervelend bezig met veel randzaken en Karsten Kroon spant wel de kroon als het gaat om slecht commentaar. Om de haverklap krijg je een verhaal uit eigen bundel tijdens de koers. Soms zijn het wel sappige verhalen. Zoals het verhaal over Pippo Pozzato en zoenende mannen in een Parijse homoclub en het verhaal over het wedden in de koers. Hij zou de verhalen in boekvorm moeten uitgeven of er columns over schrijven op FOK!, maar laat hij tijdens de koers zijn bek houden over dat soort shit. Ik was gewoon blij dat hij niet naast de Belg zat tijdens de sanitaire stop van Dumoulin, want anders hadden we ongetwijfeld het een of ander poepverhaal moeten aanhoren uit zijn loopbaan. Pure shit, die verhalen. Je verlangt bijna naar Herbert en Maarten.
Nee, de klant is koning bij Eurosport en de koning is niet te vinden onder de kijkers. Dat is ook goed te merken op Twitter en ik las dat het ook te merken is in de kijkcijfers. Gijs Poortman van Eurosport Benelux zegt dat ze niet onder de reclameblokken uitkunnen. Ja, dat snap ik ook nog wel, pannenkoek. Maar het kan toch wel een onsje minder? Wat zeg ik? Tien onsjes minder. Iedere tien minuten in het begin is gewoon ongelooflijk irritant en dat vind ik niet alleen. En dan heb je in de finale eindelijk geen reclame meer, maar dan komt Flecha ineens door je beeld om iets te laten zien waar je totaal niet in geïnteresseerd bent. Ondertussen zie je op het kleine schermpje naast Flecha renner na renner demarreren. Fijn.
Nee, het kijken van de Giro is er niet leuker op geworden. De commentaren op Twitter wel. Toch bid ik tot God dat de Tour de France gewoon in handen blijft van de publieke omroepen in Nederland en België. En nu maar hopen dat God bestaat.
