[Tour] Even een muurtje op

Terpstra reed heel lang op kop
Hij deed echt wel goed zijn werk
Maar bergop moest hij eraf
Want Kadri was veel te sterk


Vandaag konden de klassementsrenners zich niet meer verstoppen, dacht ik. En dat klopte.

Mijn geheime wapen in de Tourpoules kon helaas niet meestrijden, want die was gisteren al uitgevallen. Atapuma. Er staan trouwens al meer streepjes door renners uit mijn lijstjes dus ik was benieuwd wat deze dag zou brengen. Weer zoveel valpartijen?

De eerste vlucht kwam op naam van Terpstra en Chavanel. Volgens Ducrot had Terpstra gezegd dat hij geen zin had in een Mickey Mouse-ontsnapping. Waarom zou hij dan wel met een ontsnapping meegaan als er aan het einde van de rit beklimmingen met een gemiddelde van dik boven de tien procent wachtten? Uiteindelijk werden het vijf vluchters toen Kadri, Petit en Yates erbij kwamen.
Lange tijd was de vraag welke ploeg als eerste de jacht op de kopgroep zou openen en of er wel een ploeg was die dat wilde. Er bleek er niet eentje die er zin in had. Wel liep de voorsprong binnen een paar minuten terug van meer dan tien minuten naar acht minuten. Vreemd. Niet veel later was het toch meer dan tien minuten. De tijdwaarneming was zijn tijd al vooruit geweest, blijkbaar.

Het werd tijd voor een tukje in de zon, want het leek lange tijd wel Nederland tegen Argentinië, zo weinig gebeurde er. Het leukste om te zien waren de koeien die de helikopter met de cameraman interessanter vonden dan het peloton.

Maar wat zag ik daar? Ineens reed Sky op kop van het peloton en de tussensprint was voor Terpstra. Dat Astana niet meer op kop reed, had echter te maken met een lekke band of iets dergelijks van Nibali. Ik zag hem namelijk ineens met een paar ploegmaten aansluiten in het peloton. Van ons geliefde duo Dijkstra en Ducrot had ik niets vernomen over Nibali. Die waren weer de hele tijd druk bezig om de Eerste Wereldoorlog te bespreken. De tussensprint van het peloton stelde ook al niet echt veel voor. Dus er zouden vandaag twee wedstrijden komen. De kopgroep voor de etappe en de klassementsrenners voor het klassement.

Plotseling regende het echter. Dat werd weer gevaarlijk natuurlijk met al die tuimelaartjes in het peloton. Ondertussen was heel stiekem al aardig wat van de voorsprong van de kopgroep afgeknabbeld en toen kwamen ook nog eens Belkin en Katusha op kop. Dat was al snel, want de bergjes waren nog niet echt in zicht.

Eindelijk kwam het eerste bergje. Chavanel trok het eerste aan de bel. Bij het peloton zagen we Sagan al bij de eerste gelosten. Ook Rodriguez liet zien dat hij echt geblesseerd was geweest en dat hij geen plannen had in deze rit. Een van de eerste slachtoffers van het klassement was Kwiatkowski. De strijd was nog niet eens echt losgebarsten.

Het was wel duidelijk dat Contador wat van plan was, want zijn ploeg trok er flink aan op kop van het peloton. We wisten toen ook al dat Kadri zou gaan winnen.
Fuglsang was inmiddels bezig met zijn zwanenzang.
Een grijze entourage, druppels op de lens van de camera. Het was weer kutweer. Gingen ze vallen? Scarponi probeerde nog even stiekem een stoel te pikken in de afdaling.
En inderdaad. Een valpartij. Weer Talansky. Dat heet letterlijk uit het klassement vallen. Er werden weer veel renners die klassementsaspiraties hadden op afstand gereden. Voor Bauke viel het mee. Door een splijtende demarrage won Contador toch maar even 3 seconden op Nibali. Kortom, de echt strijd moet nog losbarsten. Dit was alleen maar een voorbode.

Pechvogel van de dag: Talansky kon weer niet overeind blijven.

Leukste tweet van de dag: Eva de Poorter - Chavanel. Zo'n mooie renner op zo'n lelijke fiets.

De rit van morgen.

Morgen blijven we nog een dagje in de Vogezen. En er valt heel wat te beleven onderweg. Drie bergjes van de derde categorie, twee van de tweede en eentje van de eerste categorie. Geen rit voor de sprinters dus zou je denken, maar dat kan nog best meevallen. De laatste top ligt nog veertig kilometer van de finish. Klassementsrenners zullen zich niet aan een avontuur wagen en vluchters moeten een aardig eind weg zijn om uit de greep van de sprintersploegen te blijven. Maar wie weet. Als ik renner was, zou ik met een groepje van zo'n twaalf sterke mannen proberen weg te komen. Zeker als ik wist dat ik aardig bergop kon en dat de klassementsrenners geen belang hebben om me terug te pakken. Maar wie ben ik?

De berg van de eerste categorie is Markstein. Je kunt daar in de winter skiën. Het is geen groot skigebied, maar er is wel al een keer een wereldbekerwedstrijd slalom gehouden en er zijn meer dan 40 kilometer langlaufloipen. Markstein ligt trouwens in een prachtig natuurpark. Het regionale park Ballons des Vosges. Het park bestaat sinds 1989 en bestaat uit veenderijen, dennenbossen, eikenbossen, beukenbossen, hoge weiden, kalkgrasvlaktes en verschillende waterwegen. De sportieve vakantieganger komt hier goed aan zijn of haar trekken, maar ook liefhebbers van de natuur vinden hier veel moois. Zelfs Obelix zou er in deze tijd nog graag rondwandelen, want er komen everzwijnen voor. Gemzen en reeën kun je er ook vinden en heel veel soorten vogels. Zelfs de Grand Tetras (de korhoen).
Ik hou ook erg van de natuur, maar ben geen vogelspotter. Ik spot liever een andere diersoort, maar die vind je het makkelijkst bij de finish als de winnaar van de rit wordt gehuldigd.