Het feest der vriendschap

Wat zal ik Robert geven? Robert leest veel. Maar om nou een boek te kopen. Dat vind ik zo persoonlijk. Daar ken ik hem nog lang niet goed genoeg voor. Een vrolijke kaart heb ik al snel in mijn handen. Ik ken Robert van het schrijven. We hebben elkaar in 2012 voor het eerst gezien tijdens een voorleesavond in Amsterdam. Hij maakte toen al een bijzondere indruk op mij.

Een paar maanden geleden heb ik hem uitgenodigd om mee te gaan naar Dotan. Hij was nog niet zo vaak naar een concert geweest en dit was dan ook meteen het mooiste concert dat hij heeft meegemaakt. Dat vertelde hij aan de visite toen ik hem zijn cadeau overhandigde. Een kaart waarmee hij komend jaar nogmaals naar een concert kan gaan.

Robert zorgt voor de koffie. Zijn vriendin voor de thee. Ze heeft, naar eigen zeggen, een soort van theeverslaving. Robert, die normaal koffiezet met zijn befaamde 'opschenktechniek', laat dat karwei deze keer over aan een apparaat dat twaalf koppen tegelijk kan zetten. "Uit massaproductie kunnen best mooie dingen voortkomen. Kijk maar naar de autoindustrie", grapt hij droog, terwijl hij de taart op tafel zet. Zijn vriendin heeft een heuse MonChoutaart gemaakt.

Tijdens de taart en de koffie praat ik met de moeder van Robert. Er druppelen steeds meer vrienden binnen. Vrienden die Robert kent van zijn opleiding. Robert wordt verwend met Belgisch bier en boeken.

Na de koffie vraagt Robert wat we willen drinken. "Doe mij maar een biertje", antwoordt mijn buurman. "Ik heb bier voor beginners en bier voor gevorderden", vertelt Robert, die inmiddels bij de koelkast staat. Mijn buurman neemt een biertje voor beginners, ik een voor gevorderden, net als Robert.

Zijn vriendin zet bakjes met chips op tafel. Met de moeder van Roberts vriendin praat ik over de Finoegrische taal. Een van haar dochters is een halfjaar voor haar studie naar Finland. "Ah, leuk. De Finse taal is verwant aan de Hongaarse", zeg ik. "Er zijn niet veel mensen die dat weten", reageert ze verrast. Ik glunder. Ze vraagt mij waar ik Robert van ken, wat voor werk ik doe en nog veel meer.

Na de hapjes leggen Robert en zijn vriendin ons in de watten met zelfgemaakte Spaanse maaltijdsoep en vegetarische aardappel-preisoep. Steeds verandert de setting in de woonkamer, waardoor ik telkens met andere mensen in gesprek raak. Of alleen luister. Allemaal mensen die ik tot gisteren nog niet kende. Ik wist niet eens van hun bestaan.

Wat aan het begin van de avond nog volkomen vreemden voor mij waren, zijn na de soep geen vreemden meer. Mensen die ik de volgende keer zal herkennen. Mensen die míj de volgende keer zullen herkennen. Misschien volgend jaar. Misschien zelfs eerder.

Het klinkt misschien vrij normaal allemaal. Uitgenodigd worden voor een feestje. Cadeautje kopen. Gezellig praten over allerhande onderwerpen. Lachen. Biertje drinken. Toch is dit voor mij niet zo normaal. Het is zelfs erg speciaal. Dit is voor het eerst dat een vriend mij uitnodigt om op zijn verjaardag te komen.

Ik heb nooit echt vrienden gehad. Vrienden voor mijzelf. Vrienden die mij uitnodigen om op hun feestje te komen.

Afgelopen jaar heb ik voor het eerst een eigen sociaal leven opgebouwd. Voor het eerst heb ik vrienden en vriendinnen die vragen hoe het met mij gaat. Die mij uitnodigen voor een gezellige middag op een kleedje onder een boom in het park. Met wie ik 's avonds aan het strand een biertje drink. Die ik huilend opbel om mijn verdriet te delen. Die mij midden in de nacht whatsappen omdat ze met levensvragen zitten.

Ze weten van het bestaan van elkaar. De meesten hebben elkaar nog nooit gezien. Daar gaat verandering in komen. Daar ga ik voor zorgen. In augustus nodig ik ze allemaal uit voor mijn verjaardag. In een sloep zullen we door de grachten van Utrecht varen. Genieten van een hapje en een drankje. De zon is al besteld. Daarna zullen we in een bijzondere locatie het feest voortzetten. Met elkaar kletsen. En veel lachen tijdens de karaoke. Voor wie dat niet meteen durft, is er bier. Voor beginners en gevorderden. En Robert. Robert is er vast ook.

Voor het eerst in veertig jaar zal ik mijn verjaardag vieren met vrienden. Ik kijk ernaar uit.