300

Driehonderd Engelse soldaten. Meer waren er niet nodig om effectief Nieuw Amsterdam van ons af te pakken in 1664. De rest van de geschiedenis is bekend: enkele jaren later ruilden we officieel New York in voor Suriname en die kolonie behielden we tot 1975. Maar wat als we beter ons best hadden gedaan in Nieuw Nederland?

Tot ver in de 18e eeuw, nog slechts twee generaties voor de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog, was het merendeel van de New Yorkse bevolking Nederlands. Volgens historici zijn er in de Zeventiende Eeuw slechts rond de 200.000 mensen naar wat nu de VS is, geëmigreerd. Wat als een groter deel -of het merendeel- van die mensen Hollands was geweest?

Waarschijnlijk hadden de Britten vanuit de andere Engelstalige kolonieën alsnog uiteindelijk de overhand gekregen, maar Nederland was veel meer dan Spanje, Frankrijk, Zweden of Duitsland een echte kolonisator. Niet alleen handelsposten stichten maar staten inrichten, dorpjes opbouwen enzovoorts. We waren daarin even fanatiek als de Engelsen.

Gezien de minieme aantallen immigranten (hedendaags is dat meer dan een miljoen per jaar in plaats van 200.000 in een eeuw), had de Republiek met een beetje moeite wellicht Nieuw Nederland kunnen behouden tot in de Achttiende of Negentiende Eeuw. Dat zou hebben betekend dat 'we' op z'n minst een aparte staat waren geworden in de VS, en dat op z'n best de VS officieel tweetalig waren geweest.

Dan werd er nu bij demonstraties en sportwedstrijden "V-S-A!" gescandeerd, was N(i)e(u)w Amsterdam de culturele hoofdstad van de wereld en was er, veel meer dan nu met Shell, een daadwerkelijk Anglo-Dutch Empire geweest. Het is natuurlijk wishful thinking, maar we kwamen verrassend dichtbij.

Daarom zouden we er goed aan doen om, zodra professor Barnabas' teletijdmachine eindelijk uitgevonden is, onze voorouders op het hart te drukken met duizenden per jaar de grote oversteek te maken. Als het contingent Hollanders in die streek groter was geweest en gebleven tot aan 1776, zouden de zaken er nu heel anders voorliggen.

De Engelstalige hegemonie in noordelijk Noord-Amerika is puur te danken (of wijten) aan de lafhartige koloniale aspiraties (en overheidstekorten) van Frankrijk, het gebrek aan Spaanse wil om Florida te behouden en het uiteenvallen van Nieuw Zweden en Nieuw Nederland. Waren er in de Zeventiende Eeuw wat extra Nederlanders verscheept -zeg de huidige bevolking van Amersfoort- dan hadden de zaken er 400 jaar later wellicht volledig anders voor gestaan.

Dan waren de VS nu het land van De Vrij en het thuis van De Greef.