Spelen met vuur

Ik zal alvast waarschuwen, dit is geen vrolijke column. Ik ben zelf best positief ingesteld, zie in elk probleem wel een uitdaging en geniet doorgaans echt van het leven. De huidige toestand in Oekraïne, maar ook in Syrie, Iran en de Chinese Zee vind ik zorgelijk, en ik begin me af te vragen waar het toe zal leiden. Een wereldoorlog? Je hoort in de VS geluiden die niet te prettig zijn, al worden ze hopelijk nog wel met een korreltje zout genomen. 

Als mensen het over een wereldoorlog hebben, dan wordt er vaak gedacht aan de beelden van gevechten, bombardementen, veel doden, patriottisme, offers en heldhaftigheid. Waarbij de overwinning en bevrijding uiteindelijk gevierd zal worden. 

Iedereen heeft de beelden weleens voorbij zien komen. De Eerste Wereldoorlog, met de eerste automatische geweren die als vleesverwerkingsmachines aanstormende soldaten aan gort schoten, en het gas in de loopgraven terwijl de mortieren links en rechts insloegen, de beelden van shellshock en trauma die overlevenden een gruwelijk bestaan opleverde. De beelden uit de Tweede Wereldoorlog zijn de beelden van tanks, verwoestende bombardementen, de propaganda, het fascisme, het kapitalisme en het communisme verwikkeld in één grote vernietigende oorlog. De wederzijdse propaganda die mensen nog meer bloedlust en offers moest doen brengen. 

Maar waar denk je aan als je aan een dreigende Derde Wereldoorlog denkt? Als er aan atoomwapens gedacht wordt, zie je al snel dat mensen terugdenken aan Japan, het land dat twee grote explosies te verwerken heeft gekregen. Maar sinds de wapenwedloop die de Koude Oorlog genoemd werd en duizenden nucleaire testexplosies later kunnen we er zeker van zijn dat wat ons te wachten zal staan niets anders is dan totale vernietiging. Geen heldenverhalen, gewoon complete destructie aan alle kanten. Om maar te zwijgen over de B en C van de ABC die in allerlei labs alleen maar verder ontwikkeld zijn. Dan gaan alle conventies ineens de deur uit. Er is tot op heden geen enkel verdedigingsmechanisme (zoals een raketschild) dat alles kan tegenhouden. 

Soms spreek je mensen (irl of online) die een oorlog toejuichen. Soms enorm verbitterd (geen toekomstbeeld en liever samen gaan dan alleen), maar vaak mensen die echt geen idee hebben van wat een wereldoorlog op dit moment als gevolg kan hebben, we hebben er immers al twee overleefd (ik zeg we, maar eigenlijk bedoel ik natuurlijk de mensheid). "Nuke 'em" zoals vaak geroepen wordt, zelfs door labiele politici die het bijna tot vice-president van Amerika geschopt hebben. Een McCain die aandringt op militair ingrijpen in Oekraïne. Het lijkt of niemand doorheeft wat ze eigenlijk roepen. En als dat wel zo is, dan zijn ze nog waanzinniger dan de meeste relifundi's. 

Graag zou ik met deze column een stukje bewustwording veroorzaken en mensen eraan herinneren dat we sinds het begin van de Koude Oorlog continu nucleaire dreiging hebben gehad en dat de zogenaamde vrede die we nu hebben waanzinnig genoeg grotendeels te maken heeft met een patstelling van Mutual Assured Destruction. Wellicht dat mensen na decennia in vrede te hebben geleefd niet meer doorhebben wat dit betekent. Compleet onbekommerd onder het zwaard van Damocles dat door een zeer beperkte groep, zonder inmenging van de meerderheid, losgelaten kan worden. 

In 1984 is er een donker, maar realistisch fictief drama gemaakt dat Threads heet en is uitgezonden op de BBC. Dit zou je naast 1984 en Brave New World als een andere waarschuwing kunnen beschouwen. De opbouw is zoals die zou zijn, mensen die hun leven leven, een leven dat met één druk op de knop nooit meer hetzelde zou zijn, maar verdergaat dan veel mensen denken. 

Voor wie geen zin heeft om bijna twee uur te kijken, skip naar ongeveer één uur en een kwartier en kijk het tot het eind af. Voor iedereen die een wereldoorlog toejuicht, en puur voor de beeldvorming, is het een naar maar interessant stukje film dat uitlegt wat de nasleep zal zijn. Zelfs de mensen die een bunker tot hun beschikking hebben, zullen niets hebben om naar terug te keren. Als er al een winnaar te benoemen valt, zal deze niets meer te vieren hebben. 

In elk conflict zijn er profiterende partijen, in elk conflict kun je je afvragen: "Wie profiteert?" Maar hier valt niets te profiteren. Ik hoop en denk dan ook niet dat het zo ver zal komen. Maar er wordt op dit moment met vuur gespeeld, en als dat escaleert kunnen de gevolgen zo zijn als beschreven. Zeker WW1 is mede door een vonk ontstoken, en ik hoop dat de dames en heren politici (aan alle kanten) doorhebben dat ze met hun ziekelijke spierballengedoe de gehele wereldbevolking bedreigen. Zeker moet er bij een aanval een verdediging kunnen zijn, en moet er volgens afgesproken wetten gehandeld worden, maar oproepen tot militair geweld is spelen met vuur.

Geopolitiek moet ondergeschikt blijven aan de veiligheid van je burgers, en als je dat anders doet, dan vertegenwoordig je waanzin in plaats van mensen.