Wie de schoen past?
Op deze plek zou mijn column hebben gestaan over schoenen. Over nieuwe schoenen. Oude schoenen. Zondagse schoenen. Hardloopschoenen. Schoenen om bergen mee te beklimmen. Schoenen die als gegoten zitten. En schoenen die soms knellen.
De vraag is hoe persoonlijk een verhaal mag zijn. Hoe persoonlijk mogen de dingen zijn die ik deel in het openbaar? Wat is acceptabel? Voor mezelf, voor mijn omgeving? Ik maak daarin onderscheid tussen dingen die over mezelf gaan en dingen waarbij ik andere mensen betrek.
Over zaken die op mezelf van toepassing zijn, kan ik in principe schrijven wat ik wil, zonder dat ik daarmee iemand anders in verlegenheid breng of zelfs kwets. Dan zal ik echter wel moeten waken dat ik niet te veel verantwoordelijkheid op mijn schouders neem. Want met hoe meer mensen ik iets deel, hoe meer mensen er zullen zijn die me erop aan kunnen spreken. En wat als ik het dan niet waar kan maken? Maak ik mezelf dan niet ongeloofwaardig?
Zo deelde ik afgelopen week iets over goede voornemens. Dat deelde ik op Facebook, openbaar. Mijn broer sprak mij daarop aan. We hebben erover gepraat en vervolgens heb ik die 'post' op 'alleen vrienden' gezet. En wellicht had het zelfs nog een stukje beperkter gekund of had ik het in het geheel niet moeten delen.
Bij zaken waarin ik anderen betrek - al dan niet anoniem - vraag ik mij af of ik de ander daar niet onnodig mee kwets en of de ander daar überhaupt wel op zit te wachten.
Zo zag ik vorige week iemand die iets deelde over haar kinderen, openbaar. De inhoud van dat bericht was niet erg aardig naar de kinderen toe. Die hebben er niet om gevraagd. Wat als hun vriendjes dat lezen? Wat als ze dat later zelf teruglezen? Wat voor beeld krijgen ze dan van - in dit geval - hun moeder?
Ik heb dus besloten om mijn 'schoenenverhaal' niet te plaatsen. Na er een nachtje over te hebben geslapen, vind ik het verhaal té persoonlijk. Sommige mensen zouden kunnen herleiden over welke schoenen het gaat. De schoenen zelf zou ik met mijn verhaal - onbedoeld - hebben kunnen kwetsen. Dat hebben die schoenen niet verdiend. Dat is een les die ik afgelopen week heb geleerd.
Ik ben nog steeds zoekende hierin. En dat is niet naar nieuwe schoenen. Voorlopig loop ik op blote voeten. Ze kunnen wel wat lucht gebruiken.
