Piet Goes Nanners
14 jaar geleden kwam de South Park-aflevering Chef Goes Nanners (S04E07) op tv. De boodschap van de aflevering kan van nut zijn in het kader van de huidige consternatie over Zwarte Piet, die nu culmineert in het letterlijk en figuurlijk witwassen van de geschiedenis door kinderliedjes te herschrijven naar hedendaagse politiek correcte standaarden.
In de aflevering maakt de zwarte kok van South Park Elementary zich woedend om de vlag van het dorpje, waarop vier witte figuurtjes juichen bij het aan de galg opknopen van een vijfde, zwarte, figuur. Chef probeert de vlag te laten veranderen, hetgeen uiteindelijk zorgt voor een debat op de school van de hoofdpersonen: de helft van de klas moet de vlag verdedigen terwijl de andere helft dient te argumenteren dat-ie veranderd moet worden.
De aflevering culmineert in het besef dat de kinderen helemaal niet begrepen dat er racisme schuilt in de vlag: ze zagen slechts vijf mensen waarvan er eentje werd opgehangen, zonder onderscheid te maken in de kleuren van de figuurtjes zelf. In het verlengde hiervan loopt de discussie over Zwarte Piet: het valt prima te beargumenteren dat Piet uit een racistisch verleden komt, waarin zwarten afgebeeld werden in page-kleding en met dikke rode lippen, kroeshaar en oorbellen.
De vraag is echter: is dat relevant voor kinderen zelf? Zien kinderen er racisme in of wordt dat alleen door volwassenen op het kinderfeest opgelegd? Is het daarmee kortom wel relevant of Piet racistisch is of niet? Is het niet veel gevaarlijker voor het feest, en nature-nurture in het algemeen, om kleine kinderen plots te gaan vergewissen van eventueel racisme in een feest waarbij zij van oudsher nooit een seconde hebben nagedacht over de kleurverschillen tussen Sint en Piet?
Het continu benadrukken van racistische tendensen -of überhaupt het voeren van de discussie- zou kortom weleens meer kwaad dan goed kunnen doen. Het maakt kinderen op een te jonge leeftijd bewust van zaken als racisme, slavenverleden en huidskleur, terwijl de nadruk heden ten dage juist zou moeten liggen op het zo weinig mogelijk benadrukken van die verschillen. In een samenleving waarin reeds een kwart, en binnen enkele decennia een derde van de mensen niet van origine 'blank' is, is het indoctrineren van kinderen met het benadrukken van 'verschil' het laatste wat je zou moeten willen.
Een kind, zoals South Park treffend stelt, ziet namelijk doorgaans dat racisme pas als volwassenen hem of haar erop wijzen. En zie die notie er dan nog maar eens uit te slaan: "Chef delivers the moral of this story; his inclination to anti-racism almost made him a racist himself, perceiving things according to race leads only to further racism."
De gereviseerde South Park-vlag
