[Tour] Geel blijft niet heel

Tony viel plots op de grond
En hij lag er niet alleen
Stybar won daardoor de rit
Want hij bleef wel op de been

Het drama zat vandaag in de laatste twee kilometer. Er was een valpartij met Martin, die hem zelf veroorzaakte. Het was in de laatste drie kilometer, maar Stybar won met een gaatje naar de nummer twee. Het waren twee seconden en iedereen die bij de val lag, kreeg ook slechts die twee seconden. Maar klopt dat wel? Er waren achter Sagan, die alweer tweede werd, en zijn groepje meer gaten, maar de renners die echt op dat klimmetje achterbleven kregen nu ineens ook maar twee seconden aan hun broeken. Wordt dit trouwens de tweede gele trui die uit de ronde gaat? Als je op de officiële site van de Tour de France kijkt, dan zie je de truien en daar ontbreekt momenteel de gele trui. Tony zou zijn sleutelbeen hebben gebroken. Als het zo door gaat kun je de gele trui beter niet hebben.

Toen de uitzending begon waren er nog 140 kilometers te fietsen. Een kopgroepje reed negen minuten voor het peloton uit en had al twaalf minuten gehad. Ik dacht dus toen al dat het een lange middag zou worden met af en toe een tukje. Ik had wel hoop dat er wind zou zijn aan de kust en dat zou kunnen betekenen dat er waaiers zouden kunnen ontstaan en dus spektakel. Voorlopig verdween de voorsprong van de kopgroep als euro's in Griekenland. Toen ze echter binnen schootsafstand waren, bleef de voorsprong constant.

Dit zijn etappes waarbij het duo D&D steeds meer onzin gaan uitkramen en dat kun je ze eigenlijk niet eens kwalijk nemen. Er gebeurt namelijk helemaal niets, dus waar moet je het over hebben? Bijvoorbeeld over de moeder van Van Bilsen die de zuster van Vanderaerden is. Daarom zou Van Bilsen best aardig kunnen sprinten volgens Herbert.

Het enige interessante dat ik lange tijd zag, was een renner van Europcar die waarschijnlijk een paar mensen of een caravan nat ging zeiken, want daar hield hij een sanitaire stop, Dan moet je toch wel heel erg nodig.

Herbert had het ook nog over de Fransen. De Fransen moeten het volgens hem de verdere Tour met renners als Barguil doen. Ik zou toch zeggen dat Gallopin er beter voor staat, Herbert.

We zagen ook dat Valverde was gevallen aan een scheurtje in zijn wielertenue, maar dat was tijdens een plaspauze geweest. Hij was daar gewoon geslipt op het gravel en onderuit gegaan.

Op 70 kilometer begon Giant samen met Lotto Soudal weer wat werk te maken van de kopgroep. Verder gebeurde er helemaal niets. Toen Herbert aan Maarten ging vragen of het voor Sagan een obsessie ging worden dat hij steeds niet wint, was voor mij de maat weer even vol en heb ik omgeschakeld naar de Belg. Daar hadden ze het over de tussensprint die eraan kwam en ze hadden een interview met Sagan. Hij was volledig ontspannen en had het erover dat hij niet van vis hield en dat de winst op deze aankomst van zijn benen zou afhangen. Misschien het antwoord op de vraag van Herbert.

Maar wat nu? Die bekkentrekker ging er ineens vandoor, nadat Degenkolb de tussensprint had gewonnen. De bekkentrekker kwam echter in een chasse patat en dat was geen patatje oorlog. Ik was hem wel dankbaar want ik dreigde net weer in slaap te sukkelen. Ook Caruso deed nog iets om me wakker te houden. Een vreemde manoeuvre en een val.

Herbert dacht echt dat Gesink mee zou gaan doen voor de etappewinst omdat het de 9e juli was en Weening en Boom ook op de 9e hebben gewonnen. Nou, hij werd twaalfde, Herbert.

En toen kwam de eindstreep in zicht en werd iedereen nerveus, want het zou ook nog omhoog gaan. Een klimmetje van zeven procent. Volgens D&D een soort Cauberg, maar die is tien tot twaalf procent. Zelfs Coquard kon meedoen voor de eindsprint, maar dat werd helemaal geen eindsprint, want Stybar had geprofiteerd van de val van zijn gele ploegmaat. De een zijn dood is de ander zijn brood. Hoewel het in dit geval waarschijnlijk een gebroken sleutelbeen is.

Leukste uitspraak van Herbert: Maarten, een voetballer die een schwalbe maakt en een wielrenner die doorrijdt met een gebroken rib. Is dat een verschil?

Tweet van de dag: Pieter Buss: ,,Aan de kust waait het altijd wat meer dan landinwaarts". Kijk, dat zijn nou es oneliners #herbertdijkstra

De rit van morgen

Morgen staat er weer een vlakke etappe op het menu. Dit keer waarschijnlijk met minder kans op waaiers, maar in Bretagne kan het ook nog best spoken en als de wind goed staat voor waaiers is het altijd oppassen. De renners rijden echter niet vlak langs de kust en dus zal er wel meer beschutting zijn.

Fougèrees, de aankomstplaats, is een leuke oude stad met een prachtig kasteel dat in vroeger tijden vrijwel onneembaar was omdat het midden in een moerasland stond. Dat is natuurlijk een bezienswaardigheid, maar even ten noorden van de stad ligt het Bos van Fougères en daar vind je het Cordon des Druïdes. Er is in dat bos een hoofdweg van ongeveer 250 meter lengte en daar staan 23 quartz stenen met een tussenruimte van drie meter. Een linie van stenen die van zuidwest naar noordoost loopt. In het midden van de rij staat de grootste steen. Het zijn geen menhirs, maar kwarts stenen. Aan kwarts stenen werd geneeskrachtige werking toegeschreven door de druïden in de oude tijd. Ook nu nog worden dit soort stenen als geneeskrachtige stenen verkocht voor leuke prijsjes.

Maar niet alleen het Cordon des Druïdes is interessant om te gaan bekijken. Niet ver daar vandaan heb je het Parc Botanique de Haute Bretagne. Hier vind je 21 tuinen met bloemensoorten uit verschillende continenten. Het staat bekend als een van de mooiste tuinen van Frankrijk. Het park is in 1847 ontworpen en bestaat uit een aantal thematuinen. Een Perzische tuin, een tuin van de sterrennachten en een tuin van de ondergaande zon onder andere. Na een hangbrug te hebben overgestoken, kom je in een prehistorische tuin met een tyrannosaurus, drie labyrinten, de minotaurus en een hol met vleesetende planten. Niet te dicht bijkomen dus. Je bent wel zo'n dikke drie uur zoet in het park.

In het park zullen de renners geen interesse hebben, maar een druïde met een toverdrankje is altijd welkom natuurlijk.