Badr Hari en Barbie stralen

Even met de politie van Ede gebeld: “Goedermorgen, Oplopers hier. Agent Arendsen in de buurt?”

De politietelefonist schoot onbedaarlijk in de lach en vroeg mij of ik zeker wist dat ik die flapdrol aan de lijn wilde. Ja, ik wist het zeker. Dus kreeg ik de trots van het Edese politiekorps aan de lijn. Ik kon helaas niet verstaan wat hij zei, want zijn miezerige stemgeluid werd overstemd door het hoongelach van zijn collega’s. Dus ik nam het initiatief: “Zo, ik zie een probleempje opdoemen bij de handhaving in naam der wet.” Opnieuw kon ik de geschifte diender niet verstaan, dus ik vervolgde: “Je hebt dus iemand op de bon geslingerd omdat hij op straat had overgegeven. Dat valt volgens jou dus onder ‘een natuurlijke behoefte doen buiten de daarvoor bestemde plaats’, begrijp ik?” Opnieuw lukte het fopsmeris Arendsen niet om met zijn stem boven het daverende hoongelach van zijn collega’s uit te komen. Tijd voor nóg een sneer van mijn kant: “Gisteren zat ik in tram 3. De hachee van de dag daarvoor miste zijn uitwerking niet, dus ik liet een knetterende scheet, die veel ontzag afdwong bij mijn medepassagiers. Tot mijn opluchting kreeg ik geen bekeuring van de conducteur. Maar ik had mij toch schuldig gemaakt aan ‘een natuurlijke behoefte doen buiten de daarvoor bestemde plaats’, als ik jouw redenatie mag volgen?” U raadt het al, nog steeds lukte het de flauwe diender niet, zich verstaanbaar te maken. Tijd voor een laatste opmerking mijnerzijds: “Trouwens, overgeven in de buurt van jou en je collega Michael valt wettelijk natuurlijk gewoon onder het begrip overmacht. Want iedereen wordt kotsmisselijk van jullie!”

Echt, sommige smerissen zijn een schande voor het korps. Zoals dus die twee uit Ede. En echt, het kan zo veel beter, qua aanpak van de criminaliteit. Neem nou de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb. Die zette zijn dienstauto aan de kant en greep een winkeldief bij de kladden. Zie je wel? Ze zijn er dus tóch, Marokkanen die deugen. Hoewel, als je er even goed over  nadenkt… Aboutaleb is natuurlijk wel van de PvdA. En die stelen zelf aan de lopende band van het volk. Zoals dat Utrechtse PvdA-raadslid dat er met de kas van de daklozenkrant vandoor was. Of Jetta Klijnsma, die iedereen in de ziektewet regelrecht aan de bedelstaf brengt. Ik kijk nu al vol ongeduld uit naar de bijdrage van draaideurcolumnist ArchEnemy, morgen in Plat Haags. Maar goed, Ahmed Aboutaleb dus. Toch een beetje een held; in ieder geval heeft die meer pit dan een droplul in een uniform te Ede.

Moet je nog mee oppassen, trouwens, met dat woord. Droplul. Voor je het weet heb je een klacht aan je broek wegens discriminatie van de zwarte medemens. Kinderachtig, want echt, er zijn wel ergere dingen om aan te likken. Zoals met carnaval. Kregen kleine kinderen lolly’s uitgereikt die waren doordrenkt met hasj. Jantje van 6 zo stoned als een garnaal. En dat gaat ten koste van je verstandelijke vermogens, die drugs.

Daarom heb ik sinds kort het vermoeden dat twee bekende Nederlanders hun hersenverweking eveneens te danken hebben aan wat narcotica. Badr Hari en Barbie, beiden deze week het stralend middelpunt van de Nederlandse lage cultuur. Badr liet deze week weer van zich horen via zijn advocate, die eh, kom, hoe heette die ook alweer, o ja, Benedicte Fuck. Badr gaat in beroep tegen zijn veroordeling wegens het mishandelen van zo ongeveer iedere passant die hij in het nachtleven was tegengekomen. Badr was het niet eens met enkele beslissingen van de rechtbank. Zo lollig. Half uitgaand Amsterdam loopt nog met krukken, en Badr is het niet eens met een paar beslissingen. De schat. En Barbie. Die is verkozen tot de meest irritante Nederlandse vrouw. Het juryrapport is verwoestend. De 24-jarige Scheveningse wordt uitgemaakt voor 'domme nitwit' en 'vleesgeworden hyperventilerend dom blondje'. Ze kan niks, is niet grappig en komt op televisie, zo wordt geconstateerd en uiteraard wordt het gesodemieter rond haar Tokkie-kroeg breed uitgemeten, met speciale aandacht voor de vermeende banden met de Haagse penoze en het huwelijksfeest van draaiorgel-Sieneke dat ontaardde in een gigantische vechtpartij. Draaiorgel-Sieneke? Drankorgel, zul je bedoelen. Zo grappig. Zeg tegen zo’n make-upsnol ook maar één woord met meer dan drie lettergrepen, en ze snapt het niet en je hebt een klap voor je harses te pakken. Zelfs de Haagse trams willen niet meer naar Scheveningen en lopen dus spontaan uit de rails. Heerlijk! Iedere keer als ik in Den Haag het Centraal Station uitloop, barst ik in lachen uit. Ik kan er echt niets aandoen. 

Maar toch was het ook deze week weer een Brabander die mij het hardst aan het lachen maakte. Die Zuid-Nederlandse modekoning Roy Donders. Wereldberoemd in heel Nederland met zijn huispakken, zeg maar een soort campingsmokings die zijn volgeplakt met blingbling. Roy stopt met zijn huispakkenparty’s. Lijkt me best logisch. Carnaval is afgelopen!