Een slappe piemel

'Aloysius, het doucheputje is hard aan een beurt toe. Het zit weer eens verstopt.' Teutjes woorden 'is hard aan een beurt toe' zorgden er meteen voor dat het hoofd van Aloysius Kreukel net zo slap ging hangen als zijn piemeltje.
Wat was er aan de hand?

Het begon allemaal op 18 maart. Aloysius en Teutje hadden lekker gegeten. Lekkerbekjes met aardappelpuree, doperwten en appelmoes. Ze hadden vervolgens samen koffie gedronken met een Mariakaakje erbij. Daarna hadden ze nog een potje gesjoeld. Teutje had natuurlijk weer gewonnen, want Aloysius had nu eenmaal moeite met het mikken op gleuven. En op een gegeven moment had Teutje de afstandsbedieningen gepakt en na er drie te hebben geprobeerd, was de televisie aan. Teutje viel meteen met haar neus in de boter. Er liep een kerel bloot door het beeld.
'Jezus, Aloysius, kijk dan. Nu begrijp ik wat ze in de Bijbel bedoelen met de slang die Eva heeft verleid. Dat was waarschijnlijk net zo'n netpython als deze. Ik moet het altijd maar doen met een regenwormpje.' Aloysius wist heus wel dat hij niet echt vooraan had gestaan bij het uitdelen van het genotsmateriaal, maar wat hij nu zag, vond hij wel erg overdreven. Teutje zat echter al flink met haar dijen tegen elkaar te wrijven en was aan de buis gekluisterd en dat was niet de beeldbuis.
'Ik vind het maar een paardenlul.' Aloysius probeerde de man maar een beetje af te zeiken, maar Teutje bleek er niet erg gevoelig voor.
'Inderdaad. Daar kan hij wel mee worden vergeleken. En nu is hij nog alleen maar slap.'
Aloysius probeerde het nog een keertje. 'Nou, hij heet Maarten, maar ik vind het maar een Hans Worst.' Ook daar stoorde Teutje zich niet aan, maar ja, Teutje zat al met haar dijen tegen elkaar te rijden als die reclame van Mr. Proper te zien was.
'Trouwens,' ging Aloysius verder, 'wat moeten die mensen eigenlijk in een datingprogramma? Die hebben toch al talloze relaties gehad en kunnen er zo weer eentje krijgen. Waarom zien we geen mannen met heel veel borsthaar, dikke buiken en kleine pikkies? En waarom geen vrouwen met hangtieten, dikke buiken en De Hoge Veluwe op hun kruis?' Daar had Aloysius wel een punt, vond hij. Maar Teutje was het er niet mee eens.
'Ja, Aloysius. Kom nou. Wij kijkers willen ook wel een beetje verwend worden, hoor. Denk je dat er nog iemand kijkt als jij van dat vlot springt om een dikke walvis met hangtieten iets verderop te vangen?' Dat was wel de druppel geweest voor Aloysius. Vanaf die dag was hij depressief en werd zijn Pinkeltje helemaal geen volwassen tuinkabouter meer.

'Maar meneer Kreukel. U hoeft zich echt geen zorgen te maken. Het genot van de vrouw heeft niets te maken met de grootte van uw penis, hoor. Het gaat om het stimuleren van de clitoris van uw vrouw.' Jantine Breinpijn probeerde Aloysius wat meer zelfvertrouwen te geven. Hij was vandaag voor het eerst bij haar op consult en had een beetje hakkelend uitgelegd wat er aan de hand was. Jantine was tot de conclusie gekomen dat hij een behoorlijke depressie had. Dat kwam trouwens wel vaker voor bij mannen van zijn leeftijd die ineens hun lichamelijke tekortkomingen ontdekten. Dus ze begon maar meteen met wat peptalk. Aloysius zat haar echter aan te kijken met ogen vol onbegrip. 'Clitoris stimuleren? Ik heb alleen maar mavo, hoor, mevrouw Breinpijn.'
Jantine had bijna medelijden met Teutje, die ze ook goed kende. Die kwam als ze zich ergens onzeker door voelde en dat was vrijwel iedere week. Het enige voordeel van Aloysius was dat ze de zitting van de stoel niet hoefde schoon te maken na afloop van het consult.
Ze probeerde het nog een keertje. 'Als je een band oppompt, dan doe je dat toch via het ventieltje en niet binnenin de band? Zo moet u het bij een vrouw ook zien. Haar lekkerste plekjes zitten voorin de vagina en niet achterin. De G-spot zit bijvoorbeeld slechts op zo'n vijf centimeter binnenin.' Ze keek Aloysius nieuwsgierig aan. Zou hij het hebben begrepen? Aloysius werd er niet vrolijker van. G-spot? Hij had wel eens vogels gespot, maar wat dat met een vagina te maken had, snapte hij echt niet. Hij wist echter wel één ding zeker.
'Dat kan allemaal wel,' antwoordde hij uiteindelijk, 'maar als de fietsband lek is, dan kun je pompen wat je wilt via het ventieltje, maar dan wordt hij echt niet meer hard.' Hij had het wel een beetje begrepen.

'Aloysius, ik kan de winterpeen die ik laatst heb gekocht niet meer vinden. Heb jij die soms gezien?' De stem van Teutje klonk een beetje ongerust.
'Ja, Teutje. Ik zit hem net op te eten. Ik had trek. Maar waarom lag hij in de kleerkast in de slaapkamer en niet in de koelkast? Ik vond hem heel toevallig toen ik mijn fietsbroekje zocht.' Teutje was inmiddels de kamer binnengekomen en keek vol afgrijzen naar Aloysius.
'Valt je niets bijzonders op aan die peen, Aloysius?' Aloysius keek even naar hetgeen nog over was van de winterpeen en rook er even aan.
'Nou je het zegt, hij ruikt een beetje naar sprotjes of Hollandse nieuwe.' Aloysius keek nog even naar de peen en dan naar Teutje. Heel langzaam begon de waarheid tot hem door te dringen.
'Ja, Aloysius. Sinds jij depressief bent, eet ik meer groente. En wat jou betreft. Worteltjes schijnen goed te zijn voor je ogen, maar winterpenen hebben veel meer voordelen.' Aloysius werd alsmaar depressiever.

Het was zaterdagavond. Teutje was net bezig de was op te vouwen in de slaapkamer toen ze uit de woonkamer een hard gelach hoorde. Wat was dat nu? Aloysius aan het lachen? Dat had hij niet meer gedaan sinds hij depressief was. Ze snelde naar de huiskamer en zag haar man bijna van de bank afrollen van het lachen.
'Wat is er aan de hand, Aloysius?' vroeg ze een beetje bezorgd. Was dit soms ook een uiting van depressiviteit? Maar toen Aloysius was uitgelachen, stelde hij haar gerust.
'Ik ben genezen, Teutje. Ik heb dan misschien nog geen winterpeen, maar toch al wel een stevige asperge.' Teutje snapte er niets van. Hoe kon dit zo opeens?
'Hoe kan dat nu, Aloysius? Vanmorgen ging je nog huilen toen ik zei dat de tulpen in de tuin de grond uit schoten. Wat is er dan gebeurd?'
'Nou, Teutje. Ik zette daarnet de televisie aan en toen zag ik een dikke tattoo in een legerbadpak achterwaarts van een duikplank in een zwembad duiken. Ik was meteen genezen.'