Klimaatontkenning

Altijd een leuk woord: klimaatontkenners. Alsof die daadwerkelijk bestaan! Niemand ontkent het klimaat en vrijwel niemand ontkent dat het klimaat verandert. Het klimaat bestaat immers onmiskenbaar en het klimaat is altijd aan verandering onderhevig. De vraag is echter of de mens de hoofdverantwoordelijke is voor de opwarming van de aarde.

Het past wel weer in het hedendaagse kadertje van “dit is slecht en het is uw schuld”, waarbij er natuurlijk vooral naar de blanke man gewezen wordt. Er is het glazen plafond, racisme, fascisme, islamofobie en ga zo maar door.
Ondanks berichten dat de ijskappen smelten, kwam NASA in 2015 met het bericht dat de ijskappen op Antarctica al jaren groeien. Ook onderzoek gepubliceerd in Nature Geoscience wees aan dat het ijs op de Noodpool meer groeit dan daalt. Dit betekent echter niet dat de aarde minder warm wordt.

De vraag is dus in hoeverre de aarde opwarmt, of dit schadelijk is voor de mensheid en of de mensheid hiervoor de oorzaak is. Er is voldoende data te vinden over de gemiddelde temperatuur de afgelopen duizenden jaren. Als we hiernaar kijken, dan is de aarde niet warmer dan pakweg 5000 of 10000 jaar geleden. Niets om van op te kijken dus.

Meestal wordt dan de bizarre claim geuit dat 97% van de wetenschappers het erover eens zijn dat de aarde opwarmt en dat de mens hiervoor de verantwoordelijke is. Deze claim lijkt bij Cook en andere wetenschappers vandaan te komen. Hun onderzoek vind je hier.

Hierin staat echter helemaal niet dat 97% van de wetenschappers het daarover eens zijn. Er staat dat 32,6% van de wetenschappers denken dat de aarde opwarmt en dat de mensheid hiervan de oorzaak kan zijn, dat 66,7% van de wetenschappers er geen mening over heeft en dat 0,3% de opwarming ontkent.

Van die 32,6% van de wetenschappers, zegt slechts 24,6% dat de mensheid de hoofdoorzaak is en 73% dat de mensheid een mogelijke oorzaak is. De claim dat 97% van de wetenschappers de hypothese van klimaatverandering door de mens steunt, is vooral spelen met cijfers en misinterpretatie.

Het vervelende van deze situatie is dat politici deze claims voor waar houden, zonder tegengeluid te horen. Zodoende zetten zij deze cijfers in om bepaald beleid voor te schrijven, zonder dat ze weten dat het wel een hele bijzondere interpretatie is van de werkelijkheid. Een alternatief feit, zogezegd.