Alles mag er zijn
In spirituele kringen wordt veel geschreven over acceptatie en aanvaarding.
'Alles mag er zijn.'
Maar wat bedoelt men daar precies mee?
Maar wie bepaalt dat eigenlijk? Dat alles er mag zijn.
Het is mooi om het leven te aanvaarden zoals het komt. Om niet te oordelen over mensen die je niet kent. Dit inzicht heeft me al vaak geholpen om me kalmer en gelukkiger te voelen. Ik hoefde me veel minder op te winden over hoe anderen leefden.
Toch vraag ik me af: zouden hier misschien uitzonderingen op bestaan?
Als een opvoeder een kind in elkaar schopt en slaat, mag dat er ook zijn?
Volgens sommige aanhangers van de New Age wel. Want het ligt (zwart-wit gezegd) aan het karma van het kind. In een vorig leven heeft hij slechte daden begaan en die mag hij in dit leven zelf gaan ervaren. Bovendien kiest een kind (volgens deze filosofie) zijn eigen ouders uit.
Dus het kind heeft het over zichzelf uitgeroepen en de opvoeders gaan vrijuit.
Wat dat betreft is er weinig veranderd aan de opvattingen over opvoeding – het kind wordt verantwoordelijk gehouden voor zijn situatie – alleen is er nu een spiritueel sausje overheen gegoten.
Of een kind krijgt geen eerlijke kans om op een school te komen die bij haar past, door rapportages en dossiers van de oude school. *
Iets waar ik in voorgaande columns over schreef.
Mag dat allemaal? En volgens wie?
Of kinderen die zonder verdoving besneden worden en waarvan sommigen sterven aan de complicaties.
Ingrepen die niet op medische gronden gebeuren, maar op basis van een geloof.
Ook als de kinderen er lichamelijk goed van herstellen, zullen ze moeten leven met het trauma dat de mensen die voor hen zorgen hen pijn lieten doen.
Laten we vaststellen wat er allemaal is en gebeurt, zonder ons eigen verhaal eraan vast te plakken en zonder ons mee te laten slepen door gevoelens of gedachten.
Dat kan confronterend zijn en tegelijk kan het rust geven, om niets meer te hoeven verbloemen of te vergoelijken.
Ook kan het rust geven om onze volle verantwoordelijkheid te nemen voor ons eigen doen en laten.
Veel zaken gebeuren buiten ons wil om, maar we zijn wel verantwoordelijk voor onze reactie erop.
Als je ergens iets aan kunt doen, onderneem dan actie. Zo kun je bepaalde zaken aan het licht brengen, ook als deze buiten jouw macht om gebeuren.
Het gaat niet om vechten tot je erbij neervalt, maar uitspreken en laten zien waar je voor staat en wat je aan het hart gaat.
Zo zie ik voor me, dat als een kind slecht behandeld wordt, er een groep mensen om hem heen gaat staan en hem opvangt. Angstvrij en liefdevol.
Misschien is het een utopie.
Toch ken ik voorbeelden van kinderen die hun jeugd zijn doorgekomen, dankzij een of meer mensen bij wie ze zich thuis voelden. Bijvoorbeeld een juf of meester bij wie ze een luisterend oor vonden. Buren bij wie ze geaccepteerd werden en kind konden zijn.
Het kind echt zien en horen maakt soms al een verschil. Het kind merkt dit. Om iets voor een kind te kunnen betekenen, is het noodzakelijk om zijn situatie onder ogen te zien.
Een mooi voorbeeld van zaken aan het licht brengen komt van het bekende fotomodel Waris Derie. In haar boek Mijn woestijn (2005) beschrijft zij hoe ze opgroeide in een woestijn, in Somalië. Het was een hard leven, maar er waren ook veel gelukkige momenten. Dat ze als klein meisje besneden werd, is echter een trauma waar ze jarenlang over zweeg, maar waar ze zich uiteindelijk over heeft uitgesproken. Ze houdt van haar familie en cultuur en genoot vaak van haar leven in de wildernis, maar deze marteling was voor haar een tragisch dieptepunt. Ze wilde voorkomen dat andere meisjes verminkt worden en werd ambassadeur tegen meisjesbesnijdenis.
Binnen de cultuur waar ze opgroeide, gelooft men dat vrouwen onrein zijn en geen geschikte huwelijkspartner zullen vinden, als ze niet besneden worden, in plaats van dat het lichaam wordt geaccepteerd zoals de natuur het geschapen heeft.
Wat er in de wereld gebeurt (zeker in je directe omgeving) onder ogen zien en uit de ontkenning gaan, is een geldige betekenis van de woorden: 'Alles mag er zijn.'
* http://frontpage.fok.nl/column/724498/1/1/75/door-een-rode-deur.html
