Historisch moment: Brexit

Vandaag, 29-3-2017, is een dag die terecht komt in de geschiedenisboeken. Vandaag zal de Britse premier Theresa May immers artikel 50 inzetten, waarmee Groot-Brittannië officieel de Europese Unie verlaat. Na maanden voorbereiding en pogingen tot blokkering, scheiden de Britten zich eindelijk af van de machtsbeluste EU.

Vervolgens hebben de EU en Groot-Brittannië twee jaar voor de onderhandelingen over het vertrek. In deze twee jaar zullen twee namen vooral naar voren komen. De minister die de Brexit gaat verzorgen, David Davies, en Michel Barnier, de onderhandelaar van de EU. Zij zullen niet al te zachtzinnig met elkaar omgaan, zeker omdat Barnier het gedrag van Groot-Brittannië in de EU al langer hekelt.

Vanaf vandaag zijn de Britten dus weer baas in eigen land en hoeven zij de regels en de richtlijnen van de EU niet langer op te volgen. Niet langer kan de EU beslissen over het dagelijks leven van de Britten. Niet langer kan de EU de wetgeving overschrijven. Vanaf vandaag hebben de Britten dus weer het roer in handen en hebben zij zelfbeschikkingsrecht.

Ook in Nederland heeft de EU veel meer macht dan de meeste mensen beseffen. Als je als Nederlander zelf de grondwet wil aanpassen, zijn er een flink aantal hordes die je moet nemen. Ten eerste moet er eerst een gewone meerderheid in beide Kamers zijn, waarna de Tweede Kamer moet ontbonden worden voordat er een tweede keer een stemming kan zijn. Hierbij moet een tweederde meerderheid behaald worden. Er zitten nog wel meer zaken aan vast, maar dit zijn de belangrijkste hordes die genomen moeten worden. De EU hoeft die hordes niet volledig te nemen. Als de EU echter beleid uitvaardigt die onze grondwet moet wijzigen, is er enkel een tweederde meerderheid in beide Kamers nodig.

Het wijzigen van de grondwet is voor een Nederlander terecht lastig, omdat er een breed draagvlak moet zijn. Deze beveiliging is er niet als het om beleid van de EU gaat. Bij normale internationale verdragen zou dit niet zo'n probleem zijn, gezien dat over de verhoudingen tussen landen onderling gaat en niet tussen de verhoudingen tussen de burger en de staat. Echter voert de EU wél beleid dat zich rechtstreeks tot de burger richt.

Doordat de EU de Nederlandse grondwet relatief makkelijk aan kan passen, heeft zij dus veel invloed in Nederland en op de Nederlandse burger. Onze soevereiniteit is al ruim genoeg ingeperkt en hoe langer het duurt, hoe meer we ervan weggeven. Gelukkig is er nog een mogelijkheid om zonder geweld uit deze situatie te komen: een Nexit.

Goed voorbeeld doet goed volgen, is mij verteld. Het is tijd dat wij ook het heft in handen nemen en een ruggengraat tonen aan verpersoonlijking van de bureaucratie in Brussel. Nu kunnen we er nog uit.