Op z'n Grieks
Wederom een gastoptreden van GroteHerman:
Grieken zijn rare lieden. Dat ze het werken niet uitgevonden hebben moge alom bekend zijn. Regelmatig reisde ik met zakelijke bedoelingen naar het land van Achilles, Zeus, Plato, Aristoteles, Ajassuslamelullos, Onassis en meer van dat soort illustere tiepjes. Wat mij altijd weer opviel was dat je standaard begon met een "morning meeting" om elf uur. Op het moment dat de beleefdheden uitgewisseld waren dacht je aan het werk te kunnen. No way, mijn rijkbeneusde vriendjes vonden dat het dan tijd was voor een lunch.
Eerst dacht ik in mijn onschuld: "OK, dan gaan we tijdens de lunch zaken doen". Niets was minder waar. Biertje, wijntje, rijkelijk ouzo, visje, salade met geitenkaas, rijkelijk ouzo, wijntje, biertje. Niks werk. Terug naar het bedrijf, rond drie uur 's middags, waar een bedrijfsbezichting volgde van een uur. Daarna was het tijd voor een stadsbezichtiging, hetzij in Athene, Saloniki of in het prachtige Kavalla. Aansluitend een biertje, wijntje en rijkelijk ouzo, diner met visje, souflaki, moussaka, nog meer geitenkutkaas, schapeneus, sirtaki, baklava, ijsje, danseresje, ouzo-marathonnetje, wijntjes, meer danseresjes en afsluitend nog drie bier.
Meestal was het zo dat de schaars gegenereerde business net wel, maar meestal ruimschoots en behoorlijk niet opwoog tegen de reis- en verblijfskosten, laat staan als je mijn salaris er naar ratio bij op zou tellen. Gezellig was het wel. Zeker wel. Mijn Grieks is aanzienlijk beter dan mijn Swahili. Op een gegeven moment zag ik er echter geen gat meer in. Zakendoen met Grieken bleek een doodlopende steeg, een zwart gat.
Het zinloos bezig zijn zit de Grieken in het bloed. In mythologische tijden wilden de Grieken toch wel erg graag het welvarende Troje inlijven. Na een langdurige belegering begonnen de neuskrijgers echter te morren. Logisch. Meerdere maanden elke dag met je reukorgaan tegen een muur van drie meter dik beuken lijkt zelfs mij een vermoeiende bezigheid. Men bedacht een list. Het Paard van Troje. Ze bouwden een paard van hout, groot genoeg om een aantal krijgers met neus en al te kunnen bevatten. Toen het paard klaar was kropen een aantal dapperen in het hol van het beest en men liet het staan voor de poort van Troje. De overige belegeraars trokken zich op vermetele wijze schijnbaar terug en de geïnteresseerde Trojanen haalden het vermaledijde dier binnen hun muren, daarmee hun noodlot afroepend. Paard poept krijgers uit, poort open doen, schijnbaar verdwenen leger bleek niet echt weg en bingo. Middels de aars van een paard een stukje Turkije veroverd. Nou, geweldig. Troje, 't blijft een gat.
Ook qua seks zijn het rare jongens, die Grieken. De lieve heer heeft de vrouw uitgerust met een prachtige vagina. Helena was de inzet van de Trojaanse oorlog en zij moet een prachtexemplaar tussen haar welgevormde onderste ledematen gehad hebben. Toch proppen de mannelijke Grieken hun lid liever in een krappe anus. Historisch gezien is dit terug te voeren op hun haat tegen de Romeinen en hun eigen taalkundig onbenul. Het credo was: "Niet in de vagina, da's Latijn", terwijl ze niet wisten dat anus ook Latijn is. Grieken zijn dus ook nog eens stiekemerds, anders waren ze allang uitgestorven.
Europa is echter wel een Grieks woord. Daarom vond de homo nasalis grecus het zinvol om zich bij ons aan te sluiten. Nadat ze wat in hun cijfers hadden rondgeneusd en daar wat mee geneuzeld hadden trapten wij erin. Het papieren Griekse paard nam zijn intrek in Brussel, het gat van Europa. Nu blijkt er na het zakelijke zwarte gat, het gat van het Paard van Troje, het door Grieken geadoreerde poepgat en het Brusselse gat ook nog eens een enorm gat in de Griekse begroting te bestaan. Sterker nog: het gat is groter dan de begroting. Men is blijkbaar niet zelfstandig in staat te genereren wat men wenst te consumeren. Da's ook best lastig. Toch is men niet voor één gat te vangen. Zeker niet. Men belooft beterschap en de Brusselse Trojanen, die eveneens nog steeds geloven dat het principe dat meer consumeren dan je produceert de toekomst heeft, trappen erin. 130 miljard wordt weer in het Griekse gat gepleurd.
Ziet U er nog een gat in?
