God heeft het druk

Deze week klonk er kritiek vanuit de Protestantse Kerk Nederland. Geen gloedvol protest, meer een soort zure oprisping. Vanuit hun steeds meer afbladderende bolwerk klonk het verwijt dat onze koning zijn lijntje met God te weinig zichtbaar maakt in zijn publieke optredens.

Zo ontbrak bijvoorbeeld Jezus als geboren Zaligmaker in de jaarlijkse kersttoespraak en werd Gods gratie, bij welke hij toch over ons land regeert, niet benoemd tijdens zijn inauguratie. Ook vinden de mannenbroeders dat hij te vaak op zondag in het openbaar op sportevenementen verschijnt. Zelf heeft de koning verklaard ‘wel gelovig, niet kerkelijk’ te zijn. Wel lid, geen contributie: het leven van een vorst. Maar de PKN zou liever zien dat hij meer tijd aan God zou besteden. Misschien hadden ze hem kunnen nomineren voor een rituele wederdoop van hem en zijn kroost met een ice bucket voor de camera’s van Blauw Bloed. Was een mooie geste geweest.

Ik denk dat God zelf trouwens ook weinig aandacht heeft voor onze koning. Hij heeft zijn handen vol aan de plukjes radicalen onder zijn onderdanen, die uit zijn naam deze zomer de laatste korsten vernis van het laagje beschaving af aan het pulken zijn. Met de handen in het haar kijkt hij naar wat hij hier beneden heeft aangericht. Nadat hij een vliegtuig vol onschuldige mensen uit de lucht had laten schieten, had hij nog even een teennagel over om Willem Alexander als een marionet zijn medeleven bijeen te laten stamelen, verder heeft hij geen tijd.

Hij moet aan de bak: zijn Arabische Lente was wat in het slop geraakt na het afzetten van de Moslimbroederschap in Egypte, dus fluisterde hij een aantal verveelde, hamburgervretende rapkneuzen en hun gevolg uit de sloppen van de Europese metropolen wat bezielende woorden in om een barbaarse heilstaat te stichten in het Midden-Oosten. De kalifaten schieten inmiddels als paddenstoelen uit de grond om delen van de wereld weer terug naar de middeleeuwen te werpen. Misschien dat de mannenbroeders daar in hun Tale Kanaäns ook eens het vingertje kunnen heffen.

Na de Olympische Blubberspelen in de tropische badplaats Sochi, blies hij de muze nog maar eens aan die al jaren bezig is om de grootheidswaanzin van Poetin en zijn entourage moddervet te voeren. Als het aan Poetin ligt, strekt het Russische tsarenrijk zich uit tot ver voorbij Warschau en Boedapest en was de Krim nog maar een vingeroefening. Elke provocerende keutel van Vladimir wordt tot diens grote genoegen net zo lang onder het mondiale vergrootglas gelegd, tot hij hem zelfvoldaan weer intrekt.

Terwijl Rutte en Eberhard van der Laan op hun eigen polderniveau struikelen over Zwarte Piet, worden in de godvrezende en diep gesegregeerde Verenigde Staten nog steeds tien keer zoveel zwarte jongeren doodgeschoten door de blanke politie dan andersom. En hoewel alle sociale dynamieken die verklaren waarom zwarte jongeren armer zijn en vaker in de criminaliteit belanden allang bekend zijn, blijft hij de vrije wereld overtuigen dat de huidige financiële crisis slechts een kleine hobbel is in een verder smetteloos werkende economie.

Hij niesde één keer zonder hand voor de mond en in West-Afrika hebben ze er na malaria en Aids weer een nieuwe, nauwelijks te beheersen plaag bij. En de hoeders van zijn Liefde op Aarde predikten uit zijn naam al voornamelijk tegen eenvoudige bescherming tegen dat ene verschrikkelijke virus. Het laatste wat ze konden gebruiken was nog een dodelijke ziekte erbij. 

Voor een God die Bach inspireerde tot het Erbarme Dich, waarvan Reinbert de Leeuw in Zomergasten betoogde dat het het allerhoogste is dat de menselijke geest ooit heeft voortgebracht, of voor een Grote Ingenieur, die de wereld met een verfijnde precisie tot in de kleinste details wiskundig liet kloppen - de Ingenieur van Richard Feynman en Ionica Smeets - heeft hij er sindsdien eigenlijk maar met de pet naar gegooid. Terwijl dat soort werk toch ooit als zijn core business werd beschouwd.

Hij kietelt wat aan de fundamenten van San Francisco, wrikt wat aan de stop van de Bárdarbunga en peinst over hoe hij dit in vredesnaam weer recht moet zetten. Hoe zat dat ook alweer met die grote ruimtekei van zoveel miljoen jaar geleden? En wie is Willem-Alexander ook al weer?