Bekenden van de politie
Waarom doen ze bij de autowasstraat om de achterste ruitenwisser zo'n plastic hoesje, maar om de voorste ruitenwissers niet?
Het zou een vraag kunnen zijn geweest tijdens een van die befaamde verjaardagen, zoals we die vroeger vierden in huize 7sloten. Het huis zat vol. De rookdampen krulden de woonkamer grijsblauw. "Peet, neem jij nog even wat flesjes bier mee", schreeuwde mijn vader vanuit de voorkamer. "Er zijn ook nog bitterballen, volgens mij. Ga jij eens even in de vriezer kijken", wees pa naar mij, met zijn sigaret tussen zijn wijs- en middelvinger geklemd.
Internet bestond nog niet en als je een telefoonnummer nodig had, belde je 008. Mijn moeder kwam terug uit de keuken met in haar handen vier koude flesjes bier. "Joop en Fred willen ook nog een", en mijn vader hield zes lege flesjes in de lucht. "Er is nog een volle zak bitterballen", zei ik tegen die ouwe.
"Dan bellen we nu de politie!"
De discussies waren talrijk en luidruchtig. Mijn broers hadden overal verstand van. En mijn vader wist het altijd beter. "Nee hoor, op de rondweg mag je niet parkeren." "Maar ernaast wel." "Nee, ook niet langs de weg." "Maar het is toch geen snelweg of autoweg?" "Ja, maar wel een voorrangsweg." "Ik heb ze er wel eens zien staan, hoor." En wanneer ze er dan niet uitkwamen, schakelde mijn vader een hulplijn in: "Dan bellen we nu de politie!" Zijn sigaret viel via zijn broek op de grond. Met zijn sok trapte hij hem uit. Met zijn vinger in de draaischijf van de telefoon belde hij het politiebureau. Het nummer kende hij uit zijn hoofd.
"Ja, met 7sloten (meestal zei hij ook de naam van de straat waarin wij woonden erachteraan). We hebben hier een discussie over het parkeren op de rondweg." Mijn broer Joop plopte met een gele aansteker zijn flesje bier open. "Ssssshhht", zei Fred. Iedereen wilde horen wat de dienstdoende agent te vertellen had. Pa legde de hoorn weer op de haak. "Zie je wel!", richtte mijn vader zich tot mijn broers: "Je mag daar niet parkeren, alleen in de berm." "Dat zei ik toch", zei Joop. "Nou, ik heb ze daar vorige week nog iemand zien bekeuren", reageerde Fred.
Bekenden van de politie
Of het nu ging om verkeersovertredingen of om hoeveel gulden je per maand mocht bijverdienen met een WAO-uitkering of waarom ze bij de wasstraat een plastic hoesje om de achterste ruitenwissers doen, bij ons thuis werd dan steevast de politie gebeld, al was het midden in de nacht. Op het bureau wisten ze precies hoe laat het was, wanneer iemand van ons belde. Elk lid van de familie 7sloten mag zich dan ook gerust een bekende van de politie noemen.
"Zal ik de bitterballen zo in de pan doen?", vroeg ik. "Ja, wel eerst wachten tot het lampje uit is, hè? Oh, en zet dan ook even de achterdeur open", dirigeerde mijn vader. We hadden een grote pan, dus deed ik ze er allemaal tegelijk in. Na een paar minuten stond die ouwe al naast me met een vergiet. "Heb je wel gewacht tot het lampje uitging?", vroeg hij. Ik knikte. "Dan kunnen ze er nu wel uit." Hij schudde de dampende ballen in het vergiet en legde ze op een groot bord, met daarnaast een flinke klodder mosterd. Hij liep er mee de kamer in en zette hem op tafel. "Er zijn voor elk drie." Mijn vader hield nauwlettend in de gaten of iedereen zijn of haar portie kreeg: "Dit is jouw derde, hè?" Je was een grote jongen als je dan nog een vierde nam. "Ton, pak jij nog even wat mosterd uit de koelkast", delegeerde hij. "Joop en Fred nog een flesje bier?"
Afgelopen week kwam er een vraag voorbij op Twitter: "Waarom doen ze bij de autowasstraat om de achterste ruitenwisser zo'n plastic hoesje, maar om de voorste ruitenwissers niet?" Wat moest ik met die vraag? Nu hij gesteld was, bleef het in mijn hoofd rondzingen. Mijn vader had het wel geweten.
Loogman
Met Google zocht ik het telefoonnummer op van de lokale Loogman Carwash, autoriteit op het gebied van plastic hoesjes om achterruitenwissers. Met mijn duim tikte ik het nummer in op mijn iPhone. "Ja, met 7sloten." De straat waarin ik woon, liet ik voor het gemak maar weg. Ik legde mijn vraag uit. Volgens Alex gaat het om de bescherming van de ruitenwisser. Het textiel van de wasstraat en het rubber van de achterruitenwisser grijpen in elkaar, waardoor de kans groot is dat hij afbreekt. Aan de voorkant zitten de ruitenwissers afgedekt onder de motorkap, waardoor het daar eigenlijk nooit voorkomt. Ik hang op en zet het antwoord zonder aarzelen op Twitter.
Zonder tussenkomst van de politie. Mijn vader zou trots op me zijn geweest.
