Fleur Agema zoekt verkering

5 jaar later. Een tikkie sneu programma waarin de uiterst zelfingenomen Jeroen Pauw even zo zelfingenomen gasten iedere vijf jaar interviewt. Ik zag de uitzending met PVV-vrouwtje Fleur Agema. Beschamend.

Fleur vindt het zo vervelend dat ze in de Kamer altijd zo verongelijkt tekeer moet gaan tegen het beleid van de regering. Ze denkt dat ze daarom wel altijd vrijgezel zal blijven. Want iedereen in het land denkt dat ze een snibbig meisje is, en op en rond het Binnenhof kom je nu eenmaal geen geschikte mannen tegen: ze horen bij de verkeerde politieke partij of ze zijn journalist.

Ik vind het nogal sneu als iemand in een journalistiek programma over het verlangen naar ware liefde gaat zitten neuzelen. Maar goed, de keuze om zichzelf voor schut te zetten is inderdaad aan Fleur.

Ze had wel een heel slecht verhaal toen Jeroen Pauw haar vroeg naar de flirt van de PVV met Marine Le Pen. De dochter van die neonazi die de gaskamers bestempelde als een onbelangrijke kleinigheid in de wereldgeschiedenis. Marine die nu het Front National bestuurt, de partij waarin haar vader nog steeds actief is. Fleur Agema vond echter, dat Marine een toffe vrouw is, die niets te maken heeft met het gedachtegoed van haar vader. Hou op. Marine lift gewoon mee op de successen van haar door en door foute papa, en de PVV gaat daar welbewust mee in zee. Ook Fleur kan niet zeggen dat haar PVV niets heeft met het verschrikkelijke gedachtegoed van Le Pen senior. Niet zolang die man nog een toonaangevende functie vervult in de entourage van Marine.

Fleur wil een vent. Kansloos. Want ze is niet alleen zeer verongelijkt, kattig en zuur, ze is ook nog stom. Buitengewoon stom. En ach, wat die liefdeskansen betreft: Florrie Rost van Tonningen lag ook niet meer zo lekker in de huwelijksmarkt na de zomer van ’45…

Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar Zonnetje40. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.

Eindredactie FOK!columns