Wat is vriendschap?
Onlangs vroeg een vriend van me om in verband met een loopbaantraining drie goede en slechte punten van hem op te noemen. Een bijzondere vraag, die me eens heel diep na deed denken over onze vriendschap. Niet te lang hoor, want dan krijg ik hoofdpijn. Maar toch lang genoeg om te beseffen dat we goede vrienden zijn. Het kostte me behoorlijk wat moeite om de punten te benoemen, omdat ik hem zie als een geheel, iemand die ik erg lang ken en er altijd is geweest. Andersom geldt dat ook en ik weet dat hij dat weet. In mijn beleving is dat vriendschap; weten dat je altijd iets aan de ander hebt.
Als ik na een halfjaar zonder contact eens bij hem aan kom waaien, zoals men ondertussen wel van mij gewend is, dan drinken we een biertje, eet ik mee en als het laat wordt, dan slaap ik er ook. Dat kan, omdat ik Henk ben. Dat is zo'n beetje wel de reden. Hij verwacht van mij hetzelfde en dat is terecht. Was vriendschap oud ijzer, dan zou roest het kostbaarste op aarde zijn.
Aan het andere eind van het brede spectrum dat vriendschap omvat, ben ik onlangs een vriendin verloren. Tijdens een avond stappen in Groningen besefte ik opeens dat een vriendinnetje van mij er ook woonde en dat we net zo goed samen een biertje konden doen. Want dat doen vrienden. Het uitblijven van een antwoord vertelde me niet zoveel. Later die avond, toen het uitzicht op een slaapplek flink aan het slinken was, vroeg ik haar of ze nog ruimte over had. Pas de volgende ochtend kreeg ik een reactie. Dat ik een egoïst was. Dat was voor mij geen nieuws, maar toch wenste ik haar een fijne dag, inclusief de tering. Hierop kreeg ik bericht dat de vriendschap was opgezegd.
Ik wist niet dat dat kon, een vriendschappelijke relatie zomaar opzeggen. Zodoende vond ik het vooral grappig en weet het aan die paar dagen per maand waarin vrouwen veranderen in bloedende draken. het leek mij verstandig even af te wachten, zocht later weer toenadering en probeerde haar mijn definitie van vriendschap bij te brengen. Laten we wel zijn, de enige juiste. Volgens haar had ik echter ook 'af en toe' eens contact moeten opnemen. Gewoon zomaar. Let wel; we spraken elkaar wekelijks.
Zonder het te weten, beargumenteerde ze hier waarom mannen en vrouwen geen vrienden kunnen zijn. Over het algemeen wordt gedacht dat dit aan de man ligt, die meer wil dan vriendschap. Laten we niet uitweiden over de zo gevreesde friendzone, maar weet de man eenmaal dat hij daarin zit, heeft hij er vrede mee, en wordt de vrouw 'one of the guys'. Logisch, toch?
Vanaf dit moment echter, verlangt de vrouw een meer van oestrogeen doordrongen relatie; cupcakes eten, theedrinken, elkaar bellen terwijl je op bed ligt en onder een fles rosé je laatste crush bespreken. Voor welke vent is dat nou te doen? Het dunne laagje chroom bladerde eenvoudig van het oude ijzer af en wederom lag het aan de onkunde van de man.
