Het Binnenhofklasje: De scholen zijn weer begonnen

Sander (alpeko)
Na weken van reces is het dan eindelijk zover: de scholen zijn weer begonnen! In het klaslokaal van het Binnenhofklasje wordt de stilte van het reces weer verdrongen door besluiteloze bureaucratische babbels en denderende debatten. Dit schooljaar staat het klasje, tot groot verdriet van de meeste leerlingen, niet meer onder leiding van de invaljuf Ingrid. De hamer is weer in de vertrouwde handen van meester Frans Weisglas gekomen, die bij deze het nieuwe schooljaar voor geopend heeft verklaard.

's Ochtends, al meteen bij het binnenkomen van zijn leerlingen, moest meester Frans al autoriteit uitstralen om een chaos te voorkomen. De woede keerde zich namelijk vrijwel direct tegen Karlaatje Peijs. Meerdere leerlingen vielen haar aan, nog voordat ze plaats op het pluche kon nemen. "Wat is hier gaande?", vroeg meester Frans. Iedereen schreeuwde door elkaar. Karla zelf wist blijkbaar maar al te goed waarom de woede zich tegen haar richtte. Terwijl ze gebalde vuisten ontweek verklaarde ze: "Het was een misverstand! Het was een misverstand!" Frans sprong ertussen en vroeg Joost Eerdmans wat er aan de hand was. "Dankzij Karla moest ik van mijn ouders onderweg naar Zuid-Frankrijk op de achterbank alle losliggende spullen vasthouden. Ik heb er nog kramp van!", jammerde Joost.

Nadat de woede uit de lucht was kon Frans de agenda afwerken. "Punt één", sprak hij formeel tot zijn klas. "Wie heeft er wat in te brengen inzake vakantieverhalen?" Direct vloog er één arm van Gerrit de lucht in. En nog één. En hij ging er ook maar bij staan. Meester Frans gaf het woord aan de enthousiaste Gerrit. "Ik, ik, ik ben naar Luxemburg geweest", sprak hij vol trots. "Wat leuk, wat heb je daar allemaal gedaan", vroeg meester Frans geïnteresseerd. Gerritje Zalm vervolgde: "We zijn maar een paar uur geweest hoor. Maar het was hartstikke leuk. We zijn er naar een groot tankstation geweest. Mooi joh. En de benzine scheelt daar veel in prijs met hier. We gaan binnenkort misschien weer een keer naar Luxemburg. Geld verdienen en vakantie vieren tegelijk, wie wil dat nu niet?"

Hoewel de laatste opmerking van Gerrit geen vraag was, weerhield dat Johan Remkes niet om hem toch te beantwoorden. "Ik wil dat niet." Zalm keek hem verbaasd aan en meester Frans verwoordde de verbazing door te vragen: "Leg uit." Johan stak van wal: "Ik ben naar Thailand geweest. Ten eerste is dat heel goed voor de economie aldaar, maar bovendien heb ik de zware taak op me genomen om de jackpot van Giro 555 onder de juiste mensen te verdelen. Een werkvakantie dus". Aan de linkerzijde klonk bewondering voor Johans nobele streven. Hij vervolgde met bravoure: "En ik ben meteen van mijn stijve nek af. Prima werk leveren ze daar."

Er was nog tijd om één iemand aan het woord te laten over het eerste agendapunt. Meester Frans zag dat Rita de voorgaande verhalen aan zich voorbij had laten gaan. Om haar bij de les te houden, gaf hij de beurt aan haar. "Rita, vertel ons eens over jouw avonturen". Ze schrok op, dacht even na om vervolgens te vertellen over haar lunchafspraak met uitgeprocedeerde asielzoekers uit Iran. "Wat heb je allemaal gegeten", vroeg de meester. "Niets, ze waren in hongerstaking." Wouterje Bos reageerde meteen: "En je was toen zeker zo hongerig dat je je tanden hebt gezet in een Marokkaans gekleurde paal". Hierbij citeerde Wouter uit een AIVD-bron die Remkes net op de grond had gelekt. "Hoe kom je aan die onzin", snauwde Rita. Wouter las voor uit de omstreden column:

".....Rita hijgde. Kom in me! Alsjeblieft! Kom in me met je Marokkaans gekleurde paal! Ik twijfelde. Was niet geil. Vond haar lelijk. En oud. Bovendien. Ik neuk niet met extreem-rechtse vrouwen...."

Meester Frans nam Rita in bescherming. Hij schorste de les en stuurde Wouter het lokaal uit met de woorden: "Ga jij je maar melden bij de conrector." Frans had inmiddels ook geleerd dat je in het begin streng moet zijn, anders loopt de klas zo over je heen. Als een bezorgde vader vroeg hij zijn klas: "Ook dit schooljaar wel aardig tegen elkaar blijven doen. Zeker ook tegen Rita want haar is al een hete herfst voorspeld." Femke Halsema merkte op dat dat wel eens door het broeikaseffect zou kunnen komen. Jan-Peter maakte het weerpraatje compleet: "Volgens Piet Paulusma wordt het een mooi 2006. Volgens zijn voorspellingen zal de koopkracht omhoog schieten en recessies zullen wegdrijven."

Frans greep in: "Punt twee!!" Meester Frans tikte ongeduldig met zijn hamer. "Punt twee, handen uit de mouwen! Jan-Peter, dat zijn mooie vooruitzichten maar dan moet er nu wel hard gewerkt worden." De vakantie was nu écht voorbij.