Lekkere vieze slipjes

Een zijden onderbroek Van Napoleon, gedragen tijdens zijn ballingschap op Sint Helena, is onlangs geveild voor 31.250 euro. Het roept bij mij gelijk de vraag op hoe gelukkig de gelukkige eigenaar nu is. Wat zou hij ermee gaan doen? Inlijsten? In zijn bed of zijn bureaula leggen om er elke dag even naar te kijken of aan te ruiken? Met een beetje geluk zit er nog wel een antiek remspoortje op. Alhoewel de zijde naar alle waarschijnlijkheid al wel in staat van ontbinding verkeert, brengt deze onderbroek meer op dan mijn hele inboedel bij elkaar.

Eerder bracht de koninklijke slip van Queen Victoria 6.200 euro op en binnenkort kunnen we ons verheugen over het feit dat ook het slipje van Queen Elizabeth II onder de hamer gaat. Mijn financiën zijn helaas bij lange na niet toereikend om mijn nieuwsgierigheid te kunnen bevredigen. Ik vermoed dat we in dit geval ook niet over een slipje moeten spreken, maar over een degelijke, comfortabele onderbroek. Met pijpjes. Smetteloos wit en opgesmukt met keurige kantjes en roesjes. Maar je weet maar nooit. Wie weet betreft het wel een rood satijnen niemendalletje. Met een gouden geborduurd kroontje op de juiste plek. Want het is en blijft een koninklijk broekje natuurlijk.


De inmiddels bejaarde Tom Jones raakt nog steeds in extase door wellustig aan damesslipjes te ruiken die hem tijdens optredens worden toegeworpen. Gedragen damesslipjes welteverstaan. Elk slipje vertelt namelijk een verhaal. Het verhaal van de draagster. En dat schijnt bijzonder opwindend te zijn. Voor de liefhebbers dan. Een rijke schakering aan geuren en indrukken zetten alle zintuigen op scherp. Snuffelen aan donkergele substanties, liefst verrijkt met nog wat vers vocht, brengt de slipjesfetisjist in een gelukzalige vervoering. Als een gediplomeerd wijnkenner weet hij fruitig, rijp en vol te onderscheiden.


Ik heb inmiddels een wasmand vol gemiste kansen liggen. Voor kapitalen ligt daar te wachten op een devaluerende wasbeurt. Eigenlijk maakte ik me tot voor kort vooral druk over hoe ik al die aangekoekte onfortuinlijkheden ooit weer schoon kon krijgen. In termen van Biotex en Vanish. Maar nu begin ik toch ernstig te twijfelen. Waarom al die noeste arbeid, als het in bevlekte gedaante geld op kan brengen? Op internet is zelfs een levendige handel gaande in gedragen slipjes. Op verzoek wil de lieftallige ex-draagster, dragers zijn nog danig in de minderheid, daar ook gerust haar blaas over legen. Dat is namelijk de ultieme delicatesse voor de plasseksbeoefenaar.

 
Zo tegen de kerst is het misschien zelfs wel een origineel cadeau voor onder de boom. Ik heb ze in alle soorten en maten in de aanbieding. Sportieve onderbroeken met transpiratiearoma, degelijke boxers met wat werkstress-urinesporen en kanten niemendalletjes met een onbetamelijke rijke melange. Voor de liefhebbers van bruintinten offer ik me graag op door wat bruinenbonenmaaltijden te nuttigen en voor de snot-, bloed- en/of kwijlfans heb ik ook nog wel wat smeuïge verrassingen in petto.


Natuurlijk zijn er wel kosten aan verbonden. Naast verzend- en onkostenvergoeding wil ik er een schoon slipje voor terug, bij voorkeur een Marlies Dekkers. Zie het als een kansrijke belegging.  Ik sta namelijk op het punt om door te breken als groot schrijver. Mijn literaire juweeltje is bijna voltooid. En dan heb je ‘m toch maar mooi alvast in je assortiment; een originele Peets!