Kronieken van een prostituee

Ik ben een hoer, prostituee, en een temeier. Wanneer ik in een club werk ben ik een prostituee. Als ik achter het raam op mijn vaste stek in Amsterdam zit ben ik een temeier. En een hoer ben ik alleen wanneer er over mij geouwehoerd wordt door anderen. Ik vind dat niet prettig wanneer ik erbij ben. Heb liever dat ze mij Angela noemen. Zo heet ik niet echt omdat ik besta. Ik draag een blonde pruik en lijk op Angelina Jolie. Heb zwoele dikke lippen. Overal. Ik heb geen voorkeur voor de plek waar ik verdien. Alleen ‘de hoer’ verdient niks omdat er niks is te verdienen valt aan ouwehoeren.

Ik ben een prostituee geworden omdat dit het logische verlengde van mijn jeugd was. Mijn vader en twee van mijn broers zagen mij als een levende opblaaspop. Voer voor psychologen is het al lang niet meer, op de verkeerde tijd en plaats zijn wel. Laat ik u vertellen dat het soms horror is je lichaam te verkopen. Je borsten, vagina, hoofd en dan met name je mond. En mijn kont speelt alleen een rol wanneer er echt goed voor betaald wordt. Jan-Jaap is zo’n man die daar alles voor over heeft. Met zijn eeuwige tabaksadem weiger ik hem zelfs te omhelzen wanneer wij elkaar een keer in de week zien. Hij krijgt ‘altijd’ een stijve, hoe dronken hij ook is. Ik verzeker je dat ik zijn condoom drie keer check voordat ik mij op mijn buik draai. En dan nog blijft het Russische roulette. Hij doet het wel lief, ik bedoel dat hij zijn grote wapen voorzichtig naar binnen werkt. Hij likt mij in mijn nek wanneer hij klaarkomt, meestal na een paar minuten pompen. Hij moet het condoom altijd van zijn lul afsjorren omdat deze maar stijf blijft. Hij wilde nog een keer, ik denk dat hij Viagra op heeft. Hij betaalt mij dubbel omdat ik daarom vraag, sommigen noemen dat ‘klanten pezen’. Ik zeg: ”kom op, heb ik om dit leven gevraagd?” Hij doet een nieuwe condoom om, ik vraag hem wat glijmiddel te gebruiken. Jan-Jaap luistert goed naar mij. Dit keer pompt hij langer. Mijn nek is kletsnat van zijn tabaksspeeksel. Ik denk aan langdurig douchen.

Ik voel mij een pompmachine. Ik kan om elf uur naar huis in plaats van vier uur ’s nachts deze dag. Jan-Jaap gaf mij duizend euro fooi. Wie is hij?

De vrijdagen zijn verdiendagen.

‘Dat is dan vijftig euro’. Mijn lippen glommen nog van het vele werk dat ik dit keer aan Koos gehad had. ‘En je begrijpt, Koos, dat je een volgende keer bij moet betalen als je besluit dronken op mijn stoep te staan. Het duurt verdomme een eeuw voordat je klaarkomt Koos.’ ‘Sorry Angela, sorry. Je deed het wel lekker. Die lippen van jou, ongelofelijk.’ Ik veegde mijn dikke lippen, overal, droog. Het doet mij toch wel iets, die Koos. Hij heeft ook lekkere lippen en zou hem willen zoenen. Maar dat doe ik niet, uit principe niet. Nee, ook niet met vaste vriend, die heb ik niet. Verveeld kijk ik uit het raam. Het is laat in de middag. Na voor mijn gevoel driehonderd keer over de prijs onderhandeld te hebben vanachter het raam heb ik het gevoel dat het voor mij een korte dag wordt. Ze willen zich vandaag massaal laten pijpen voor een paar tientjes. Bekijk het maar. De laatste keer dat ik hier in trapte had ik twee dagen stijve kaken en geen enkele moeite ze op elkaar te houden. Had ik nu toch maar naar de club gegaan. Zelfs tippelen zou nu meer opbrengen dan dit klote raam. Dan gaat er nog een derde naar de uitbater van deze ruimtes. Je houdt verdomme geen reet over zo.

Een zeer jonge man wil naar binnen. Ik meld hem door het raam dat hij mijn zoon had kunnen zijn. Zijn antwoord: ”Zulke jonge moeders bestaan er niet” gaf hem een ticket voor een kwartier warmte achter het glas. ‘Weet je moeder dat je hier bent? En zeg eens eerlijk, hoe oud ben je nu?’ Ik wist even niets beters te verzinnen, maar alweer was zijn antwoord goed. Hij trok een stapel bankbiljetten uit zijn broekzak. ‘Als ik zeg dat ik negentien ben, of dat ik vijftien ben, maakt het wat uit? Ik betaal gewoon. Of voelt u een maatschappelijke verantwoording?’

Veel prostituees voelen een maatschappelijke verantwoording. Is dat oké?

‘Niet zo brutaal maatje anders vlieg je zo weg, geld of geen geld. Wat wil je?’ Hij keek van mij weg, schaamde zich. ‘Mijn vrienden blijven aan mijn kop zeuren dat ik het een keer moet doen. Ik ben zestien, heb nog nooit geneukt. Wat moet ik doen?’ ‘Zeg jij het mij maar jongeman. Jij bent de klant.’ Hij had echt moeite met zoveel volwassenheid. Ik zag het als een spel. Een vermakelijk spel, weer eens iets anders dan de oude en vaak dronken mannen. ‘Ik heb de hele zomer bollen gepeld, heb vijfhonderd euro gespaard als zakgeld voor mijn vakantie naar Spanje. Mijn vader en moeder betalen de reis. Al dat geld zal op gaan aan mijzelf in coma zuipen. Weet u, eigenlijk word ik er al misselijk van als ik eraan denk. Ik ben zo niet, maar bepaalde vrienden hebben zoveel invloed op mij. Ik haat dat.’ Hij leek zijn levensverhaal kwijt te willen, maar nee. ‘Maar goed, wat kost het met u naar bed gaan?’

Ik voel mij ineens hartstikke geil worden. Ik wil mij schamen maar besef op tijd dat ik ook nog maar zesentwintig ben. Hij ruikt goed, heeft een afgetraind jong lijf en zo te zien stond zijn lul al half in het gelid.

Mag een prostituee geil worden op haar klant?