Sexy Monique Smit
Luc van Lier buigt zich over het nieuws. Op woensdagochtend een serie brieven aan Nederlanders die onderwerp zijn van de actualiteit. Vandaag een brief aan Monique Smit.
Nee, Monique,
Je was niet aantrekkelijk en je bent niet aantrekkelijk. Je neuzelt in de media wat over een paar kilo’s die je kwijt bent en over dat mannen anders naar je kijken, maar je blijft de ultieme passion killer.
Want sexy of niet, dat zit ‘m niet ik een kilootje erbij of een kilootje eraf. Sexy gaat om uitstraling, om wat je te melden hebt.
Zie ik jou, dan zie ik een dom varken. Hoor ik jou, dan hoor ik iemand met een achterlijk Volendams accent.
Echt, als je leven bestaat uit het in een soort poffertjestent aankondigen van artiesten van de derde garnituur, ten overstaan van klootjesvolk in kleding die alleen door kleurenblinde idioten kan zijn uitgezocht, tja, dat is niet iets waar mannen nou erg opgewonden van worden.
En de combinatie van de begrippen “Volendamse vrouw” en “dun” is van oudsher ongelukkig. Kijk maar hoe het met die Annie Schilder is afgelopen. Maakte reclame voor afslankpillen van en inmiddels bankroete kwakzalver. Alsof een overjarige graatmagere spillepoot nou zo lustopwekkend is.
Je broer zingt tenminste nog redelijke liedjes en fungeert als paspop voor de burgermansmodeketen C&A. Dat heeft ‘ie mooi voor mekaar. Kijk ik naar jou, dan zie ik een hartverscheurende domheid. Meer niet.
Je bent een schande voor ons mooie Volendam.
Met meewarige groet,
Buurman Tol.
