God, verlos ons van de Roelvinks

Winkelgiganten wankelen, de zorg holt achteruit terwijl graaiers maar blijven graaien, de al dan niet gaswinning in Groningen blijkt gewoon weer een pressiemiddel voor nieuwe bezuinigingen en met Ajax gaat het ook al niet zo geweldig. Wat een armoe! En net als je denkt dat het dieptepunt nu wel bereikt is, doen ze er in Hilversum nog fijn een schepje bovenop.

We waren natuurlijk al wel gewend aan gluur-tv en psychosociale experimenten die onze huiskamers in geslingerd worden, maar in omroepland devalueert alles net zo hard mee.  Hoefden we aanvankelijk maar één keer in de week dat handjevol antisocialen dat zich vrijwillig liet opsluiten in een bunker of villa te omzeilen, tegenwoordig heb je een dagtaak aan het ontwijken van celebrity-geboortes, -huwelijken of –scheidingen. En anders is er altijd nog wel iemand die in woord én beeld wil vertellen over die hypergênante aandoening waarmee hij of zij al zeker 12 jaar niet naar de huisarts durft. Terwijl de argeloze kijker aan de steunzolen moet van plaatsvervangende schaamte.

Maar ook hierin hebben we nu de overtreffende trap bereikt: de Roelvinkjes gaan eens lekker op prime time reality-soapen. Wie? Dries Roelvink, pater familias, en de zijnen. Die net iets te bruine, net iets te blonde, net iets te middelbare Amsterdammer met een ingedutte volkszangercarrière die we vroeger voornamelijk kenden van dat kanariegele zwembroekje. Net op het moment dat dàt beeld eindelijk van onze netvliezen weekt, neemt zoon Dave het stokje over. Met vermeende criminaliteiten en een amateurpornofilmpje. Je zou toch denken dat we wel genoeg gezien hebben van de heren.

In Hilversum vinden ze van niet. Misschien is het een soort van verkapte subsidie - ik zou het anders ook niet kunnen verklaren - maar onze mediabonzen vinden het dus een goed idee dat de familie Roelvink ons allemaal eens komt laten zien hoe dat nou in z’n werk gaat, zo’n opvoeding. Want vader Roelvink wil graag aantonen dat hij het product van zijn Toverballen heus wel op het rechte pad kan houden. En de programmamakers vinden dat zo maatschappelijk verantwoord dat ze ons er wekelijks mee lastig willen vallen. Zoals de Roelvinks, zo zijn er zoveel. Kijkt en leert.

Het is een gat waar de commerciële omroepen gretig ingesprongen zijn. Nu het merendeel van de hulpverlenende instanties wel zo’n beetje kapot bezuinigd is, ontstaat een leemte die zij maar wat graag vullen met een soort van zelfhulp-tv. Het enige wat je nodig hebt is een afstandsbediening en een behendige wijsvinger. ‘Kies 6 om te leren scheiden, kies 7 om met je schulden om te leren gaan, kies 8 voor de kortste weg naar de plastisch chirurg. En nu, beste wanhopigen, nieuw op het menu: leer opvoeden van de Roelvinkjes.’

De paradox! Met niet meer op het cv dan wat gênante dan wel dubieuze pogingen tot aandachttrekkerij, moet dit gezin een voorbeeldfunctie gaan vervullen voor heel Nederland. Zouden die commerciëlen denken dat ons gezamenlijk intelligentie quotiënt ook aan inflatie onderhevig is? 

Intussen tiert het onbenul en de talentloosheid welig. Misschien een ideetje om daar eens op te bezuinigen?