Vrouw(on)vriendelijk

Achter elke sterke man staat een sterke vrouw. Dat klinkt op het eerste gezicht lekker en de vrouw lijkt er goed uit te komen. Immers, een deel van het succes van de man straalt hierdoor af op de vrouw. Sterker nog, de man had dit succes niet gehad zonder de vrouw die achter hem staat. Duidelijk iets wat bedacht is door een vrouw, aangezien logica niet hun sterkste kant is. Waar ze aan voorbij zijn gegaan bij het bedenken van deze slogan is het feit dat voor elke sterke, succesvolle man er duizenden mislukkingen zijn. Verklaar dat maar eens.

Het is des te vreemder dat er dan zo weinig succesvolle lesbiennes zijn. Weinig in verhouding tot homoseksuele mannen. Stel iemand de vraag, 'noem een homo' en je wordt met een hele rits om de oren geslagen: Joling, Gordon, Paul de Leeuw, Albert Verlinde, Marc-Marie Huijbregts, Carlo Boszhard, Harm Edens, een hele rits acteurs en Cristiano Ronaldo. Vraag dan eens naar een bekende lesbienne. Claudia de Breij, Sugar Lee Hooper, met een beetje nadenken Ireen Wüst en dan? Barbara Barend! Ja die ook. Maar daar moet je al moeite voor doen. Je zou verwachten dat er veel meer zijn, immers er zijn twee sterke vrouwen. Tenzij lesbiennes meer mannelijk zijn en daarom juist dubbel zwak. Dan is het nog een wonder dat er zo veel zijn.

Misschien dat dat ook wel de manier is waarop vrouwen de mannen zwakker willen maken door van een man iets te willen maken wat hij niet is. Neem nu de metroman. Een man die ook zijn vrouwelijke kant laat zien en toch stoer is. Een typisch voorbeeld van een metroman is David Beckham. Een stoere man, waar andere mannen zich aan kunnen spiegelen. Een succesvol voetballer, wie wil dat niet zijn. David Beckham heeft ook een sterke vrouw achter zich staan, Victoria "Posh Spice" Beckham. En David Beckham staat in contact met zijn vrouwelijke kant. David verzorgt zich goed, gebruikt allerlei moisturizers, crèmetjes en andere persoonlijke verzorgingsproducten om zichzelf zo man mogelijk te voelen.

Als hij en andere mannen dat doen is dat prima, daar hoor je mij niet over. Maar val me op tv, radio en in tijdschriften niet lastig met die stomme op mij gerichte, maar niet voor mij bedoelde reclame. Mannen zijn vrij simpel. Die willen maar één ding. Inderdaad: SBS. Sport, Bier en Seks. Niet noodzakelijkerwijs in die volgorde en zelfs bij voorkeur tegelijk. Volgens een hardnekkig gerucht denken mannen iedere zeven seconden aan seks. Dat is niet zo hoor dames, we hebben heus wel wat beters te doen de hele dag. Maar iedere keer als we een vrouw zien dan maken we een keuze: ja of nee. Dat gaat onbewust. Het is geeneens een tweede natuur, het is de eerste: de keuze daar wil ik wel of niet seks mee.

Dat zegt overigens niet of we de persoon in kwestie aardig vinden. Het is puur fysieke aantrekkingskracht. Dat zegt ook niet of de vrouw in kwestie knap is. Dat is sowieso subjectief. De een houdt van vlees op de botten terwijl de ander liever een mager lapje heeft. Soms is de aantrekkingskracht zo fysiek, dat we zelfs fluiten of roepen. "Een lekker wijf", noemen we de vrouwen dan. Dat vinden de vrouwen dan weer beledigend, dat wijf. Maar zelf zijn ze net zo erg. Erger zelfs. Want hoe noemen vrouwen een man die hun hormonen door hun lichaam doet jagen alsof ze door een deeltjesversneller gaan? Een lekker ding. Ding! Een voorwerp. Of een stuk. Een stuk, niet eens een geheel. Schandalig. En dan doen ze steeds of wij de slechteriken zijn en geen manieren hebben. Die vrouwen moeten eens naar zichzelf kijken, dan hoeven wij dat niet de hele tijd te doen.