Bankier vertelt #4
Deze week - lezen. Ofwel: "care".
Een van de meest gehoorde (en vast gehate) uitspraken: in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Lees de financiële bijsluiter. En dan een stuk over wat voor risico een product met zich meebrengt.
Tijdens de vele gesprekken die ik de afgelopen jaren heb gevoerd, komen een aantal onderwerpen steevast terug. Een daarvan is het onderwerp "risico" versus "rendement". Logisch, aangezien er bij beleggen ook emotie komt kijken. Wie vindt het prettig als er na een beursjaar als 2008 bijna de helft van je vermogen is verdampt? Ik niet!
Dus is de vraag - wat is risico? Ik vertaal risico als: het niet behalen van je doelstellingen. Zie ook column #2 over doelstellingen.
Terug naar het gesprek met de klant. We praten over risico, over risicoprofielen. Aan de hand van de scenario-analyse kan ik helder maken wat de langetermijn verwachtingen zijn bij een risicoprofiel. Omdat het niet met 100% zekerheid te voorspellen is wat de toekomst gaat brengen, moeten we een bepaalde zekerheidsinterval gaan toepassen. Dus met 95% zekerheid is te zeggen dat met een startvermogen van X, binnen 10 jaar het vermogen zal groeien (of afnemen), tot een vermogen tussen X-200 en X+200, gegeven een risicoprofiel Y.
Dat klinkt allemaal heel vaag, dat is het ook zonder concreet te worden met elkaar. Dus vraag ik door tijdens gesprekken. Wat is het totale vermogen? Wat is de herkomst van het vermogen, wat is het doel? Dat zijn allemaal concrete zaken. Ook de emotionele kant is belangrijk. Komt het geld uit een erfenis? Gewonnen in een loterij? Verkoop bedrijf? Allemaal van invloed op de risico-beleving van de klant.
Ik hoor je bijna denken - leuk, maar waar gaat dit naartoe? Even geduld, ik kom er zo.
Na een hele uitgebreide inventarisatie kan ik de analyse maken. En laten we voor het gemak de analyse van vorige keer gebruiken:
WENS:
Guus (50 jaar) wil graag elk jaar 25.000 uit zijn spaargeld (1 miljoen) halen om leuke reizen van te maken. Daarnaast wil hij de belasting betalen over dit vermogen uit dit vermogen, ongeveer 10.000 per jaar. Hij wil dat deze twee onttrekkingen elk jaar groeien met de inflatie; wij noemen dit: met behoud koopkracht. En tot slot moet er een miljoen overblijven aan het eind van de rit; dat is dan voor de begrafenis en zijn nabestaanden.
Het eerste wat mensen dan zeggen is: dus je hebt 1 miljoen, je gaat elk jaar 35.000,- daaruit halen, dan kun je dat wel 30 jaar volhouden! Niks aan de hand, toch? Inderdaad, en we hebben geeneens rekening gehouden met spaarrente. Maar ook niet met gewijzigde fiscale situaties, met het feit dat hij met 80 jaar wellicht toch helemaal door het geld heen is, dat er dan niks over is (wat hij wel aangaf als wens!), kortom: we gaan de analyse toch nader bestuderen. Zoals beloofd: LEZEN.
In de volgende fase praten we over de korte- en langetermijn risico's van het alternatief op sparen: beleggen. Daar laat ik zien dat op de lange termijn (want daar kun je iets zinnigs over zeggen) de verwachte rendementen op een defensief ingerichte beleggingsportefeuille hoger zijn dat op een spaarrekening. Dus dat de kans groter wordt dat hij zijn doelstellingen kan realiseren. Maar dat er ook bepaalde risico's aan verbonden zijn. Beleggen = risico nemen.
De volgende stap - care. Zorg. Of, beter gezegd: zorgplicht. Daar kan ik minstens drie columns aan wijden, maar dat lijkt me niet lekker weglezen.
Dus het bruggetje naar de volgende keer: risicoprofielen.
