Nieuwe auto
“Hoeveel pk heeft ‘ie?” “Wat voor motor zit erin?” “Uit welk bouwjaar komt ‘ie?” “Hoeveel kilometer staat er al op de teller?” “Hoe hard kan ‘ie?” Allerlei vragen die ik kreeg toen ik mijn eerste auto kocht, een paar jaar geleden. En ik ben vast nog wel een paar vragen vergeten. Maar eigenlijk kon ik geen enkele vraag beantwoorden. Ik heb simpelweg geen verstand van auto’s.
Mijn rijbewijs kon ik in oktober 2008 op het gemeentehuis ophalen, en direct daarna ging ik naar de bank om een bedrag op te halen wat ik nog nooit in mijn portemonnee had gehad. Want ik ging die middag ook maar meteen naar de autodealer om mijn allereerste auto op te halen. Een metallicblauwe Ford Escort, waar ik u verder dus helemaal niets over kan vertellen. Ja, de auto had vier wielen en bracht me altijd, bijna altijd, soepel van A naar B, en daar ging het me om.
De dagen en weken daarna bekeken vrienden, familie en andere bekenden de auto wanneer ik hem vol trots aan ze liet zien. En ja, daar kwamen de bekende vragen dus. “Wat voor motor zit erin?” Ik wist het niet, ik weet het nog steeds niet, en als ik het zou weten zou ik niet weten wat het betekende. Wat dat betreft ben ik motorisch nogal beperkt. Ik kan wel zeggen dat ik vroeger op het voetbalveld een aardig linkerbeen had, maar technisch blijk ik nu toch wel heel zwak.
Een week geleden hebben mijn broer Floris en zijn vrouw een andere auto aangeschaft. Bij mijn ouders thuis kwamen ze hem even showen. Ik kon de bekende autovragen dus niet stellen, want die informatie zei me toch niets. De kleur was wel mooi, en het model auto vond ik ook prima. Dat zei ik dan ook maar. We liepen richting de voordeur om weer naar binnen te gaan, toen mijn oog op het nummerbord viel. Ik riep mijn broer meteen terug: “Floris, wacht. Jij kijkt vanaf nu nooit meer hetzelfde naar je auto.” Hij draaide zich om, ik wees naar het nummerbord en maakte een woord van de letters die er stonden: PL - SX.
“Hoeveel pk heeft ‘ie?” “Wat voor motor zit erin?” “Uit welk bouwjaar komt ‘ie?” “Hoeveel kilometer staat er al op de teller?” “Hoe hard kan ‘ie?” Ik zal die vragen nooit stellen. Nee, ik vraag vanaf nu: “Wat is het nummerbord?”
