Dijksma, ga weg en blijf weg
Je bent je bureau aan het uitruimen of je hebt het al gedaan. Voorlopig heb je wachtgeld, een heel koket bedrag per maand. In afwachting van een kamerlidmaatschap na 9 juni ben je lekker aan een prima betaalde sabbatical begonnen. Als die Tweede Kamer er niet komt zoek je iets anders. In dat verband heb ik een advies: zoek NOOIT meer een baan waarin je mensen kunt betuttelen. Je hebt genoeg rotzooi gemaakt voor een heel leven. Knap hoor, je bent nog niet eens veertig.
Als staatssecretaris is je voornaamste werk het aansturen van je ambtenaren die beleid voorbereiden. Die ambtenaren hebben nogal eens – om het maar heel eufemistisch te zeggen – de neiging tot over–regulering. En dan ben jij er om ze terug te fluiten. Je hebt hier natuurlijk wel een mega-makke, want je bent lid van een partij die zelfstandig handelen en denken ten sterkste ontraadt en liefst alles voor de mensen regelt, van wieg tot graf. Maar in jouw ambt word je verondersteld om ook en vooral het algemeen belang te dienen en het thema van de regering te volgen bij alles wat je doet. En met zinnige dingen te komen, zaken die over een breed front de dingen beter regelen. Niet anders, beter. Uitwassen indammen, zuinig zijn met de centjes, krediet opbouwen voor je latere leven. Kortom, een goed bestuurder zijn.
In voorbije jaren was er een enorme uitwas op het gebied van kinderopvang. Iedereen dook in de ruif vol met geld en sloeg zijn/haar slag. De meest wanstaltige constructies werden opgetuigd om maar zo veel mogelijk geld binnen te slepen. Overal kwamen bona- en malafide bureautjes op die de zaken voor opvangouders zeiden te regelen en onderwijl sloten geld binnen harkten als beloning voor hun bemoeienissen. Het kon niet lang duren voordat Den Haag ingreep. En Den Haag greep in. In de perspoon van Dijksma en haar ambtenaren. Fouten worden naar goed gebruik op het conto van Dijksma genoteerd. Dat is een consequentie van haar functie.
Er werd een reeks maatregelen opgetuigd die op zijn minst aan ernstige twijfel onderhevig zijn. Zo moest iedere oppasser/ster zijn of haar kundigheid bewijzen aan de hand van ooit behaalde kwalificaties. Er verscheen een hele lijst op Internet. Stond jouw opleiding daarbij dan was je van de hele toestand af. Natuurlijk nog wel even een Verklaring omtrent het Gedrag halen bij het gemeentehuis, maar dan was je er ook. Mocht jouw opleiding er niet bij staan of had je na de basisschool helemaal geen opleiding genoten – wat bij oudere oppasoma’s heel vaak voorkomt – dan kon je je kundigheden proberen aan te tonen middels een EVC-certificaat. Die afkorting betekent Eerder Verworven Competenties. Het probleem daarbij is dat de uitslag natuurlijk nooit zeker is en dat alles schriftelijk dient te worden aangetoond, een klus van heb-ik-jou-daar. Het certificaat kost ook nog eens honderden euro’s, natuurlijk ongeacht de uitslag. Als je ernaast rolt moet je een opleiding volgen op MBO2-niveau, in de avonduren aan een ROC in de buurt.
Mijn vrouw heeft er maar voor gekozen om die cursus te doen. Haar opleiding in de verpleging stond nou net niet op de lijst, te lang geleden denken wij. Iedereen die ervan hoort is verontwaardigd, ik ga een beetje verder: ik ben pisnijdig. Mama heeft acht eigen kinderen buitengewoon succesvol opgevoed. Daarna heeft ze een heel aantal pleegkinderen een warm en veilig huis geboden. Pleegkinderen zijn heel moeilijk, altijd min of meer beschadigd, ieder met een eigen, specifieke aanpak. Succes? Vrijwel altijd, zelfs een echte junk was hier een tijdje in huis. En tientallen oppaskinderen tussen nul en vijf jaar. Nooit heeft iemand het ooit in zijn of haar hoofd gehaald om te twijfelen aan haar vanzelfsprekende kundigheid en vooral haar enorm ruime hart voor kinderen. Kom je hier binnen, dan word je door haar ingepakt en je vindt het heerlijk. En je wordt er beter van.
En nu heeft ze de kriebels van die rotcursus. Ingewikkelde taal die nergens voor nodig is, maar ja, de schrijver van het lesboek moet toch ook laten zien dat-ie een HBO opleiding heeft genoten, niewaar? Reflectie, wat is dat nou weer? Nou kijk, je tafelt nog even met jezelf na als je een dag op de kinderen hebt gepast, of liever voor ze hebt gezorgd met alle liefde en verstand die je maar kunt opbrengen, meestal zelfs nog wat meer dan dat. Nou, dat reflecteren doe je als rechtgeaard mens toch altijd? Het is dus gewoon de zoveelste open deur? Ehh…. En steeds verzucht ze dat het verhaal vast wel waar is, maar allesbehalve compleet. En dat ze het allemaal echt wel weet, maar dat ze zich desondanks zorgen maakt. Stel je nou eens voor dat ze dicht klapt. Dat zou toch een ramp zijn? En dat allemaal voor haar eigen kleinkinderen, waarvan de ouders hun spruiten in alle gevallen en onder iedere denkbare omstandigheid blind aan haar zouden toevertrouwen, in de wetenschap dat ze het nooit beter kunnen hebben dan onder de vleugels van deze oma.
Dijksma, je hebt schandalig zitten prutsen. Je moet je kapot schamen over dit zielige staaltje broddelwerk. Denk jij nou echt dat een diploma verpleegkunde of voor mijn part SPW iemand het recht en/of de kunde geeft om een kind op te vangen? MIJN KIND???? Zolang er kinderen zijn is de opvoeding aangepakt met de drie H’s: Hart, Hoofd en Handen. Het hart natuurlijk voorop. Diploma’s? Flikker toch op. Diploma’s zeggen hooguit dat je bepaalde technieken ooit hebt geleerd, niet dat je ze nog steeds kent. Voor de opvang van kinderen is iets heel anders nodig, en dat andere kun je onmogelijk in een diploma vatten. Alle oma’s weten dat. Alle oma’s weten dat zo’n stom diploma geen enkele praktische zin heeft, afgezien van wat EHBO-kennis misschien.
En die lieve, uiterst deskundige, betrokken en ervaren schatten heb je nu tot het bot gegriefd en beledigd. Want ze moeten van jou, vaak na meer dan veertig jaar geen opleiding te hebben gevolgd weer de bankjes in. Om erachter te komen dat je hele domme, betuttelende opleidingsheisa nergens op gebaseerd is en alleen maar veel geld kost. En bar slecht is voor het humeur.
Is het nou nooit bij je opgekomen dat deze heel idioterie had kunnen worden voorkomen door een ervaren persoon bij een oppasmens langs te sturen en bindende afspraken te maken m.b.t. de inrichting en zo voort? Natuurlijk moet er meestal wel het een en ander worden besproken of veranderd of aangekocht, maar dat is zo gepiept. En gecontroleerd. Geen cursus voor nodig, vol met open deuren en de noodzaak om op papier alle competenties af te dekken.
Ik zal het even voor je uitleggen, want je bent blijkbaar nogal traag van begrip, of gewoon te koppig om wat te leren. Komt-ie. Competentie komt van competent. Competent moet je zijn om op kinderen te passen. Al die oma’s, een enkeling daargelaten zijn competent. In een veel grotere en betere mate dan jij vraagt als minimum eis voor die rot-opleiding van jou. Als deze dames HUN eisen voor goed oppassen in een studieboek zouden schrijven zouden alleen zij slagen. Met vlag en wimpel. En terecht.
Dus, Dijksma, ga weg en blijf weg, uit de buurt van onze oppas-oma’s. Je bent nu de meesten van hen wel definitief kwijt als kiezer. Dat heb je er in ieder geval mee bereikt. Ga dat maar aan Bos uitleggen. Wel snel praten, en heel lang.
