Your moment to shine
Elke club heeft regels. Anders ben je geen club. En als je bij de club wil, moet je je aan deze regels houden, anders ben je geen lid. Maar sommige clubs hebben hun regels helaas enigzins ambigu opgesteld, wat weliswaar aanleiding tot gezellig theedrinken en discussie geeft, maar praktisch wat onhandig is. Zo kan het voorkomen dat leden van jouw club ineens heel ongezellig 2000 niet-leden afslachten, vrouwen besnijden, of overspeligen stenigen, terwijl jij nog rustig thee zit te drinken. En hoe hard je ook bladert in jullie gemeenschappelijke handboek, jij kan die betreffende regeltjes maar niet vinden.
En daar sta je dan als gezellig theedrinkend lid. Je hebt niet meegedaan aan de barbarij en bent het er zelfs volledig mee oneens. Maar als leden van jouw club beestachtige dingen begaan in de naam van jouw club, dan straalt dat onvermijdelijk negatief af op jou. Het laat je als goedbedoelend lid maar twee keuzes: of je verlaat de club, of je probeert deze weer zo te maken dat jij je er opnieuw thuis voelt.
Voor leden van gelovige clubs, zoals het christendom of de islam, is de eerste optie echter moeilijk, aangezien de ontsnappingsclausule vaak allerlei narigheid met zich meebrengt, zoals hel, verdoemenis, of sociale verstoting. Dit laat de tweede optie over, proberen de club weer gezellig te maken: een rondje thee en twee handboeken alstublieft.
Dat gezellig maken begint met het afstand nemen van de ongezellige walgelijkheden die de andere leden hebben begaan. En als je van de ontstane negatieve beeldvorming af wilt komen, dan neem je hier afstand van richting alle mensen buiten je club. Die staan immers al dagen achtereen op pleinen door heel Europa. Stomverbaasd, in de kou, in rouw. Te wachten. Op jou.
Als je dat niet doet, als je vindt dat bij een gelovige club alleen maatschappelijke rechten horen (zoals gesubsidieerd clubhuizen bouwen en bescherming van je mascotte), en geen plichten, dan ben je op z’n best een opportunistisch lid. Maar nog belangrijker, je laat de inschatting of jij een gezellige theedrinkert of een beestachtig hoopje inferioriteit bent over aan de mensen buiten je club. Want zij moeten die inschatting wel maken, aangezien hun vrijheid, hun manier van leven, en niet in de laatste plaats, hun nek, op het spel staat. En je mag als opportunistisch lid niet (meer) verwachten dat niet-leden jou als vanzelfsprekend zullen inschatten als die gezellige theedrinkert die je natuurlijk bent. Daarvoor is er teveel gebeurd, en vooral ook te weinig afstand genomen. Door jou.
Dus, your time to shine! Waar blijven die paginagrote manifesten in alle landelijke dagbladen om in niet misverstane bewoordingen afstand te nemen van die ongezelligerds? De aanplakbiljetten door de hele stad? Het gezamenlijke statement van alle clubhuizen verenigd? Om iedereen buiten je club te vertellen hoe jouw club er wel uitziet? Dat de thee lekker smaakt en dat je nog een handboek te leen hebt, als we zin hebben om te praten?
Ik zag een paar van jullie niet-opportunistische leden drie weken geleden, ergens op een plein in Europa. Ze schitterden, met hun bord: "This is not my Islam". Vrij vertaald: dit is niet mijn club. Zij schitterden. Now it is your moment to shine.
Deze column werd geschreven door Nilkin van blogcollectief Kaf.
