Collega's zoenen

Tradities horen en nu eenmaal bij. Maar het lijkt wel alsof iedere traditie momenteel ter discussie moet staan. Ging het sinds de zomer al over Zwarte Piet, de laatste maand van het jaar over vuurwerk, gaat het nu ineens over nieuwjaarswensen op de eerste werkdag in het nieuwe jaar. Het is nu maandagochtend en straks is het weer zover: collega’s zoenen.

Ook ik ben geen fan van het uitwisselen van bacteriën. Maar dan zouden we de handdruk toch ook echt moeten afschaffen. Stel je voor, dat je bij een collega jouw vinger in zijn neus steekt, dan wil je toch graag je handen wassen? Zeker voor dat je een boterham eet? Welnu, dikke kans dat hij al met die vinger in zijn neus gezeten heeft als jij hem de hand schudt.

Bij de NOS zijn ze er al uit. Daar zag ik afgelopen week een waardeloos topic waarbij de conclusie al vaststond: zoenen is een vreemde achterhaalde traditie die maar beter kan verdwijnen. Mensen werd zelfs aangeraden om van tevoren maar lekker een harinkje te consumeren, om met de haringlucht de collega’s het zoenen te ontmoedigen. Mijn advies: niet doen. Een reputatie is makkelijk beschadigd. Een reputatie opbouwen, laat staan herstellen, duurt jaren.

Luister niet naar de NOS maar lees hoe ik het zometeen ga aanpakken: Ik zorg dat ik lekker glad geschoren ben. Ook zorg ik voor een heerlijk luchtje. Fahrenheit waarschijnlijk. Eenmaal binnen doe ik de nodige nieuwjaarswensen waar je niet onderuit komt. Tegen tienen echter maak ik een rondje over de afdeling. Iedereen ontvangt dan van mij welgemeende nieuwjaarswensen.

Voor mijn vrouwelijke collega’s heb ik wat extra aandacht. De wel of niet zoenen vraag: meestal kun je het antwoord al aflezen aan de lichaamstaal. Iemand die niet wenst te zoenen steekt een hand uit maar houdt haar bovenlichaam recht. Op afstand. Prima. Indien dat niet het geval is geef ik duidelijk aan welke wang het eerst komt. De rechter. Ook om ongemakkelijke situaties te voorkomen. Na een half uur heb ik de hele afdeling gehad.

Dan wordt het tijd om mijn handen te wassen en een welverdiende kop koffie in te schenken.