De toekomst bestaat niet

Je hebt in de zomer best dagen waarop het ook 's avonds en 's nachts nog heerlijk is om buiten te zitten. Ik ben een avondmens en werk al lang niet meer, dus ik kan rustig tot een uur of twee 's nachts buiten zitten en doe dat dan ook regelmatig als het er warm genoeg voor is. Koptelefoon met goede muziek op en naar de sterren kijken. De buren slapen dan al en ik woon in een heel rustige wijk, dus ik kan optimaal van de muziek genieten. En heb ik genoeg van de muziek, dan is er stilte.

Als ik dan naar die sterren kijk, realiseer ik me vaak dat ik naar het verleden kijk. Waar je ook bent op de wereld, je kijkt altijd naar het verleden. Het licht van de sterren doet er ontzettend lang over om ons te bereiken en dus is het helemaal niet zeker dat wat je ziet ook de werkelijkheid is. Je bevindt je in het nu en je kijkt naar het verleden als je naar de sterren kijkt.

Het vreemde is dat men ervan uitgaat dat de oerknal in een heel klein gebiedje is ontstaan. Een heet punt, staat er in Wikipedia. Tegelijk met die oerknal zijn tijd en ruimte ontstaan. Maar het heelal dijt uit en toch zien we alleen maar het verleden en het nu, maar nooit de toekomst.

Er is eigenlijk ook geen toekomst, denk ik. Iedereen creëert zijn of haar eigen toekomst. Denk er maar eens over na. Je denkt natuurlijk niet constant aan je toekomst, maar eigenlijk heeft iedere handeling die je verricht te maken met je toekomst. Toch kun je die toekomst nooit zien en ook niet voorspellen. Ik zit nu op mijn laptopje een column te typen, die in de nabije toekomst op FOK! wordt gepubliceerd. Ik kan ook voorspellen dat er de drie vrijdagen na deze column een vervolgverhaal van de familie Kreukel komt, omdat ik dan op vakantie ben. Die vakantie kan ik dus ook voorspellen. Maar die toekomst is nooit zeker. Als ik vandaag iemand vermoord en ik word gepakt, dan ga ik helemaal niet op vakantie.

Als je meisjes van acht of negen jaar oud vraagt wat ze later willen worden, zullen de meeste van hen zeggen dat ze iets met dieren willen gaan doen. Hoeveel van hen gaan dat ook echt doen? Toch moeten die meisjes al vroeg een studiekeuze maken en op die manier een stukje van hun toekomst bepalen. Dat gaat ook nogal eens mis. Verkeerde keuzes komen vaak voor.

In dit voorbeeld zijn die meisjes wel bewust bezig met hun toekomst, maar als ik een kopje koffie inschenk, ben ik met mijn toekomst bezig zonder me er bewust van te zijn. Ik zou dan kunnen voorspellen dat ik even later een kopje koffie zit te drinken op de bank, maar als ik op weg naar de bank struikel en ik flikker op de grond en het kopje rolt een paar meter verder en breekt, dan is dat toekomstbeeld al niet meer realiseerbaar. Ja, ik kan een nieuw kopje koffie inschenken, maar dan ontstaat een nieuw toekomstbeeld.

Het KNMI probeert de toekomst te voorspellen in hun weersverwachtingen. De laatste tijd hebben ze nogal eens een weerswaarschuwing afgegeven. Die voorspelling is zelfs nogal eens uitgekomen en dus zou je zeggen dat ze de toekomst goed hebben voorspeld, maar ik heb zelf die toekomst niet meegemaakt. Het verschrikkelijke onweer en de wateroverlast waren steeds ergens anders. Bij ons zijn geen kelders ondergelopen. Het heeft wel geregend en het heeft één keer zelfs geonweerd en tijdens het onweer is de bliksem in onze stad in een huis ingeslagen, maar dat is nog altijd niet mijn toekomst geweest, want ik heb er niets van gemerkt. Ik lag op dat moment thuis te slapen en droomde over mooie meisjes die niet al te veel aan hadden. En ook die toekomst had ik niet kunnen voorspellen, want voor hetzelfde geld had ik over beleggen op de beurs gedroomd en dan had ik dus een nachtmerrie gehad.

Niemand kan dus de eigen toekomst voorspellen, maar iedereen kan de eigen toekomst wel sturen. Stel dat je een lieve vrouw hebt en een paar geinige kinderen. Je hebt een baan en verdient goed. Je gaat drie keer per jaar op vakantie en hebt dus een leuk leventje. Maar dan ga je op een dag als volwassen man een meisje van zestien tegen betaling neuken in een hotel, omdat je wel weer eens een jong kutje wilt voelen. Dan stuur je de eigen toekomst in een andere richting dan wanneer je die neukpartij niet doet. Het kan zijn dat het niet uitkomt en je het bij één keer laat. Het kan ook zijn dat je meer trek krijgt en regelmatig naar zo'n hotel gaat en je spaarcenten opmaakt en het kan ook zijn dat het uitkomt en in de krant en dat je aan het eind van het liedje aan een tak van een boom bungelt met een strop om je nek. Die toekomst had je dan een jaartje geleden niet kunnen bedenken.

Je hebt de toekomst trouwens niet altijd zelf in de hand. Iemand die op een bepaald moment een ziekte krijgt die erfelijk is, kan daar niets aan doen. Iemand die echter suiker krijgt omdat hij of zij jarenlang ongezond leeft, kan dat wel.

Ik heb een prima leventje, maar stel dat straks boodschappen ga doen op de fiets en ik word boos op iemand die me met de auto snijdt en ik flikker mijn fiets tegen die auto, dan ziet mijn toekomst er ineens heel anders uit.

En nu ben ik iemand die alleen maar de toekomst voor mezelf en een beperkt aantal personen kan verkloten. Er zijn echter mensen die het voor een heel volk kunnen verkloten. Ik las laatst dat één Russische militair heeft voorkomen dat er atoomraketten richting het Westen werden gestuurd nadat het computersysteem foutief had aangegeven dat er raketten naar de Sovjet Unie onderweg waren. Die ene man had de toekomst van de hele mensheid dus kunnen verkloten door een computerstoring.

Nee, we bevinden ons in het nu en we kunnen het verleden zien, maar de toekomst kunnen we niet zien, maar wel verkloten. En volgens mij zijn we daar al aardig mee bezig.