Maagd

Ik ben maagd. En dat zal ik altijd blijven. Zit ik in het klooster? Neen, anders zou ik mijn sergeant-majoor nog weleens tussen prepuberale jongensbilletjes kunnen afstoffen. Het is nog veel schrijnender, het is mijn sterrenbeeld.

Door dat vervloekte sterrenstelsel kom ik dus nooit meer van mijn onbevlekte status af. En dat als vader van anderhalf kind. Het kan mij in principe ook weinig schelen. Sterrenbeelden doen mij evenveel als de chansons van Frans Bauer. Maar helaas denkt niet iedereen er zo over. Hoewel ‘denken’ voor zulke figuren waarschijnlijk iets te veel eer is.
Vandaag was het weer zover. Enkele leeghoofdige collega’s discussieerden dat het een lieve lust was over elkaars karaktertrekken. Natuurlijk kwamen ook de planeten weer om de hoek kijken. Vraag me niet waarom, maar het lijkt onvermijdelijk. Onze bedrijfsram bezat typische ramtrekken, de weegschaal was perfect in balans en weet ik veel wat voor onzin er nog meer werd uitgekraamd. Ik deed verwoede pogingen om me ervoor af te sluiten, maar tevergeefs. Typisch maagdelijk trekje waarschijnlijk. 

‘Wat ben jij eigenlijk voor sterrenbeeld, Frank?’ vroeg een van de zelfverklaarde mediums. Ik was er al bang voor. Het is natuurlijk een merkwaardige vraag. Want als sterrenbeelden echt zo veel vertellen over iemands karakter, dan ligt het er toch heel dik bovenop? Maar dat bleek bij mij toevallig niet het geval. Tot ik vertelde een rasechte maagd te zijn. Toen viel alles op z’n plaats. Net als bij een collega-maagd overigens, al verschillen wij als dag en nacht.
Alsof het nog niet genoeg was geweest, ging het gezelschap nu helemaal los. Ook de precieze geboortedag, -plaats werden van stal gehaald, evenals het tijdstip. Deze factoren bleken eveneens het verschil te kunnen maken tussen een slome duikelaar en een temperamentvolle testosteronbom. Dat hadden ze geleerd tijdens een astrologieopleiding.
De rook kwam uit mijn oren. Als ik niet zo coöperatief was geweest tijdens de bevalling, dan was ik nu een heel ander mens?! Het ziekenhuis was immers zeker tien kilometer verderop. En wat te denken van mijn luiheid? Kroop ik vijf dagen eerder uit het ei, zoals de verwachting was geweest, dan schreef ik dit nu niet, maar was ik voetballer bij FC Oss, treinconducteur of astroloog.
Jaja. En God is een groene okapi.

Ik weet best dat het gemakkelijk is om de geestelijk minderbedeelden te beschimpen. Ieder weldenkend mens snapt immers wel dat de planeetjes op een paar miljard kilometer afstand geen invloed kúnnen hebben op iemands karakter. Zeker niet als de eigenschappen totaal zouden veranderen wanneer Uranus en Jupiter 0,01 graad in westelijke richting zijn gedraaid. Maar toch diende ik mijn collega's van repliek. Er zijn immers ook serieuze onderzoekers die horoscopen aan tests onderwerpen.

Een mooi voorbeeld was een onderzoek waarbij een paar honderd studenten een uitgebreide horoscoop in de brievenbus kregen met de vraag of hun karakter strookte met de beschrijving van hun sterrenbeeld. Bijna 90% vond de horoscoop op hun lijf geschreven. Zou de astrologie dan toch berusten op meer dan nattevingerwerk?
Waarschijnlijk was het hoge percentage ‘believers’ te danken aan het vage taalgebruik, want iedereen bleek exact dezelfde tien willekeurige zinnen uit een astrologieboek te hebben ontvangen (zie onder).

In een ander onderzoek werden personen ingedeeld op de mate van extraversie. De 60 meest introverte en 60 meest extraverte figuren werden vervolgens geselecteerd. Op basis van hun horoscopen werd aan 45 astrologen gevraagd om de groepen te scheiden. De sterrenkijkers bleken geen ster in voorspellen. Ze bakten er werkelijk niets van. De score lag op kansniveau. Bovendien waren ze het onderling volledig oneens, wat natuurlijk ook curieus is. Of zou dat aan hun sterrenbeelden liggen?

Weer een ander experiment liet 50 astrologen vragen wat ze wilden aan een zevental 'proefpersonen'. Bovendien kregen ze informatie over geboortegegevens zoals plaats, datum en tijd. Als ze bij elke vragenlijst de juiste horoscoop konden zoeken, dan mochten ze 5.000 euro bijschrijven op hun rekening. Uiteraard faalden ze weer hopeloos. De gelukkigste had er drie goed. De score lag opnieuw op kansniveau. Kansloze amateurs. Terwijl de helft meer dan vijftig astrologieboeken had gelezen, driekwart een astrologiecursus of –opleiding had gevolgd en een kwart gaf zelf astrologielessen.
Klinkklare lariekoek dus.

Ondertussen kakelde men rustig door in de kantine. Onze Steenbok was gedisciplineerd, de Waterman zachtmoedig en de Schorpioen verlegen. En de Maagd? Die was altijd kritisch en soms een beetje lastig.

Je hebt het nodig dat andere mensen je aardig vinden en bewonderen, maar toch ben je kritisch op jezelf. Hoewel je enkele persoonlijke zwakheden hebt, lukt het je doorgaans aardig om daarvoor te compenseren. Je bezit aanzienlijke ongebruikte capaciteiten die je nog niet in je eigen voordeel hebt ingezet. Aan de buitenkant lijk je gedisciplineerd en in controle over jezelf, maar van binnen ben je zorgelijk en onzeker. Soms twijfel je serieus of je het wel goed hebt gedaan, en of je wel de juiste beslissing hebt genomen. Je hebt het liefst een bepaalde hoeveelheid verandering en variatie in je leven, en wordt ontevreden als je wordt beperkt. Je schept er trots in dat je een onafhankelijke denker bent, en je gaat niet zomaar zonder bewijs af op wat anderen beweren. Toch heb je ontdekt dat het niet slim is om te open te zijn naar anderen. De ene keer ben je extravert, vriendelijk en sociaal, terwijl je de andere keer introvert, moe en gereserveerd bent. Sommige van je dromen zijn nogal onrealistisch. Zekerheid is een van de belangrijkste doelen in je leven.

Typisch jij, niet?
En jij, en jij, en jij.