Wat een zuur volk zijn we geworden

Wat is Nederland toch een zuur, bitter, opportunistisch en cynisch land geworden. Niets is goed, niets deugt en iedereen weet het beter. We zitten al het hele jaar overal op te fitten en te kankeren, maar de gal en het venijn wordt wel erg geconcentreerd rond het EK-voetbal. In een land met zestien miljoen bondscoaches is het logisch dat je discussies hebt, maar zo erg als het nu was, zo heb ik het nog nooit meegemaakt. Dit was vrijwel dezelfde groep voetballers die twee jaar geleden zo bejubeld werd. Vice-wereldkampioen. Tweede op het WK met een, overigens totaal misplaatste, rondvaart door de grachten als bonus.

In de loop van drie wedstrijden, okè misschien met een paar oefenwedstrijden erbij, maar die stellen bij het Nederlands elftal toch nooit wat voor, is de stemming voor wat betreft het Nederlands elftal volslagen omgedraaid. Opeens kunnen ze er niets meer van. Opeens zijn ze slechter dan slecht en egoïstische, zelfvoldane en verwende miljonairs geworden, terwijl een beetje realistische kijker twee jaar geleden al vast had kunnen stellen dat het spel niet goed was. De finale werd gehaald door werken en inzet, niet door briljant spel. En als werken en inzet wegvalt, dan hou je weinig meer over. Maar dat wilden we niet zien, we waren verblind door het resultaat. Dus eisten we nu ook minstens een finaleplaats, gebaseerd op gebakken lucht en de op voorhand opgehangen vlaggetjes en geluksvogeltjes. En als ze daar niet in slagen, dan worden we boos.

Je hoeft de #porned hashtags op Twitter er maar op na te slaan en de zuurheid en cynisme druipt van het scherm. Even over de hashtag, wat was die leuk hè? Oh, oh, wat hebben we gelachen: porned. Dat kwam wel heel dicht in de buurt van, nee dat mag je niet zeggen, maar het was wel lachen. Oh, oh, leuk, leuk. En iedereen ook elkaar retweeten. Iedereen bedacht natuurlijk dezelfde leuke grap. Al vrij snel kwam een grappenmaker erachter dat het nog leuker zou zijn geweest als Portugal tegen Noorwegen had moeten voetballen: #pornoo. De Twitter-community kwam niet meer bij. Dat wordt lachen als Kenia zich weet te plaatsen voor het WK-voetbal en met Brazilië, Turkije en Marokko in één poule is ingedeeld: #braken, #turken en #marken. Of Brazilië en Denemarken: #braden. Je hebt nog twee jaar de tijd om leuke combinaties te bedenken. Mocht Twitter dan nog bestaan dan kun je ze daar allemaal kwijt.

Maar goed, terug naar het onderwerp. Nederland was slecht en er moest iemand geslachtofferd worden. Er moest een zondebok aangewezen worden. Waarom? Omdat dat zo hoort. Omdat we boos zijn en zelf niets meer presteren, moeten we het hebben van anderen die dit uit onze naam doen, in dit geval dus het Nederlands voetbalelftal. Dus als zij verliezen dan straalt dat negatief op ons af. Bert moest dus weg en wel onmiddellijk. Hier met zijn hoofd op een gouden schaal. Eén van de Jakhalzen, die niet zo dikke, eiste bij VI Oranje het ontslag van Van Marwijk want, komt 'ie, "zo gaat dat toch in het voetbal?". Te dom voor woorden. Omhooggevallen bekende Nederlander die bepaalt wel even wat er moet gebeuren.

Ook de verslaggevers en presentatoren doen eraan mee. Jack van Gelder vroeg het aan de bondscoach, "trek je hier conclusies uit?" Bert was terecht gepikeerd. Alsof hij op dat moment, nog geen halfuur na de wedstrijd, niet iets anders aan zijn hoofd had. Dat begreep Jack. Hij had het liever ook niet willen vragen, maar hij moest wel, want de vorige keer had hij het niet gedaan en toen vertelde Frank Rijkaard buiten dat hij ermee ophield. Zo'n zeperd zou Jack niet een tweede keer overkomen. Ik kan je nu al vertellen dat als Bert van Marwijk besluit te stoppen als bondscoach, Jack van Gelder de laatste persoon op aarde is waar hij het aan zal vertellen. Jack had er zo veel begrip voor dat hij het ook nog aan Sneijder en Robben vroeg. Op jacht naar de primeur, de controverse, schijt aan de gevoelens van anderen.

Natuurlijk is dit niet alleen bij het voetbal aan de gang, het is overal, alleen lijkt voetbal nog het enige waar we ons echt druk om kunnen maken. Daarvoor kunnen we het nog opbrengen om naar Schiphol te gaan en de spelers te verwelkomen door boe te roepen of een welgemeend klootzak. Niet dat dit gedrag aan te raden is, maar waar waren de mensen toen het Catshuisoverleg mislukte, het Kunduzakkoord erdoor gedrukt werd of godsdienstwaanzin belangrijker werd geacht dan het welzijn van dieren. Nergens waren die mensen te vinden, behalve thuis op de bank, alwaar we ons boe-geroep de wereld inslingeren middels Twitterberichten of forumcomments.

Het enige wat we nog kunnen is negatief zijn en afkraken. Nergens worden meer de schouders onder gezet en met positivisme de strijd aangegaan. We zijn te verwend, te lui en te arrogant geworden om nog een beetje de moeite te nemen iets aan de situatie die ons niet aanstaat te doen. Liever laten we de kastanjes door een ander uit het vuur slepen om aan de zijlijn te staan wachten en kritiek te geven als het niet goed gaat. Van een zeevarend volk dat uitzwermde over alle wereldzeeën en voor de duvel niet bang was, zijn we een land geworden met de allerbeste stuurlui, die allemaal aan wal staan te klagen dat de wal niet hoog genoeg is omdat ze mogelijk natte voeten kunnen krijgen.

Nou vooruit, als afsluiter nog een voorzetje: Afghanistan - Angola.