Joost ontspoort
Joost Ravoo is de PR-directeur van de Nederlandse Stoorwegen. Zijn werk is dus, de NS een positief imago te bezorgen. Dat is natuurlijk een bijna onmogelijke opgave. Veel treinen komen te laat, als overstappende reizigers op het perron arriveren rijdt hun aansluiting letterlijk voor hun neus weg, reizigers worden op dit moment zo ongeveer gefrituurd in treinen die in de brandende zon kapot staan te wezen enzovoort enzovoort. Dus heeft de NS een ernstig imagoprobleem. En daar moet Joost dus wat aan doen. Volgens hem zijn daarbij alle methodes toegestaan, tot omkoping aan toe. Joost heeft twee grote vijanden die zijn missie in de weg staan: de Forensenbond en Volkskrant-journalist Harry van Gelder. Nadat eerder een vuile open brief aan de Forensenbond in Joosts eigen gezicht was ontploft, heeft ons PR-talent zijn pijlen nu gericht op Harry. Leest u even mee met een blogje van Joost? "We hebben er de afgelopen jaren echt alles aan gedaan om de relatie met Harry van Gelder te normaliseren. Bijpraatsessies, samen bootje varen, primeurtjes gunnen, (...) Je kent het wel. En toch blijft Harry van Gelder ons in de Volkskrant keer op keer teleurstellen met zijn vooringenomenheid, suggestieve stukken en het weglaten van bij hem bekende feiten. Dan is de maat dus vol. Harry is niet meer welkom op persbijeenkomsten en wordt niet meer bediend door persvoorlichting." Tot zover Joost Ravoo.
Mevrouw Oplopers vraagt bezorgd waarom ik achter mijn bureau zit te huilen. Waarom ik zo verdrietig ben. Maar ik bén helemaal niet verdrietig. En die tranen die over mijn wangen lopen dan? Van het lachen! Wat een grapjas, die Joost. Dus hij vindt dat je een journalist eerst leuk mee uit varen mag nemen om hem vervolgens het zwijgen op te leggen? Dat is wellicht geldig in landen als Corruptiestan of Omkopistan, of desnoods in het programma van Joosts collega-leugenaar Harry Mens, maar gelukkig trapt een journalist van een fatsoenlijke krant daar niet in!
Verder heeft Joost laten weten, dat het goed zou zijn, als de Volkskrant voortaan een andere journalist zou sturen. Die is dan wél welkom. Wat een idioot! Nee Joost, jij verdeelt de taken bij de Volkskrant niet. Nee Joost, het ís niet onterecht dat je bedrijf zo nu en dan wordt neergesabeld. Nee Joost, het ís een journalist niet verboden om kritische artikelen te schrijven. Ook niet nadat je hem op een boottochtje hebt getrakteerd. Maar op de hoofdredactie van de Volkskrant hebben ze een leuke middag gehad. Aan de Wibautstraat in Amsterdam bestaat nu ook een nieuwe uitdrukking: een 'Joost'. Dat is iemand die gekenmerkt wordt door een overdadige hoeveelheid arrogantie, en een tekort aan realiteitszin. En uiteraard krijgt Joost niet zijn zin.
Trouwens, als je het niet eens bent met wat een journalist opschrijft, Joost, dan is een lullig blogje geen oplossing. En een boycot ook niet. Dan ga je naar de Raad voor de Journalistiek. Of naar de rechter. Maar dat durf je niet. Logisch ook, want ik heb Harry van Gelder nog nooit op een onwaarheid in zijn artikelen kunnen betrappen.
Joost vond het verder nog nodig om even fijntjes op te merken dat de oplage van de Volkskrant iets was gedaald. Tsja, Joost, dat heet marktwerking: krantenlezers mogen ook kiezen voor een andere krant. Treinreizigers mogen echter niet kiezen voor een andere spoorwegmaatschappij. Commentaar over de oplage van de Volkskrant uit de mond van een monopolist is dus een regelrechte gotspe. Overigens is het aantal reizigers bij de Nederlandse Stoorwegen vorig jaar mede door het feitelijk verplichte gebruik van de OV-studentenkaart een ietsje gegroeid, maar het autogebruik groeide nog veel harder! Het marktaandeel van de NS is dus gekrompen!
Ook Joosts collega's hebben inmiddels schoon genoeg van zijn strapatsen. Zelfs op de blog van de Adformatie valt men massaal over Joost heen. Niet in de laatste plaats omdat Joost het nodig vond, publiekelijk het debat op onze collega-blogsite Geenstijl aan te gaan. Joost zette daar een heel grote mond op, en dus viel iedereen over hem heen. En niet bepaald zachtzinnig. Deze actie van Joost zal zeer beslist de marketing-lesboeken halen. Voor alle duidelijkheid: als voorbeeld van hoe het niet moet. En Joost, als je zélf een enorm grote bek hebt, en je je niet fatsoenlijk weet te gedragen, dan moet je niet met de aandeelhouder van Geenstijl gaan bellen met de vraag of het een tandje minder kan. Zoiets lekt altijd uit. Daarmee ben je definitief de risee van Communicatieland geworden. Goed gedaan, Joost!
Mag ik nog een keertje uit een blogje van de grote visionair Joost Ravoo citeren? Ja, mag het? Komt 'ie: "Ik ben er ook voor om andere retro-dingen in trein en station te doen".
Beste Joost: Een retro-trein
* is op tijd,
* is schoon,
* heeft een slagvaardige conducteur en
* een koffiekarretje.
Zet 'm op, Joost!
Die Joost... Ik voorzie dat hij nog een keer schuimbekkend in een dwangbuis eindigt. Maar er is ook goed nieuws voor hem. In het verleden heeft hij om onduidelijke redenen al een keer een PR-prijs gewonnen. En nu is 'ie opnieuw genomineerd. Voor de Cabaretprijs 2006.
