Mijn blote reet in een badjas

Ik slaap te allen tijden naakt. Dat u het maar even weet. Ik haat pyjama's en eigenlijk voelt een onderbroek al benauwend rond mijn reet. Het irriteert me als ik wil slapen. Maar ter geruststelling: dit geldt alleen voor mijn slaapgedrag. Verder ben ik een preutse sodemieter.

Is dit belangrijke info? Binnen de context van dit verhaal wel. Ik had namelijk mijn leven lang geen badjas gehad. Dat was geen armoede. Het was gewoon zo'n aankoop die er nooit van kwam. Met  de aankoop van gebruiksartikelen die al sinds een eeuwigheid bestaan wil ik nog wel eens 'zuinig' aan doen. Zo heeft het ook vijftien jaar geduurd voor de eerste knoflookpers in mijn keuken kwam.

Ben ik daar uniek in? Ik denk het niet. Hoeveel mannen hebben een keukenschort in huis? Als je in je blote reet een eitje wilt bakken is het wel reuze handig. Je verbrandt levend! Toch kiezen velen onder ons er toch voor om volledig gekleed in de keuken te staan en de aankoop van een schort uit te stellen. Ik heb ook zo'n flauw vermoeden dat de meeste keukenschorten feitelijk foute cadeaus zijn geweest, die men vervolgens dan toch maar in gebruik heeft genomen.

Mijn eerste en enige badjas kreeg ik in mijn kerspakket van afgelopen jaar. Nu ben ik gewend om als ik wakker word meteen mijn inmiddels zwaar versleten joggingbroek en een speciaal voor dit doel bestemde en al even oude katoenen trui aan te trekken. De eerste ochtend na het ontvangen van het betreffende kerstpakket trok ik daar de badjas over aan. En lekker dat dat was! Warm! Niet te geloven dat ik me deze luxe mijn leven lang al had ontzegd! En wat kost zo'n ding nu eigenlijk? Twee tientjes? Drie tientjes? Doodzonde.

Maar even nog een dingetje. Ik ben tevens tamelijk lui in de vroege ochtend. Er moest dus dat onvermijdelijke moment komen dat ik het aantrekken van de zwaar versleten joggingbroek en de speciaal voor dit doel bestemde en al even oude katoenen trui achterwege zou gaan laten. Gewoon lekker lui met de blote snikkel direct onder de zwarte badstof. Wel lieve mensen: alsof er een wereld voor me open ging!

Want nee. Die joggingbroek en oude trui bleken geen enkele toegevoegde waarde te hebben. Die badjas alleen gaf al ruim voldoende comfort en warmte! Mijn eerste bak koffie, mijn eerste peuk én mijn heerlijke badjas. Hoe had ik het al die jaren zonder kunnen stellen.

Maar er zijn meer voordelen. Nog meer Thako? Jawel! Om te beginnen heb ik een open plek op mijn wasmachine over. De zwaar versleten joggingbroek en de speciaal voor dit doel bestemde en al even oude katoenen trui heb ik in de container gepleurd. Op de wasmachine staat nu een vingerplant. Ik bespaar me zo ook nog een slordige dertig seconden per dag omdat ik al die zaken niet meer aan hoef te trekken. En ook niet onbelangrijker: pissen én poepen gaat 's ochtends zo veel makkelijker als je die badjas in eerste instantie nog even open laat hangen. Alleen even opletten dat de ceintuur niet in de pot komt te hangen.

Er is slechts één ding dat ik echt af moet leren. Ik ruk nog weleens de gordijnen open, zonder die ceintuur nog even strak rond mijn middel te knopen. Zo komt er toch echt een keer dat onvermijdelijke moment dat ik ineens als de potloodventer van de wijk te boek kom te staan.