Nooit eenzame kerst

Mijn eerste echte kerstcolumn! Publicatie op de enige echte eerste kerstdag! Historisch! Eigenlijk zou ik stevig uit moeten pakken. De kerstgedachte uitdragen? Een geschiedkundige analyse van kerstmis misschien? Hoe kerst voor een moslim, jood of hindoe moet zijn? Mijn gedachten over de vercommercialisering van kerst?

Nou, nee. Zo veel heb ik feitelijk niet met kerstmis.

Ik ben alweer een hele poos 'man alleen'. Er zijn jaren geweest waarin ik vlak voor de feestdagen net iets vaker bij vrienden en familie op bezoek ging. Daar rolde vanzelf wel ergens een uitnodiging uit. Niet altijd voor eerste kerstdag, maar op de tweede kerstdag ergens aanschuiven lukte meestal wel. Ik zat in ieder geval niet in m'n uppie thuis.

Later gebeurde het vaker dat ik werd uitgenodigd en eigenlijk een beetje moeite had om te weigeren. Zo'n uitnodiging komt met de beste bedoelingen en ze doen gewoon echt hun stinkende best voor je. Noem me een watje: ik kon dan maar lastig 'nee' zeggen. Maar stiekem werd het toch steeds vaker ook een beetje een moetje. Ik zit namelijk best graag een paar dagen lekker op mezelf thuis.

Dit jaar is het me dan toch eindelijk gelukt! Ik ben succesvol nergens uitgenodigd en de komende twee dagen lig ik heerlijk in mijn bed of op de bank te stinken. Filmpjes kijken, een beetje muziek maken, uitgebreid het internet weer een keertje afstruinen en in mijn eentje net iets te veel eten. Geloof me: van het vooruitzicht alleen wordt ik al intens gelukkig!

Of ik dan niet eenzaam ben? Nou, nee. Ik ben er toch ook nog? En mijn kat? Mochten er op deze column nog wat reacties komen, heb ik toch minimaal de illusie met iemand in gesprek te zijn. En daarnaast vind ik het altijd verrekte lastig om én lui te zijn én me eenzaam te voelen. Dat is een beetje als pissen en je niet opgelucht voelen.

Begrijp me niet verkeerd. Ik gun iedereen zijn of haar eigen kerst. Ik sluit voor de toekomst ook echt geen kerstmissen in gezelschap uit. Ik vind het nu echter gewoon lekker om eens twee extra dagen te lamballen. Dit is de eerste keer sinds bijna een half jaar dat ik meer dan twee dagen vrij ben, waarbij ik al heel wat dagen van tien uur heb gemaakt en ook nog menig zaterdag heb gewerkt. Ik wil effe rust!

Nee. Alleen is echt niet altijd eenzaam. Ook niet met kerstmis. Wie zich met kerst eenzaam voelt, zal het op 22 en 28 december vast ook wel zijn. En op 14 juli waarschijnlijk ook. Dan is het een beetje dom om dit met de feestdagen ineens nog zwaarder te gaan maken.

Ondanks mijn première op kerstmis, geen kerstwensen van mijn kant. Ik wens iedereen vooral meer dagen alleen, zonder eenzaam te zijn. Ik zie mensen graag langer dan twee dagen per jaar gelukkig.

Shit. Ik besef ineens dat ik hier op nieuwjaarsdag nog eens overheen moet.